බුදුන් වහන්සේ මා කියන දෙවත් එලෙසින්ම පිලිගන්න එපා කියලා තියෙනවද? තියෙනවානම් ත්‍රිපිටකයේ තියෙන තෑන කොහෙද?

[ek_rosh]

මහත්තය ඔය ආත්මය කියන කෑල්ල ඔබතුමා මේ දැන් නේ add කලේ. මම කොහේවත් ඔහොම එකක් කියල තියනවද? මම කිව්වෙ මම මගෙ කියල ගන්න දෙයක් නැහැ කියලා මිසක් ආත්මයක් ගැන නෙමෙයි. මේ කියන්නේ මම මගෙ හැගීම, මෙතන ආතමයක් ගෑවිලා නැහැ... අනේ මන්ද කී පාරක් කියන්නද .

ඔබතුමා ධර්මයේ core එක කියල විශ්වාස කරනගෙන ඉන්න ආත්මයක් මට අදාළ නැහැනේ මහත්තය. මම දෙවන කොටසෙන් පෙන්නන හැදුවේ මගේ කියලා ගන්න දෙයක් නැහැ කියලා මිසක් මම කොහේවත් ආත්ම කතාවක් කිව්වේ නෑ. හොඳට බලන්න මහත්තය. මම දැනගෙන හිටියෙ නැහැ ඔබතුමා ඔය ඉස්සර "මම කියල ගන්න දෙයක් නැහැ" කියන කොට, ඒ කිව්වේ ඔබතුමාගෙ විශ්වාසය පදනම් කරගෙන කියල.

“මහණෙනි, රූපය අනිත්‍යයි. යමක් අනිත්‍යනම් එය දුකය. යමක් දුක නම් එය අනාත්මය. යමක් අනාත්ම නම් එය මාගේ නොවෙයි. ඒ මම නොවෙමි. ඒ මාගේ ආත්මය නොවේයයි.” - යදනිච්ච සූත්‍රය

මහත්තය, ත්‍රිපිටකය පුරාම, ඕක තමයි තියෙන්නෙ...ඕක මම ඇඩ් කල කැල්ලක් නෙවේ නෙ මහත්ත්යො.. ඔබතුම ඩ්‍රොප් කල කැල්ලක්...ඔබතුමා කැමති කමති විදිහට කපල කොටල ඔබතුමා කැමති දෙයක් බුදු දහම කියල පෘව් කාරල හරියනවද මහත්ත්යො..

නිකන් හිතන්න මහත්ත්යො, ඔබතුමා දර්මය, ලෝජිකලි ප්‍රූව් කරන්න පුලුවන් කිව්වාම, අන්ය ආගමිකයෙක් අහනව...උබලගෙ ආගමෙ කියනව නේද, මම මගේ ආත්මය කියල ගන්න බැ කියල තියෙනව නේද, පෙන්නපන් බලන්න පෘව් කරල...ඔබතුමා එතකොට, අනෙ, ආත්ම කතාව හලල ඉතුරු ටික නම් පෙන්වන්නම් කියල කිව්වොත් හරි නැ නෙද මහත්ට්යො...ඔබතුමාට, මම නැ කියන එකවත්, හරි ලෙජික් එක්කින් පෙන්නන්න පුලුවන් උනාද?

ඔබතුම, මගෙ නෙව් කියන්නෙ, සපත්තුවක්, ගෙදරක් දොරක් වගෙ දෙයක් නම් මහත්ත්ය, හින්දුයිසම් වල, ශරිරයත් මගෙ නෙව් කියලත් ලස්සනට පෙන්නනව...උන්ටත් හැබයි ආත්මය නැ කියල පෙන්න ගන්න බැ. (මම මෙතන ගොඩක් තැන්වල ආත්මය නැ කියන්නෙ, ආත්මයක් නැ කියන එක නෙවේ, ආත්මයක් කියල දෙයක් ගන්න බැ කියන එක, ඔබතුමා එක පැහදිලිනෙ)

මහත්ට්ය, කාටත් වරදිනව...ඒක අවුලක් නැ...හැබයි, මෙච්චර කියලත්, ඔබතුම මේකෙන් යම්කිසි දෙයක් ගන්න බැරි උනානම් අපරාදෙ...ඔය ලොජිකල් කාතාව ගොඩක් අයට තියෙන අවුලක් තමයි.


ඔබතුමා කියන හැටියට (1):

• ඔබතුමා විශ්වාස කරනව මෙහම පෙනෙන්නෙ නැති දුකක් තියනව කියලා - ඔව් බුදුන් කිව්ව නිසා විස්වාස කරනව
• ඔබතුමා විශ්වාස කරනව මේ දුක ප්‍රත්‍යක්ෂ කලොත් සියලු දුක් නැතිවෙනව කියල (මම හරිද?) - ප්‍රත්යක්ශ කර පමනින් දුක නැති වෙන්නෙ නැ මගත්ත්යො. ප්‍රත්යක්ස්ශ උන කෙනා (සොවාන්) දන්නව අවුල මොකක්ද කියල...එතනිනුන් එහාට ගියාම තමයි සියලු දුක කෙලවර කර ගන්න පුලුවන් වෙන්නෙ
• මේ දුක ප්‍රත්‍යක්ෂ කිරීමට ඔබතුමා විශ්වාස කරන යම් ක්‍රම වේදයක් භාවිතා කරනව - තාම ලොකුවට නැ, මුලික අදියරෙ

දැන් මේ ටික මහත්තය (2);

• ඔබතුමා විශ්වාස කරනව පෙනෙන්නෙ නැති සර්වබලධාරී දෙවි කෙනෙක් ඉන්නව කියල - අපේ සිත කොන්ට්‍රොල් කරන, එහෙම නැතිනම් එක්සිස්ටන්ස් එකට සම්බන්ද වෙන කෙනෙක් ගැන විශ්වාසයක් නැ. එහෙම නැති එකෙක් හිටියත් අවුලක් නැ.
• ඔබතුමා විශ්වාස කරනව මේ දෙවියන් ලඟට ගියොත් සියලු දුක් නැතිවෙනව කියල - ඔතන වෙන්නෙ, රුපී හරි අරුපී තලයකට යන එකක්නෙ...දැනෙන දුක සැහෙන්න අඩුකරන්න පුල්වන් වේයි, සන්කාර දුක එහෙමම තමයි.
• ඔබතුමා මේ දෙවියන් ලඟට යන්න ඔබතුමා විශ්වාස කරන යම් ක්‍රම වේදයක් භාවිතා කරනව - නැ

ඔබතුමා ඉහත දුක නැති කර ගැනීමේ ක්‍රම දෙකේ සංකල්පමය වශයෙන් වෙනසක් දකිනවද? එහෙම දකිනව නම් ඒ මොකක්ද?

ඔව්, දර්මයෙ කියන්නෙ, මේ ජිවිත කාලය තුල ලැබිය හැකි පලයක්...අනිත් ආගම් වල කියන්නෙ, මැරුනට පස්සෙ ලැබෙන දෙයක්...මේක තමයි, මුලිකම වැදගත් කම බුදු දහමෙ මට, දන්නෙ නැති එන ආත්මයක ඩෙපෙන් නොවීම

නැහැ මහත්තය, බුදුන් ලෝකය කියලා පෙන්නන්නෙ existance එක, නැත්නම් මම සහ මගේ කියන ටික. කතා දෙකක් නෙමෙයි මට තේරෙන හැටියට මේ එකම කතාවක්.
මහත්තය මම කොහෙවත් කියල නැහැ ධර්මය කියන්නෙ, මේ දැනෙන දුක නැති කරගන්න විදිහක් කියල. ධර්මය කියන්නේ ධරන දේ, ඒක අවබෝධයෙන් තමයි ඔය මම සහ මගේ කියන හැගීම නැති කර ගන්නෙ.

ඒ කතා දෙක එකක් තමයි, මම කිව්වෙ..ලෝකයෙ තුල තියෙන දුකයි, ලෝකය දුකයි කියන එකයි දෙකක් කියල. ඔබතුමා දනෙනෙ නැති දුකක අති වැඩේ මොකක්ද කියල පුන පුනා කිව්ව නිසා තමයි කිව්වෙ ඔබතුමාගෙ ෆොකස් එක දැනෙන දුක නැති කරගන්න එක කියල...එක මගෙ අදහසක් විතරයි.

පටිච්චසමුප්පාදය තමයි මේ දැනෙන දුකෙයි නොදැනෙන දුකෙයි සම්බන්ධය, මේක මටනම් විශ්වාසයක් නෙමයි ප්‍රත්‍යක්ෂයක්. ඒ නිසා ඔබතුමා විශ්වාසයෙන් ගත්ත මේ මතයත් එක්ක මම තර්ක කරන්නෙ නැහැ මහත්තය, ඵලක් නැහැනෙ.

චතුරාර්ය සත්ය, පටිච්ච සමුපාදය, ත්‍රිලක්ශනය කියන්නෙ, වෙන වෙන දේවල් නෙවේ...චතුරර්ය සත්ය වගේම තමයි, ඔය එකක්වත්, පුටක්ජනයකුට ජීවිතයකට ඇප්ල්යි කරල බලන්නවත්, තර්ක කරන්න පුලුවන් දෙවලුත් නෙවේ...

හොඳමයි මහත්තය, එහෙමනම් අපි මේ ගැන වැඩි දුරට කතා කරන එකේ ඵලයක් තියනවද? ඔබතුමාට තියෙන්නෙ (උත්තරය අනුව) පොත ගැන විශ්වාසයක්, මට තියෙන්නේ පොතේ තියෙන දේ ජීවිත අත්දැකීම් වලට ගලපල ඒ තියෙන දේ හරි කියන ප්‍රත්‍යක්ෂය. ඉතිං මම මොනව කිව්වත් විශ්වාසයේ එල්බගත්ත ගොඩක් අයට තියන පොදු ලක්ෂණය (miracle of interpretation) ඔබතුමාටත් තියනව.

උඩ උත්තරයම තමයි, ලෝකොත්තර දර්මතාවයක්, ලව්කිකව ජීවිතයට ඇප්ලයි කරන්න බැ...පුලුවන් වෙයි...කැලි හලල...මොඩිෆයි කරල ගත්තොත්...අන්දයට මොනා කලත් පාට බලන්න බැ මහත්ත්ය...එයාට පාට එයගෙ ජීවිතයට අප්ලයි කරන්න බැ..තෙරුම් ගන්න බලන්න මහත්තය..

අනික මේ ඔබතුමා වැරදියි මම තමා හරි කියන්න කරන දෙයක් නෙමෙයි, මට ඕනි මගෙ අදහස හරිද කියලා මටම prove කරගන්න මිසක් ඔබතුමාලගෙ belief system එකට challange කරන්න නෙමෙයි. ඒක නිසා ඔබතුමා මෙතන මම ලිව්වේ නැති බොරු දාන්න අවශ්‍ය නැහැ.
ඔබතුමා කැමති නම්, කරදරයක් නැත්නම් මගේ අර මුල් ප්‍රශ්නෙට පිළිතුරු දෙන්න, නැත්නම් කමක් නැහැ.

ඔබතුමා, හරියට මේ කියපු දේවල් බ්ලුවනම්, ඔබතුමාට තෙරෙන්නෙ ඕනෙ, ඔබතුමාගෙ අදහසෙ තියෙන අවුල...ඔබතුමාට ඔය කියන ප්‍රත්යක්ශය වෙන කෙනෙකුට සාදාරන ක්‍රමයකට පෙන්න ගන්න බැ කියල..

බොරු දැම්මෙ නැ මහත්ත්ය...මුල ඉදන් හිතුවෙ, ඔබතුම මම මගෙ නෙවි කිව්වම කතාකරන්නෙ දර්මයට අනුකුලව ආත්මය ගැන කියල, වෙන බවුතික දෙවල් මගෙ නෙවේ කියන එක කිසිම වැඩක් නැති නිසා...ඔබතුමාගෙ ඉඩමෙ උදාහරනයෙන් තමයි තෙරුනෙ, ඔබතුමා කියන්නෙ, ඒක නෙවේ කියල..ඒක තමයි අන්ය ආගමිකය සාදාරන ප්‍රශ්නයක් නැගුවෙ...

 

[MalSeven]

“මහණෙනි, රූපය අනිත්‍යයි. යමක් අනිත්‍යනම් එය දුකය. යමක් දුක නම් එය අනාත්මය. යමක් අනාත්ම නම් එය මාගේ නොවෙයි. ඒ මම නොවෙමි. ඒ මාගේ ආත්මය නොවේයයි.” - යදනිච්ච සූත්‍රය

මහත්තය, ත්‍රිපිටකය පුරාම, ඕක තමයි තියෙන්නෙ...ඕක මම ඇඩ් කල කැල්ලක් නෙවේ නෙ මහත්ත්යො.. ඔබතුම ඩ්‍රොප් කල කැල්ලක්...ඔබතුමා කැමති කමති විදිහට කපල කොටල ඔබතුමා කැමති දෙයක් බුදු දහම කියල පෘව් කාරල හරියනවද මහත්ත්යො..

නිකන් හිතන්න මහත්ත්යො, ඔබතුමා දර්මය, ලෝජිකලි ප්‍රූව් කරන්න පුලුවන් කිව්වාම, අන්ය ආගමිකයෙක් අහනව...උබලගෙ ආගමෙ කියනව නේද, මම මගේ ආත්මය කියල ගන්න බැ කියල තියෙනව නේද, පෙන්නපන් බලන්න පෘව් කරල...ඔබතුමා එතකොට, අනෙ, ආත්ම කතාව හලල ඉතුරු ටික නම් පෙන්වන්නම් කියල කිව්වොත් හරි නැ නෙද මහත්ට්යො...ඔබතුමාට, මම නැ කියන එකවත්, හරි ලෙජික් එක්කින් පෙන්නන්න පුලුවන් උනාද?

ඔබතුම, මගෙ නෙව් කියන්නෙ, සපත්තුවක්, ගෙදරක් දොරක් වගෙ දෙයක් නම් මහත්ත්ය, හින්දුයිසම් වල, ශරිරයත් මගෙ නෙව් කියලත් ලස්සනට පෙන්නනව...උන්ටත් හැබයි ආත්මය නැ කියල පෙන්න ගන්න බැ. (මම මෙතන ගොඩක් තැන්වල ආත්මය නැ කියන්නෙ, ආත්මයක් නැ කියන එක නෙවේ, ආත්මයක් කියල දෙයක් ගන්න බැ කියන එක, ඔබතුමා එක පැහදිලිනෙ)

මහත්ට්ය, කාටත් වරදිනව...ඒක අවුලක් නැ...හැබයි, මෙච්චර කියලත්, ඔබතුම මේකෙන් යම්කිසි දෙයක් ගන්න බැරි උනානම් අපරාදෙ...ඔය ලොජිකල් කාතාව ගොඩක් අයට තියෙන අවුලක් තමයි.

හොඳමයි මහත්තය, දැන් ඔබතුමා මේ අනිච්ච සුත්‍රය අරගෙන කියන්න හදනව අනාත්මය (අනත්ත) කියන්නෙ ආත්මයක් නැහැ කියන එක කියල නමුත් මම කියනව බුදුන් ආත්මය කියන එක තියනවද නැද්ද කියලා දේශනා කරල නැහැ කියල. එහෙම අහපු අවස්ථා වල ප්‍රශ්නෙට උත්තර දීල නැහැ, නැත්නම් උන්වහන්සේට තිබුණනේ ඔය ප්‍රශ්ණය අහපු වෙලාවෙ කියන්න "යමක් අනාත්ම නම් එය මාගේ නොවෙයි. ඒ මම නොවෙමි. ඒ මාගේ ආත්මය නොවේයයි" කියල. එහෙම කිව්වේ නැත්තේ මේ දහමට ආත්මයක කිසිම සම්බන්ධයක් නැති නිසානේ. දැන් ඔබතුමා කියනව මාගේ ආත්මයක් නැහැ කියල අනික් අයට ඔප්පුකරන්නලු. මෙහෙම කිසිම අවශ්‍යතාවයක් නැහැ. මම කියනව ඔතන ආත්ම කතාවක් නැහැ ඔය අනත්ත කියන්නෙ වෙන් කරල මමය, මගේය ආදී වශයෙන් ගන්න බැරි ස්වභාවය කියල, දැන් මේක මම ඉස්සෙල්ල කිව්ව වගෙ ඔප්පු කරන්න බැරි කමක් නැහැනේ. කෙටියෙන්ම කිව්වොත් ඇසට පෙනෙන දෙයක් මම කියල වත් මගේ කියලවත් ගැනීම තාත්වික නැහැ එහෙම ගත්තොත් දුක ඇතිවෙනව කියලා ඔය කියන්නෙ.

දැන් තව එකක් දාල "මම නෑ" මේකත් මම කිව්ව එකක් නෙමෙයි නෙ මහත්තය, මේ කියන්නේ මම නෑ නෙමෙයි. ඔය අන්ත වලට යන්න එපා. මේ කියන්නේ මම කියන්නෙ හැගීමක් විතරයි එක වෙන් කරලා ගන්න බැහැ කියලා. මම නෑ වත් මම ඉන්නව වත් කියන කතාවක් මෙතන නැහැ. මම දන්නෙ නෑ ඇයි ඔබතුමා වගේ බුද්ධිමත් අයත් මෙහෙම නිරායාසයෙන්ම අන්තගාමී වෙන්නේ කියලා.

ඔබතුමා කොච්චර කිව්වත් ප්‍රත්‍යක්ෂයක් නැති කරන්න බැහැ සාධක නැතුව. අනික මේකෙන් මම ගොඩක් දේවල් ඉගෙනගත්ත, විශේෂයෙන් මේ දහම belief system එකක interpret වෙන තවත් ආකාරයක් ගැන. ඒකට ඔබතුමන්ලට සියලු දෙනාට පිං. ඔබතුමාට මේක logically interpret කරන අය අවුල් කාරයො හැටියට දකින්න පුළුවන් නමුත් ඒ අපි මේ දහම ගන්න ක්‍රමය. මම නම් ඔබතුමා අවුල් කාරයෙක් හැටියට නෙමෙයි දකින්නෙ. මම ඔබතුමා දකින්නෙ ඉහල බුද්ධියක් තියෙන නමුත් ධර්මය belief system එකක් තුලින් දකින කෙනෙක් හැටියට, එච්චරයි.

ඔබතුමා කියන හැටියට (1):

• ඔබතුමා විශ්වාස කරනව මෙහම පෙනෙන්නෙ නැති දුකක් තියනව කියලා - ඔව් බුදුන් කිව්ව නිසා විස්වාස කරනව
• ඔබතුමා විශ්වාස කරනව මේ දුක ප්‍රත්‍යක්ෂ කලොත් සියලු දුක් නැතිවෙනව කියල (මම හරිද?) - ප්‍රත්යක්ශ කර පමනින් දුක නැති වෙන්නෙ නැ මගත්ත්යො. ප්‍රත්යක්ස්ශ උන කෙනා (සොවාන්) දන්නව අවුල මොකක්ද කියල...එතනිනුන් එහාට ගියාම තමයි සියලු දුක කෙලවර කර ගන්න පුලුවන් වෙන්නෙ
• මේ දුක ප්‍රත්‍යක්ෂ කිරීමට ඔබතුමා විශ්වාස කරන යම් ක්‍රම වේදයක් භාවිතා කරනව - තාම ලොකුවට නැ, මුලික අදියරෙ

දැන් මේ ටික මහත්තය (2);

• ඔබතුමා විශ්වාස කරනව පෙනෙන්නෙ නැති සර්වබලධාරී දෙවි කෙනෙක් ඉන්නව කියල - අපේ සිත කොන්ට්‍රොල් කරන, එහෙම නැතිනම් එක්සිස්ටන්ස් එකට සම්බන්ද වෙන කෙනෙක් ගැන විශ්වාසයක් නැ. එහෙම නැති එකෙක් හිටියත් අවුලක් නැ.
• ඔබතුමා විශ්වාස කරනව මේ දෙවියන් ලඟට ගියොත් සියලු දුක් නැතිවෙනව කියල - ඔතන වෙන්නෙ, රුපී හරි අරුපී තලයකට යන එකක්නෙ...දැනෙන දුක සැහෙන්න අඩුකරන්න පුල්වන් වේයි, සන්කාර දුක එහෙමම තමයි.
• ඔබතුමා මේ දෙවියන් ලඟට යන්න ඔබතුමා විශ්වාස කරන යම් ක්‍රම වේදයක් භාවිතා කරනව - නැ

ඔබතුමා ඉහත දුක නැති කර ගැනීමේ ක්‍රම දෙකේ සංකල්පමය වශයෙන් වෙනසක් දකිනවද? එහෙම දකිනව නම් ඒ මොකක්ද?

ඔව්, දර්මයෙ කියන්නෙ, මේ ජිවිත කාලය තුල ලැබිය හැකි පලයක්...අනිත් ආගම් වල කියන්නෙ, මැරුනට පස්සෙ ලැබෙන දෙයක්...මේක තමයි, මුලිකම වැදගත් කම බුදු දහමෙ මට, දන්නෙ නැති එන ආත්මයක ඩෙපෙන් නොවීම

මේ ඔබතුමා විස්තර කරලා තියෙන්නෙ මහත්තය ලක්ෂණ වලින් මේක මටත් තේරෙනව. මම කිව්වෙ සංකල්පමය වශයෙන්, නමුත් ඔබතුමාගේ අනෙක් පිළිතුරු වලින් මට මේකට පිළිතුර ගලපගන්න පුළුවන්. හැම ආගමක්ම එකිනෙකට වෙනස් ඒ නිසා ඒ ඒ අය ඒ ඒ ආගම් වලට කැමතියි. ඔබතුමා ඔය "මේ ජීවිත කාලය තුල ලැබිය හැකි පලයකට" කැමති වගේම සමහරෙක් කැමති එක දෙවි කෙනෙකුට, තව කෙනෙක් කැමතියි දෙවිවරු ගොඩකට.... යනාදී වශයෙන්. නමුත් සංකල්පමය වශයෙන් මේ හැම එකම සමානයි.

ඒ කතා දෙක එකක් තමයි, මම කිව්වෙ..ලෝකයෙ තුල තියෙන දුකයි, ලෝකය දුකයි කියන එකයි දෙකක් කියල. ඔබතුමා දනෙනෙ නැති දුකක අති වැඩේ මොකක්ද කියල පුන පුනා කිව්ව නිසා තමයි කිව්වෙ ඔබතුමාගෙ ෆොකස් එක දැනෙන දුක නැති කරගන්න එක කියල...එක මගෙ අදහසක් විතරයි.


චතුරාර්ය සත්ය, පටිච්ච සමුපාදය, ත්‍රිලක්ශනය කියන්නෙ, වෙන වෙන දේවල් නෙවේ...චතුරර්ය සත්ය වගේම තමයි, ඔය එකක්වත්, පුටක්ජනයකුට ජීවිතයකට ඇප්ල්යි කරල බලන්නවත්, තර්ක කරන්න පුලුවන් දෙවලුත් නෙවේ...


උඩ උත්තරයම තමයි, ලෝකොත්තර දර්මතාවයක්, ලව්කිකව ජීවිතයට ඇප්ලයි කරන්න බැ...පුලුවන් වෙයි...කැලි හලල...මොඩිෆයි කරල ගත්තොත්...අන්දයට මොනා කලත් පාට බලන්න බැ මහත්ත්ය...එයාට පාට එයගෙ ජීවිතයට අප්ලයි කරන්න බැ..තෙරුම් ගන්න බලන්න මහත්තය..

මම හිතනව මේ ටිකටත් පුන පුනා එකම දේ type කීරීමේ ඵලක් නැහැ කියලා, මම මේක ඔබතුමා කියන විදියට තේරුම් ගන්න ගියොත් මමත් වැටෙන්නේ තවත් belief system එකකට, මට එතනට ආපසු යන්න ඕනි නැහැ මහත්තය. ඔබතුමාත් පුළුවන් කමක් තියෙයි නම් සහ අවශ්‍ය නම් පමණක් ඔය belief system එකෙන් එළියේ තියෙන පැත්තත් explore කරල බලන්න. මේකේ මම type කරන දේවල් වලින් විතරක් මේ side එක මනින්න එපා, මේ දහම් පරියායට මම ළදරුවෙක් විතරයි.

ඔබතුමා, හරියට මේ කියපු දේවල් බ්ලුවනම්, ඔබතුමාට තෙරෙන්නෙ ඕනෙ, ඔබතුමාගෙ අදහසෙ තියෙන අවුල...ඔබතුමාට ඔය කියන ප්‍රත්යක්ශය වෙන කෙනෙකුට සාදාරන ක්‍රමයකට පෙන්න ගන්න බැ කියල..

බොරු දැම්මෙ නැ මහත්ත්ය...මුල ඉදන් හිතුවෙ, ඔබතුම මම මගෙ නෙවි කිව්වම කතාකරන්නෙ දර්මයට අනුකුලව ආත්මය ගැන කියල, වෙන බවුතික දෙවල් මගෙ නෙවේ කියන එක කිසිම වැඩක් නැති නිසා...ඔබතුමාගෙ ඉඩමෙ උදාහරනයෙන් තමයි තෙරුනෙ, ඔබතුමා කියන්නෙ, ඒක නෙවේ කියල..ඒක තමයි අන්ය ආගමිකය සාදාරන ප්‍රශ්නයක් නැගුවෙ...

ඔව් මහත්තය ඔබතුමාගේ දෘෂ්ටිකෝණයෙන් බැලුවොත් එහෙම තමයි පෙන්නෙනෙ, එහෙම වෙන්නත් ඕනිනෙ. නමුත් මම මේක දකින්නෙ වෙන ක්‍රමයකට.

ඔව් මම දැන් දන්නව ඔබතුමා මෙතන ආත්මය කෑල්ල උපකල්පනය කලා කියලා. අනික ඔබතුමා බලන්න මම හැමතැනම වාගේ කියලා තියෙන්නෙ තමන්ට ප්‍රත්‍යක්ෂ කර ගැනීම මිසක් අනික් අයට ප්‍රත්‍යක්ෂ කරවීම නෙමයි, එහෙම බැහැ කියනව නෙමෙයි, දේශකයත්, ශ්‍රවකයත් අතර හේතු හරියට ගැලපිල තියනවනම් එහෙම ප්‍රත්‍යක්ෂ කරන්න, නමුත් මේ conversation එකේ මම වැඩිපුරම කතා කලේ ජීවිත අත්දැකීම් වලින් තමුන්ට ප්‍රත්‍යක්ෂ වීම ගැන.

 

[ek_rosh]

මහත්තයො,
මම නැ = මම කියල ගන්න බැ
ආත්මය නැ = මගේ ආත්මය කියල ගන්න බැ....

ඕක කලින් අපි කතාකරල තියෙනවනෙ...කෙටියෙන්, මම නැ, ආත්මය නැ කියල දැම්මට, ඒකෙන් අදහස් කරේ ඔය උඩ තියෙන එක...මම හිතුව, ඔබතුමාට ඒක අවුලක් නැ කියල...හරි කමක් නැ දැන් ඉදන් හරියට ලියන්නම්කො

හොඳමයි මහත්තය, දැන් ඔබතුමා මේ අනිච්ච සුත්‍රය අරගෙන කියන්න හදනව අනාත්මය (අනත්ත) කියන්නෙ ආත්මයක් නැහැ කියන එක කියල නමුත් මම කියනව බුදුන් ආත්මය කියන එක තියනවද නැද්ද කියලා දේශනා කරල නැහැ කියල. එහෙම අහපු අවස්ථා වල ප්‍රශ්නෙට උත්තර දීල නැහැ, නැත්නම් උන්වහන්සේට තිබුණනේ ඔය ප්‍රශ්ණය අහපු වෙලාවෙ කියන්න "යමක් අනාත්ම නම් එය මාගේ නොවෙයි. ඒ මම නොවෙමි. ඒ මාගේ ආත්මය නොවේයයි" කියල. එහෙම කිව්වේ නැත්තේ මේ දහමට ආත්මයක කිසිම සම්බන්ධයක් නැති නිසානේ.

මහත්තයො, බුදුන්ගෙ දර්මය ඉපදෙන කාලෙ, එදා තිබුන හැම ආගමක්ම අන්ත දෙකක් උඩ තිබුනෙ...ශරීරයට අමතරව, නොමැරෙන යම්කිසි දෙයක් තියෙනව (ආත්මන්), එහෙම දෙයක් නැ කියන අන්ත දෙක (කෙටියෙන්). උච්චෙද සහ සාස්සත වාදය...බුදුන් එදා, ආත්මය තියෙනව කිව්වොත් එක අන්තයකට වැටෙනව, නැ කිව්වොත් තව අන්තයකට වැටෙනව...

බුදුන් පෙන්නුව, සත්වය කියන්නෙ කොටස් 5 ක එකතුවක්, ඔය කොටස් 5 ම අනිච්ච, දුක්ක, අනත්තයි, එක නිසා ඔය 5න් එකක් වත්, මම, මගේ ආත්මය කියල ගන්න සුදුසු නැ කියල...

මේකට ඔබතුමා එකගද?

දැන් තව එකක් දාල "මම නෑ" මේකත් මම කිව්ව එකක් නෙමෙයි නෙ මහත්තය, මේ කියන්නේ මම නෑ නෙමෙයි. ඔය අන්ත වලට යන්න එපා. මේ කියන්නේ මම කියන්නෙ හැගීමක් විතරයි එක වෙන් කරලා ගන්න බැහැ කියලා. මම නෑ වත් මම ඉන්නව වත් කියන කතාවක් මෙතන නැහැ. මම දන්නෙ නෑ ඇයි ඔබතුමා වගේ බුද්ධිමත් අයත් මෙහෙම නිරායාසයෙන්ම අන්තගාමී වෙන්නේ කියලා.

ඇත, නැත අන්තයට ගියෙ නැ මහත්ට්යො, උඩ කිව්ව වගේ, කෙටියෙන් කිව්වාම ඔබතුමට අදහස තෙරියි කියල හිතුව...ගොඩක් වෙලාවට, වෙන වැඩක ඉන්න ගමන් තමයි ලියන්නෙ...ඉතින් සමහර වෙලාවට කෙටියෙන ලියන්න හිතෙනව, තේරුම ගනී කියල හිතල. සමා වෙන්න ඕනෙ.

ඔබතුමා කොච්චර කිව්වත් ප්‍රත්‍යක්ෂයක් නැති කරන්න බැහැ සාධක නැතුව. අනික මේකෙන් මම ගොඩක් දේවල් ඉගෙනගත්ත, විශේෂයෙන් මේ දහම belief system එකක interpret වෙන තවත් ආකාරයක් ගැන. ඒකට ඔබතුමන්ලට සියලු දෙනාට පිං. ඔබතුමාට මේක logically interpret කරන අය අවුල් කාරයො හැටියට දකින්න පුළුවන් නමුත් ඒ අපි මේ දහම ගන්න ක්‍රමය. මම නම් ඔබතුමා අවුල් කාරයෙක් හැටියට නෙමෙයි දකින්නෙ. මම ඔබතුමා දකින්නෙ ඉහල බුද්ධියක් තියෙන නමුත් ධර්මය belief system එකක් තුලින් දකින කෙනෙක් හැටියට, එච්චරයි.


මේ ඔබතුමා විස්තර කරලා තියෙන්නෙ මහත්තය ලක්ෂණ වලින් මේක මටත් තේරෙනව. මම කිව්වෙ සංකල්පමය වශයෙන්, නමුත් ඔබතුමාගේ අනෙක් පිළිතුරු වලින් මට මේකට පිළිතුර ගලපගන්න පුළුවන්. හැම ආගමක්ම එකිනෙකට වෙනස් ඒ නිසා ඒ ඒ අය ඒ ඒ ආගම් වලට කැමතියි. ඔබතුමා ඔය "මේ ජීවිත කාලය තුල ලැබිය හැකි පලයකට" කැමති වගේම සමහරෙක් කැමති එක දෙවි කෙනෙකුට, තව කෙනෙක් කැමතියි දෙවිවරු ගොඩකට.... යනාදී වශයෙන්. නමුත් සංකල්පමය වශයෙන් මේ හැම එකම සමානයි.

ඔව් මහත්ට්ය, කලින් කිව්ව වගෙ...අන්දයට, කිරි සුදු කිව්වත් එකයි, නිල් කිව්වත් එකයි..විස්වාසයක් විතරයි. පාටෙ වැදගත්කම පෙන්නෙ, ඇස් පෙනුන (සොවන්) දාට ත්මයි. එතකල් තබ සතයකට වැඩක් නැ. දර්මයත් එහෙම තමයි, සෝවන් බවෙන් මෙහා කිසිම වටිනාකමක් තේරෙන්නෙ නැ.

ඔව් මම දැන් දන්නව ඔබතුමා මෙතන ආත්මය කෑල්ල උපකල්පනය කලා කියලා. අනික ඔබතුමා බලන්න මම හැමතැනම වාගේ කියලා තියෙන්නෙ තමන්ට ප්‍රත්‍යක්ෂ කර ගැනීම මිසක් අනික් අයට ප්‍රත්‍යක්ෂ කරවීම නෙමයි, එහෙම බැහැ කියනව නෙමෙයි, දේශකයත්, ශ්‍රවකයත් අතර හේතු හරියට ගැලපිල තියනවනම් එහෙම ප්‍රත්‍යක්ෂ කරන්න, නමුත් මේ conversation එකේ මම වැඩිපුරම කතා කලේ ජීවිත අත්දැකීම් වලින් තමුන්ට ප්‍රත්‍යක්ෂ වීම ගැන.

"අත්දැකීම් වලින් තමුන්ට ප්‍රත්‍යක්ෂ වීම ගැන."

වෝව්, ඔබතුමාම මෙතන කියනවනෙ අත් දැකීම (එක්ස්පිරියන් ) තුලින් ප්‍රත්යක්ශය...ඕකනෙ මහත්ට්යො, කට කැඩෙන කල්, මමත්, අනිත් මහත්තුරු දෙන්නත් කිව්වෙ....අපරාදෙ මේක පෙන්නනනෙ මෙච්චර දුර ආවෙ..

 

[MalSeven]

මහත්තයො,
මම නැ = මම කියල ගන්න බැ
ආත්මය නැ = මගේ ආත්මය කියල ගන්න බැ....

ඕක කලින් අපි කතාකරල තියෙනවනෙ...කෙටියෙන්, මම නැ, ආත්මය නැ කියල දැම්මට, ඒකෙන් අදහස් කරේ ඔය උඩ තියෙන එක...මම හිතුව, ඔබතුමාට ඒක අවුලක් නැ කියල...හරි කමක් නැ දැන් ඉදන් හරියට ලියන්නම්කො

මහත්තය මෙහෙම කිව්වොත් අවුලක් තිබ්බත් නැතත් ඕක අදාළ නැහැ, එකයි මම කියන්නෙ. මම දන්නව මෙක ඔබතුමාට කියල වැඩක් නැහැ කියල.

මහත්තයො, බුදුන්ගෙ දර්මය ඉපදෙන කාලෙ, එදා තිබුන හැම ආගමක්ම අන්ත දෙකක් උඩ තිබුනෙ...ශරීරයට අමතරව, නොමැරෙන යම්කිසි දෙයක් තියෙනව (ආත්මන්), එහෙම දෙයක් නැ කියන අන්ත දෙක (කෙටියෙන්). උච්චෙද සහ සාස්සත වාදය...බුදුන් එදා, ආත්මය තියෙනව කිව්වොත් එක අන්තයකට වැටෙනව, නැ කිව්වොත් තව අන්තයකට වැටෙනව...

බුදුන් පෙන්නුව, සත්වය කියන්නෙ කොටස් 5 ක එකතුවක්, ඔය කොටස් 5 ම අනිච්ච, දුක්ක, අනත්තයි, එක නිසා ඔය 5න් එකක් වත්, මම, මගේ ආත්මය කියල ගන්න සුදුසු නැ කියල...

මේකට ඔබතුමා එකගද?

පළමු පරිච්චේදය මට වැටහෙන දේ අනුව හරි, එකට එකඟයි, දෙවෙනි එකේ ආත්මය කෑල්ල ඇරෙන්න ඉතුරු ටිකක හරි. ඔතන අනත්ත කියන්නෙ මමය, මගේය කියලා ගන්න දෙයක් නැහැ, එක හුදෙක් හැගීමක්, නැත්නම් හේතු නිසා විද්‍යමාන වෙන දෙයක් පමණයි - මේ මගෙ interpretation එක.
හැබැයි වෙනස තියෙන්නෙ ඔය වචන වල නෙමෙයි. වචන එක උනාට ඔබතුමා මේ කියන්නෙ එක දෙයක් මම කියන්නෙ තව දෙයක්.

ඇත, නැත අන්තයට ගියෙ නැ මහත්ට්යො, උඩ කිව්ව වගේ, කෙටියෙන් කිව්වාම ඔබතුමට අදහස තෙරියි කියල හිතුව...ගොඩක් වෙලාවට, වෙන වැඩක ඉන්න ගමන් තමයි ලියන්නෙ...ඉතින් සමහර වෙලාවට කෙටියෙන ලියන්න හිතෙනව, තේරුම ගනී කියල හිතල. සමා වෙන්න ඕනෙ.

හොඳමයි මහත්තය

ඔව් මහත්ට්ය, කලින් කිව්ව වගෙ...අන්දයට, කිරි සුදු කිව්වත් එකයි, නිල් කිව්වත් එකයි..විස්වාසයක් විතරයි. පාටෙ වැදගත්කම පෙන්නෙ, ඇස් පෙනුන (සොවන්) දාට ත්මයි. එතකල් තබ සතයකට වැඩක් නැ. දර්මයත් එහෙම තමයි, සෝවන් බවෙන් මෙහා කිසිම වටිනාකමක් තේරෙන්නෙ නැ.

ඔව් ඔබතුමා මේ කියන දේ විශ්වාසයකට ගැලපෙනව. නමුත් මට විශ්වාසයකට කොටු වෙන්න අවශ්‍ය නැහැ

"අත්දැකීම් වලින් තමුන්ට ප්‍රත්‍යක්ෂ වීම ගැන."

වෝව්, ඔබතුමාම මෙතන කියනවනෙ අත් දැකීම (එක්ස්පිරියන් ) තුලින් ප්‍රත්යක්ශය...ඕකනෙ මහත්ට්යො, කට කැඩෙන කල්, මමත්, අනිත් මහත්තුරු දෙන්නත් කිව්වෙ....අපරාදෙ මේක පෙන්නනනෙ මෙච්චර දුර ආවෙ..

ඔන්න ඔබතුමා අයෙත් බොරු කියනව, වැඩ නිසා හරියට කියවන්න බැරි උනාද මහත්තය? හොදට කියවන්න.

• මම ප්‍රත්‍යක්ෂය කියන්නෙ ඔබතුමා කියන අවබෝධය නෙමෙයි, මම අදහස් කරන්නෙ තාර්කික ප්‍රත්‍යක්ෂය
• මම කියලා නෑ තව කෙනෙකුටත් මේ විදියට (තර්කානුකූලව) ප්‍රත්‍යක්ෂ කරන්න බැහැ කියලා

අනික ඔබතුමන්ල කොහෙද මේක අත්දැකීම් වලින් ප්‍රත්‍යක්ෂ වෙන්ව කිව්වේ? ඔබතුමන්ල කිව්වේ මේක විශ්වාස කරනව කියලනේ.

 

[ek_rosh]

මහත්තය මෙහෙම කිව්වොත් අවුලක් තිබ්බත් නැතත් ඕක අදාළ නැහැ, එකයි මම කියන්නෙ. මම දන්නව මෙක ඔබතුමාට කියල වැඩක් නැහැ කියල.

පළමු පරිච්චේදය මට වැටහෙන දේ අනුව හරි, එකට එකඟයි, දෙවෙනි එකේ ආත්මය කෑල්ල ඇරෙන්න ඉතුරු ටිකක හරි. ඔතන අනත්ත කියන්නෙ මමය, මගේය කියලා ගන්න දෙයක් නැහැ, එක හුදෙක් හැගීමක්, නැත්නම් හේතු නිසා විද්‍යමාන වෙන දෙයක් පමණයි - මේ මගෙ interpretation එක.
හැබැයි වෙනස තියෙන්නෙ ඔය වචන වල නෙමෙයි. වචන එක උනාට ඔබතුමා මේ කියන්නෙ එක දෙයක් මම කියන්නෙ තව දෙයක්.

මහත්තය, හොදට කියවල බලන්න...මම මෙතන අනත්ත කියන්න මොකක්ද කියල අර්ත දක්වල නැ..

මම මෙතන කියල තියෙන්නෙ...සත්වයට ආත්මයක් ඇත (හෝ නැත ) කියල එදා තිබුන මතයට විරුද්දව, බුදුන් පෙන්නුව, සත්වය කියන්නෙ, කොටස්ක් 5 ක එකතුවක්, ඔය එක කොටසකවත්, ඔය කියන ආත්මයක් කියල ගන්න දෙයක් නැ කියල...

මේක සරල දෙයක්නෙ..ඔබතුමාට මේකෙ අවුලක් තියෙනවද?

හොඳමයි මහත්තය

ඔව් ඔබතුමා මේ කියන දේ විශ්වාසයකට ගැලපෙනව. නමුත් මට විශ්වාසයකට කොටු වෙන්න අවශ්‍ය නැහැ

මෙහෙමයි ඉතින්, කොටුවෙන්න ඔනෙ නැ කියල නම් මටත් කියන්න පුලුවන්...හබැයි ඉතින්, ඔලුවෙන් හිටගෙන හිටියත්, අන්දයට පාට කියන්න මොකක්ද කියලනම් විස්වාසෙකින් එහාට යන්න බැ..ඔන්න ඕකයි තිත්ත ඇත්ත...ඔබතුමා පිලිගත්ත් නැතත්.

ඔන්න ඔබතුමා අයෙත් බොරු කියනව, වැඩ නිසා හරියට කියවන්න බැරි උනාද මහත්තය? හොදට කියවන්න.

අයෙත්, කියෙව්ව මහත්තය...ඒකම තමයි දැක්කෙ.. ඇහෙ අවුලක් ද මන්ද..

"අත්දැකීම් වලින් තමුන්ට ප්‍රත්‍යක්ෂ වීම ගැන."

මම ප්‍රත්‍යක්ෂය කියන්නෙ ඔබතුමා කියන අවබෝධය නෙමෙයි, මම අදහස් කරන්නෙ තාර්කික ප්‍රත්‍යක්ෂය

"අත්දැකීම් වලින් තමුන්ට ප්‍රත්‍යක්ෂ වීම ගැන."
"මම අදහස් කරන්නෙ තාර්කික ප්‍රත්‍යක්ෂය"

උඩ කියෙනව, "අත් දැකීම" වලින් ප්‍රත්යක්ශය.. යට කියනව "තර්කික" ප්‍රත්යක්ශය...

අත් දැකීමයි, තර්කයයි කියන්නෙ එකක් වෙන්ටැ.... හරි හරි හොදටම තේරුනා...

මහත්තය, නිකමට වගේ අහන්නෙ අත්දැකීම කියන්නෙ මොකක්ද?

මම කොහෙවත් කියල නැ මහත්ටයො, ප්‍රත්යක්ශයයි අවබොදයයි කියන්නෙ එකක් කියල මහත්ට්යො.. පෙන්නන බලන්න...ඔබතුමාටත් මගේ ලෙඩේ බෝ වෙලාද මන්ද.. නැත්තම්, ඔබතුමා මට කිය කිය, ඔබතුම බොරුවත් කියනවද...වෙන්ඩ බැ..

• මම කියලා නෑ තව කෙනෙකුටත් මේ විදියට (තර්කානුකූලව) ප්‍රත්‍යක්ෂ කරන්න බැහැ කියලා

අනික ඔබතුමන්ල කොහෙද මේක අත්දැකීම් වලින් ප්‍රත්‍යක්ෂ වෙන්ව කිව්වේ? ඔබතුමන්ල කිව්වේ මේක විශ්වාස කරනව කියලනේ.

නැහනෙ මහත්ට්යො, ඔබතුමා අයෙත් පටවලගෙනනෙ..

කියල තියෙන්නෙ... අන්දයට ඔලුවෙන් හිටගෙන කිව්වත් පාට පිලිබද තියෙන්නෙ විශ්වාසයක් විතරයි..පෙනෙන කෙනාට පමනයි අවබොදයෙන් ප්‍රත්යක්ශ වෙන්නෙ කියලනෙ... ඕක දර්මයටත් ඇප්ලයි කරගන්න..

 

[MalSeven]

මහත්තය, හොදට කියවල බලන්න...මම මෙතන අනත්ත කියන්න මොකක්ද කියල අර්ත දක්වල නැ..

මම මෙතන කියල තියෙන්නෙ...සත්වයට ආත්මයක් ඇත (හෝ නැත ) කියල එදා තිබුන මතයට විරුද්දව, බුදුන් පෙන්නුව, සත්වය කියන්නෙ, කොටස්ක් 5 ක එකතුවක්, ඔය එක කොටසකවත්, ඔය කියන ආත්මයක් කියල ගන්න දෙයක් නැ කියල...

මේක සරල දෙයක්නෙ..ඔබතුමාට මේකෙ අවුලක් තියෙනවද?

හොඳමයි මහත්තය,
ඔව් ඒක හරි ඇති, පොතේ තියන දේවල්නේ. මට ඕවා ගොචරත් නෑ අදාළත් නැහැ. ඔබතුමාට ගෝචර නම් හරි කියල ගන්න. මටනම් ආතමය්ක් තිබුනත් එකයි නැතත් එකයි. මම විමුක්තිය හොයන්නෙ මේ භාවයෙනෙ.

මෙහෙමයි ඉතින්, කොටුවෙන්න ඔනෙ නැ කියල නම් මටත් කියන්න පුලුවන්...හබැයි ඉතින්, ඔලුවෙන් හිටගෙන හිටියත්, අන්දයට පාට කියන්න මොකක්ද කියලනම් විස්වාසෙකින් එහාට යන්න බැ..ඔන්න ඕකයි තිත්ත ඇත්ත...ඔබතුමා පිලිගත්ත් නැතත්.

ඔව් ඔබතුමාට මේ ආර්‍ය දුක කියනෙ අන්ධයට ගෝචර නැති පාට වගෙ දෙයක් නම් ඕක තමයි ඔබතුමාගෙ තිත්ත ඇත්ත - මේක ඔබතුමා විශ්වාසයෙන් ගත්ත දේ. නමුත් ඕක මට අදාළ නැහැ. මට ආර්‍ය දුක හරියට EMW වගේ ඒක ගෝචර නැහැ නමුත් එකේ effects ගොචරයි.

අයෙත්, කියෙව්ව මහත්තය...ඒකම තමයි දැක්කෙ.. ඇහෙ අවුලක් ද මන්ද..

"අත්දැකීම් වලින් තමුන්ට ප්‍රත්‍යක්ෂ වීම ගැන."

"අත්දැකීම් වලින් තමුන්ට ප්‍රත්‍යක්ෂ වීම ගැන."
"මම අදහස් කරන්නෙ තාර්කික ප්‍රත්‍යක්ෂය"

උඩ කියෙනව, "අත් දැකීම" වලින් ප්‍රත්යක්ශය.. යට කියනව "තර්කික" ප්‍රත්යක්ශය...

අත් දැකීමයි, තර්කයයි කියන්නෙ එකක් වෙන්ටැ.... හරි හරි හොදටම තේරුනා...

මහත්තය, නිකමට වගේ අහන්නෙ අත්දැකීම කියන්නෙ මොකක්ද?

මම කොහෙවත් කියල නැ මහත්ටයො, ප්‍රත්යක්ශයයි අවබොදයයි කියන්නෙ එකක් කියල මහත්ට්යො.. පෙන්නන බලන්න...ඔබතුමාටත් මගේ ලෙඩේ බෝ වෙලාද මන්ද.. නැත්තම්, ඔබතුමා මට කිය කිය, ඔබතුම බොරුවත් කියනවද...වෙන්ඩ බැ..

ඔබතුමා මේක පද හරඹයක් කරගත්තට, මම මෙහෙමයි අත්දැකීම තාර්කිකව ගලප ගන්නෙ, ඔබතුම පොතටයි, විශ්වාසයටයි කොටුවෙල නිසා මේක ඔබතුමාලට අවුල් ඇති නමුත් මට ප්‍රත්‍යක්ෂ වෙන්න මේ තර්කය හොඳටම ඇති. ඔබතුමන්ල වගේ මහා ප්‍රඥාවන්තයින්ට මේක මදි වෙන එක මගෙ ප්‍රශනයක් නෙමෙයිනෙ.

• මට රූපයක් දැකීම නිසා සතුටක් (ආශ්වාදයක්) දැනෙනව,
• මම බලනව ඇයි මේ සතුට ආවෙ කියලා,
• මට පෙනෙනව මේ සතුට එන්න කලින් මට රූපයට ඕනිකමක් තිබුණ කියල
• ඒ ඉහත ඕනිකම නිසා මට රූපය පිළිබඳව පෙලීමක් තිබුන
• රූපය දැකීම නිසා මම තාවකාලිකව ඒ පෙලීමෙන් නිදහස් උනා
• මට මේ ආශ්වාදය ආවේ ඉහත පෙලීමෙන් නිදහස්වූ කාල පරිච්චේදය තුල
• මෙතන රූපය නිසා පෙලෙන මම කියන හැගීම තිබුන

මේ ටික අත්දැකීමෙන් ගලප ගන්න පුළුවන්, දැන්; පෙලීමෙ ඇතිවෙන ක්‍රමයක් බුදුන් දේශනා කරල තියනවද?
ඔව්, පෙලීමෙ කියන්නෙ බුදුන් දේශනා කල පටිච්චසමුප්පාදයේ එකොලොස් ගින්නෙන් එකක්,
එහෙනම්; උපකල්පනය: පටිච්චසමුප්පාදයේ ජාතිය කියන්නෙ මම කියන හැගීම (ඇයි: පෙලීමට ප්‍රත්‍ය උනේ මම නිසා)
පටිච්චසමුප්පාද චක්‍රයේ අවිද්‍යා, සහ තණ්හා තියනව

• රූපය පිලිබඳ තණ්හාවක් තිබුනද? ඔව්, ඒකනේ ඕනි උනේ.
• රූපය පිලිබඳ අවිද්‍යාවක් තිබුනද? අවිද්‍යාව පිලිබඳ අවබෝධයක් නැහැ, රූපය විසින් ආශ්වාදය ඇතිකරනව කියල හිතාගෙන හිටිය , නමුත් එම රූපයෙන්ම වෙන කෙනෙකුට ආශ්වාදය නොදෙන නිසා ආශ්වාදය රූපයේ තියෙන දෙයක් නොවන බව ප්‍රතය්ක්ෂ්යි, යමක් ඇති සැටියෙන් නොපෙනීම විද්‍යවේ ලක්ෂණයක් නොවෙයි එසේ නම් අවිද්‍යාව තිබේ යන්න ගැනීම සාධාරනයි.

පටිච්චසමුප්පාද චක්‍රයේ මුල, මැද සහ අග මේ ලෙස අත්දැකීමට ගැලපිය හැකි නිසා චතුරාර්‍ය සත්‍ය ධර්මය සත්‍යකි.

ඔබතුමා වගේ මහා ප්‍රඥාවන්තයින්ට මදි උනාට. මට සහ මේ වගේ හිතන අනිත් අයට ඉහත සාක්ෂි හොඳටම ප්‍රමාණවත් මේක තාර්කිකව අත්දැකීම් ඇසුරෙන් proove කරන්න/කරගන්න. ඔය ඔබතුමා අහපු ආත්ම ගැන හොයන අන්‍ය ආගමිකයින්ට මම කොහෙත්ම උත්තර දෙන්නේ නැහැ, මොකද මට ඕව ගෝචර නැහැ. ඒ අය ඔබතුමා වගේ මහා ප්‍රඥාවන්තයින්ට refer කරන්න විතරයි තියෙන්නෙ, එතකොට ඔබතුමන්ලට පුලුවන්නෙ ඒ අයට ඕක විශ්වාසය මගින් පැහැදිලි කරල දෙන්න.

නැහනෙ මහත්ට්යො, ඔබතුමා අයෙත් පටවලගෙනනෙ..

කියල තියෙන්නෙ... අන්දයට ඔලුවෙන් හිටගෙන කිව්වත් පාට පිලිබද තියෙන්නෙ විශ්වාසයක් විතරයි..පෙනෙන කෙනාට පමනයි අවබොදයෙන් ප්‍රත්යක්ශ වෙන්නෙ කියලනෙ... ඕක දර්මයටත් ඇප්ලයි කරගන්න..

ඔව් මම කියන ප්‍රත්‍යක්ෂය නෙමෙයි ඔබතුමා කියන්නෙ

 

[ek_rosh]

ඔබතුමා මේක පද හරඹයක් කරගත්තට, මම මෙහෙමයි අත්දැකීම තාර්කිකව ගලප ගන්නෙ, ඔබතුම පොතටයි, විශ්වාසයටයි කොටුවෙල නිසා මේක ඔබතුමාලට අවුල් ඇති නමුත් මට ප්‍රත්‍යක්ෂ වෙන්න මේ තර්කය හොඳටම ඇති. ඔබතුමන්ල වගේ මහා ප්‍රඥාවන්තයින්ට මේක මදි වෙන එක මගෙ ප්‍රශනයක් නෙමෙයිනෙ.

• මට රූපයක් දැකීම නිසා සතුටක් (ආශ්වාදයක්) දැනෙනව,
• මම බලනව ඇයි මේ සතුට ආවෙ කියලා,
• මට පෙනෙනව මේ සතුට එන්න කලින් මට රූපයට ඕනිකමක් තිබුණ කියල
• ඒ ඉහත ඕනිකම නිසා මට රූපය පිළිබඳව පෙලීමක් තිබුන
• රූපය දැකීම නිසා මම තාවකාලිකව ඒ පෙලීමෙන් නිදහස් උනා
• මට මේ ආශ්වාදය ආවේ ඉහත පෙලීමෙන් නිදහස්වූ කාල පරිච්චේදය තුල
• මෙතන රූපය නිසා පෙලෙන මම කියන හැගීම තිබුන

මේ ටික අත්දැකීමෙන් ගලප ගන්න පුළුවන්, දැන්; පෙලීමෙ ඇතිවෙන ක්‍රමයක් බුදුන් දේශනා කරල තියනවද?
ඔව්, පෙලීමෙ කියන්නෙ බුදුන් දේශනා කල පටිච්චසමුප්පාදයේ එකොලොස් ගින්නෙන් එකක්,
එහෙනම්; උපකල්පනය: පටිච්චසමුප්පාදයේ ජාතිය කියන්නෙ මම කියන හැගීම (ඇයි: පෙලීමට ප්‍රත්‍ය උනේ මම නිසා)
පටිච්චසමුප්පාද චක්‍රයේ අවිද්‍යා, සහ තණ්හා තියනව

• රූපය පිලිබඳ තණ්හාවක් තිබුනද? ඔව්, ඒකනේ ඕනි උනේ.
• රූපය පිලිබඳ අවිද්‍යාවක් තිබුනද? අවිද්‍යාව පිලිබඳ අවබෝධයක් නැහැ, රූපය විසින් ආශ්වාදය ඇතිකරනව කියල හිතාගෙන හිටිය , නමුත් එම රූපයෙන්ම වෙන කෙනෙකුට ආශ්වාදය නොදෙන නිසා ආශ්වාදය රූපයේ තියෙන දෙයක් නොවන බව ප්‍රතය්ක්ෂ්යි, යමක් ඇති සැටියෙන් නොපෙනීම විද්‍යවේ ලක්ෂණයක් නොවෙයි එසේ නම් අවිද්‍යාව තිබේ යන්න ගැනීම සාධාරනයි.

පටිච්චසමුප්පාද චක්‍රයේ මුල, මැද සහ අග මේ ලෙස අත්දැකීමට ගැලපිය හැකි නිසා චතුරාර්‍ය සත්‍ය ධර්මය සත්‍යකි.

හරි මත්තයො, තේරුනා..

සිතුතියි මහත්තයට, මහා ප්‍රජ්නාවන්තය කිව්ව කොම්ප්ලිමෙන්ට් එකට....

අවුලක් නැත්තම්, මට පොඩ්ඩක් පැහදිලි කරන්න පහත හතර කොහොමද ඕකට සම්බන්ද වෙන්නෙ?

1. පන්ච උපාදන ස්කන්ද දුක්කා...
2. සන්කාර දුක්කය
3. ත්‍රිලක්ශන්
4. ඇත, නැත අන්ත...


ඔබතුම, ඔතන තන්හවෙ, රාග යන අර්තෙන් නෙ පැහදිලි කලෙ..මෝහ යන අර්තයෙනුත් පැහදිලි කරල දෙන්න..

තව කියන්න,

1. ලස්සනට පේනවනෙ වැඩේ වෙන විදිහ, අපිට ඇප්ල්යි කරලත් බලන්න පුලුවනෙන්...දැන් එතකොට ප්‍රජ්නාව ඕනෙ කියන්නෙ මොකටද?

2. අවබොද උන කෙනාටා ඔබතුමා කියන ප්‍රත්යක්ශයට වැඩිය මොකක්ද ලැබෙන්නෙ? ඔතන ප්‍රායොගිකව පේන නිසා, අයෙත් අවබොදයක් මොකටද?

3. සතිපට්ටනය කොහොමද ඕකට සම්බන්ද වෙන්නෙ?, ඒකෙන් මොකක්ද වෙන්නෙ?

4.සොවාන් වෙන්නෙ මොන අවස්තවෙදිද?

 

[MalSeven]

හරි මත්තයො, තේරුනා..

සිතුතියි මහත්තයට, මහා ප්‍රජ්නාවන්තය කිව්ව කොම්ප්ලිමෙන්ට් එකට....

හොඳමයි මහත්තය.

මම එහෙම කිව්වෙ ඔබතුමන්ලට මේ සාමාන්‍ය අපිට නොපෙනෙන දෝෂයක් මේ ක්‍රියාවලියේ දැකල එකෙන් ඔබ්බේ දෙයක් ඇති කියන නිගමනයට ඇවිල්ල ඉන්න නිසා.

අවුලක් නැත්තම්, මට පොඩ්ඩක් පැහදිලි කරන්න පහත හතර කොහොමද ඕකට සම්බන්ද වෙන්නෙ?

1. පන්ච උපාදන ස්කන්ද දුක්කා...
2. සන්කාර දුක්කය
3. ත්‍රිලක්ශන්
4. ඇත, නැත අන්ත...


ඔබතුම, ඔතන තන්හවෙ, රාග යන අර්තෙන් නෙ පැහදිලි කලෙ..මෝහ යන අර්තයෙනුත් පැහදිලි කරල දෙන්න..

තව කියන්න,

1. ලස්සනට පේනවනෙ වැඩේ වෙන විදිහ, අපිට ඇප්ල්යි කරලත් බලන්න පුලුවනෙන්...දැන් එතකොට ප්‍රජ්නාව ඕනෙ කියන්නෙ මොකටද?

2. අවබොද උන කෙනාටා ඔබතුමා කියන ප්‍රත්යක්ශයට වැඩිය මොකක්ද ලැබෙන්නෙ? ඔතන ප්‍රායොගිකව පේන නිසා, අයෙත් අවබොදයක් මොකටද?

3. සතිපට්ටනය කොහොමද ඕකට සම්බන්ද වෙන්නෙ?, ඒකෙන් මොකක්ද වෙන්නෙ?

4.සොවාන් වෙන්නෙ මොන අවස්තවෙදිද?

අනේ මන්ද මහත්තය මට නම් අවුලක් නම් නැහැ නමුත් මේක සරල වැඩි නිසා ඔබතුමන්ලට අවුල් වගෙ දැනුනොත් සමාවෙන්න, මේ මගේ interpretation එක ඉතා කෙටියෙන්.

1. පන්ච උපාදන ස්කන්ද දුක්කා... - ඔය ඉහත උදාහරණයේ පෙළීම ඇතිකරන්න යම් පංචස්කන්ධයක් හේතු උනාද ඒ පංචස්කන්ධය තමයි උපාදානය. ඒ හින්ද ඒකට පංචඋපාදානස්කන්ධය කියනව. පෙළීම ඇතිකරන නිසා දුකයි. ඒක මෙන්න මේ වගෙ:
අපි හිතමුකො ඔය දකින්නෙ මලක් කියලා.
දැන්; මල කියන්නෙ සතර මහා භූත (වස්තු රූපය) - මේක සිතට ගෝචර නැහැ. මේක ඇස හරහා සිතට ගෝචර වෙන්නෙ පංචස්කන්ධයක් හැටියටනෙ (රූප, වේදනා සංඥා... ) එලියෙ මොකක් තිබුනත් හිතට ගෝචර මෙච්චරයි. එකියන්නේ මොනයම් විදියකින් හරි ඔය පංචස්කන්ධයක් හදන්න පුළුවන් නම් හිතට ඔය මල ගෝචර කරන්න පුළුවන්. දැන් ඔබතුමා මලකට ආස වෙල හිටියනම්, මේ ඇත්තටම ආසා වෙලා තියෙන්නෙ වස්තු රූපයකට නොවෙයි, වස්තු රූපය සහ ඇස මගින් ඇතිකළ පංචස්කන්ධයකටනෙ. මෙන්න මේ ආස වෙලා ඉන්න පංචස්කන්ධය තමයි පංචඋපාදානස්කන්ධය. ඉතිං මේ ආසාව, පෙලීම ඇති කරනව. හැබැයි මෙතන ලොකුම problem එක, හිත එලියෙ තියෙන මලකට කියල ඇත්තටම තණ්හා වෙල තියෙන්නෙ ඒ එලියෙ තියන මලේ වස්තු රූපයේ අවිද්‍යාව මූලික කොට මලේ ව්‍යංජන, අනු ව්‍යංජන වල සංයෝජනයකට (පාට, හැඩය, එක එක රටා ...) ගොඩනගාගත්ත පංචස්කන්ධයට. මේක මීට වඩා විස්තර කරන්න අමාරුයි නමුත් ඔබතුමා බුද්ධිමත් නිසා මෙතන තියෙන අතාත්වික ගතිය දකියි කියල හිතනව.


2. සන්කාර දුක්කය - මනසේ හැදෙන සංකාර ජාති 3යි නෙ මහත්තය (කාය, වචී සහ මනෝ) මෙතන මේ සංකාර අඩුම ගානේ එකක් තියෙන්න ඕනි. සංකාර හරියට command codes වගෙ. ඔලාරික උදාහරණයකට හිතන්න ඔලුව දකුණට හරවන්න ස්නායු පද්ධතියට හිත හදන code එක a.b.R සහ වමට හරවන්න a.b.L කියල. මල බලන්න ඔලුව දකුණට හරවන්න හිත a.b.R කියන code එක හැදුවනම් a.b.R තමයි මල පිළබඳ අවිද්‍යාව නිසා ගොඩ නැගුනු කාය සංකාරය, මේවත් අවිද්‍යාවෙන් පටන්ගත්ත නිසා සෛද්ධාන්තිකව දුක නිර්මාණය කරන්න ඕනි.


3. ත්‍රිලක්ශන් - ත්‍රිලක්ෂණය අවබෝධය නැතිකම සෛද්ධාන්තිකව අවිද්‍යවනෙ මහත්තය


4. ඇත, නැත අන්ත - අදාළ නැහැ


මෝහය කියන්නෙ මහත්තය හිත අවිද්‍යාවෙන් කිලිටි වීමට කියන නමක්. මෙහෙම හිත මට්ටම් 23 දක්වා කිලිටි වෙන්න පුළුවන්. සාමාන්‍යයෙන් මෝහය පැහැදිලි කරනනේ රාග හෝ ද්වේශ අරගෙන. මම ඉස්සෙල්ල කිව්ව වගෙ ගෝචර දෙයින් මේක ඉස්සෙල්ල ලෙහාගෙන ඉන්න ඕනි. මෝහයක් තමයි පටිච්චසමුප්පන්නව රාගයකට හෝ ද්වේශයකට convert වෙන්නෙ. ඒ කියන්නේ පටිච්චසමුප්පාදයේ ඔය අවිද්‍යාව ඇත්තටම මෝහ අවස්ථාවක්. දැන් ඔය මම කිව්ව උදාහරණයෙත් මෝහයෙන් තමයි පටන් ගන්නෙ. ඒ කියන්නේ රූපය දකින වෙලාවේ රූපයට තණ්හා උනේ කොපමණද, ඒ පමණට හිත මෝහයෙන් පඬු ගැහිල තියනව - මේක levels 21ක් දක්වා යන්න පුළුවන්. ඔබතුමා මේක පොතේ දැකල ඇති කියල හිතෙනව. අවිද්‍යාව කිලිටි වෙන තරම කොපමණද එපමණට මෝහය, මෝහය කොපමණද එපමණට ද්ව්ශය හෝ රාගය. අපි රාග ද්වේශ මෝහ කිව්වට මේවා ක්‍රයාත්මක වෙන්නේ යුගන්ද්ධව, මෝහ>රාග හෝ මෝහ>ද්වේශ වශයෙන්.


1. ඕක පෙනුනට වැඩක් නැහැනෙ මහත්තය ඔබතුමාට තාම මල දැකල ආශ්වාද එනවනම්, ප්‍රඥාව කියන්නෙ මහත්තය වඩන දෙයක් නෙමෙයි, මාර්ගය වැඩීමෙන් වැඩෙන දෙයක්. දැන් රූපය දැකල ඇතිවෙන්නේ විඥානය (විකුර්තිය) අපිට ඕනි ඥාණය (ප්‍රකුර්තිය) ඇතිවෙන්නනෙ. අවසාන ප්‍රතිඵලය ඔය ඔය රූපය නිසා පෙලෙන මම කියන හැගීම ඇතිවීම නැතිකර ගන්න එකනෙ. ඒක, ඔයටික දැනගත්ත කියලා වෙන්නෙ නැහැ කියලා ඔබතුමාට පැහැදිලියිනෙ

2. ඔහුට ඔය රූපය ඔහොමම තියනව නමුත් ඔය පෙලෙන මම කියන හැගීම නැතිවෙනව, රූපයක් ඕනි වුන මම කියල ගන්න දෙයක් නැහැ

3. සතර සතිපට්ඨානය ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගයේ සම්මා කම්මන්ත වලට අයිති මාර්ග අංගයක්, ඉතිං මේකට කලින් සම්මා දිට්ඨියට පත්වෙල ඉන්න ඕනි මහත්තය එතකොට තමයි සතර සතිපට්ඨානය වඩනව කියලා මොකක්ද කරන්න ඕනි කියල දැනගන්නෙ. අවසාන ප්‍රතිපලය වෙන්න ඕනි මම, මගේ කියල එන හැගීම නැති කරන ඒකනේ. සම්මා දිට්ඨියට පත්වුණා කියන්නෙ සෝවාන් උනා කියන ඒකනෙ.

4. දෘෂ්ටි මට්ටමෙන් චතුරාර්‍ය සත්‍ය අවබෝධය තමයි සොවාන් වෙනව කියන්නෙ, ඒකනේ සොවාන් ඵලයට පත්වුන අයට කෙලෙස් දෘෂ්ටි මට්ටමෙන් ප්‍රහානයි කියන්නෙ. ඒ කියන්නේ රූපයක් දැක්කම දෘෂ්ටි මට්ටමෙ අවිද්‍යාවක් නැහැ. අර මම ඉස්සෙල්ල කිව්වෙ අවිද්‍යාවේ කිලිටි වීම, මෙතන දෘෂ්ටියෙන් අවිද්‍යාව කිලිටි වන stages සොවාන් පුද්ගලයට අහෝසියි. ඒ නිසා සතර අපා ගතකරන රාග හා ද්වේශ ඇති කරන මම සහ මගේ හැගීම් ඇතිවෙන්නෙ නැහැ. මම සහ මගේ හැගීම එක මට්ටමකට දුර්වල වුණා කියල ගන්න පුළුවන්. සම්පූර්ණයෙන්ම නැතිවෙන්නෙ රහත් ඵලයේදී. ඔබතුමා සමහර විට පොතේ දැකල ඇති ඔය අවිද්‍යාව කිලිටි වෙන stages 23නේ එක stage එකක් තියනව දුම්මේජ්ජං කියන තැන ඉඳන් පහලට stages සෝතාපන්න පුද්ගලයට නැතුවයනව කියලා කියන්නෙ.

 

[ek_rosh]

1. පන්ච උපාදන ස්කන්ද දුක්කා... - ඔය ඉහත උදාහරණයේ පෙළීම ඇතිකරන්න යම් පංචස්කන්ධයක් හේතු උනාද ඒ පංචස්කන්ධය තමයි උපාදානය. ඒ හින්ද ඒකට පංචඋපාදානස්කන්ධය කියනව. පෙළීම ඇතිකරන නිසා දුකයි. ඒක මෙන්න මේ වගෙ:
අපි හිතමුකො ඔය දකින්නෙ මලක් කියලා.
දැන්; මල කියන්නෙ සතර මහා භූත (වස්තු රූපය) - මේක සිතට ගෝචර නැහැ. මේක ඇස හරහා සිතට ගෝචර වෙන්නෙ පංචස්කන්ධයක් හැටියටනෙ (රූප, වේදනා සංඥා... ) එලියෙ මොකක් තිබුනත් හිතට ගෝචර මෙච්චරයි. එකියන්නේ මොනයම් විදියකින් හරි ඔය පංචස්කන්ධයක් හදන්න පුළුවන් නම් හිතට ඔය මල ගෝචර කරන්න පුළුවන්. දැන් ඔබතුමා මලකට ආස වෙල හිටියනම්, මේ ඇත්තටම ආසා වෙලා තියෙන්නෙ වස්තු රූපයකට නොවෙයි, වස්තු රූපය සහ ඇස මගින් ඇතිකළ පංචස්කන්ධයකටනෙ. මෙන්න මේ ආස වෙලා ඉන්න පංචස්කන්ධය තමයි පංචඋපාදානස්කන්ධය. ඉතිං මේ ආසාව, පෙලීම ඇති කරනව. හැබැයි මෙතන ලොකුම problem එක, හිත එලියෙ තියෙන මලකට කියල ඇත්තටම තණ්හා වෙල තියෙන්නෙ ඒ එලියෙ තියන මලේ වස්තු රූපයේ අවිද්‍යාව මූලික කොට මලේ ව්‍යංජන, අනු ව්‍යංජන වල සංයෝජනයකට (පාට, හැඩය, එක එක රටා ...) ගොඩනගාගත්ත පංචස්කන්ධයට. මේක මීට වඩා විස්තර කරන්න අමාරුයි නමුත් ඔබතුමා බුද්ධිමත් නිසා මෙතන තියෙන අතාත්වික ගතිය දකියි කියල හිතනව.

1. මේකට අනුවනම්, පේලීම දුකයි, පන්ච උපාදාන දුකයි, එකක් වගේ පේන්නෙ...බුදු හමුදුරුවන්...ඔය එකොලොස් දුක කියල, අයෙත් වෙනම පන්ච උපාදනයත්, දුකයි කියන්නෙ ඇයි දෙකම එක නම්?

2. සන්කාර දුක්කය - මනසේ හැදෙන සංකාර ජාති 3යි නෙ මහත්තය (කාය, වචී සහ මනෝ) මෙතන මේ සංකාර අඩුම ගානේ එකක් තියෙන්න ඕනි. සංකාර හරියට command codes වගෙ. ඔලාරික උදාහරණයකට හිතන්න ඔලුව දකුණට හරවන්න ස්නායු පද්ධතියට හිත හදන code එක a.b.R සහ වමට හරවන්න a.b.L කියල. මල බලන්න ඔලුව දකුණට හරවන්න හිත a.b.R කියන code එක හැදුවනම් a.b.R තමයි මල පිළබඳ අවිද්‍යාව නිසා ගොඩ නැගුනු කාය සංකාරය, මේවත් අවිද්‍යාවෙන් පටන්ගත්ත නිසා සෛද්ධාන්තිකව දුක නිර්මාණය කරන්න ඕනි.

2a "සෛද්ධාන්තිකව දුක නිර්මාණය කරන්න ඕනි" - සයිදාන්තිකව, දුක, ඇතිවෙන අයුරු පෙන්නනවද?

2b. මම අහුවෙ, දුක්ක දුක්ක, විපරිනාම දුක්ක, සන්ස්කාර දුක්ක...අන්නෙ එතන එන සන්ස්කාර දුක්ක.. ඔය තුනම පැහදිලි කරන්නකො, පුලුවන් නම්..

3. ත්‍රිලක්ශන් - ත්‍රිලක්ෂණය අවබෝධය නැතිකම සෛද්ධාන්තිකව අවිද්‍යවනෙ මහත්තය

3. පොඩ්ඩක්, පැහදිලි මදි, පට්ටිච්ච සමුපාදයට හරි, චතුරාර්ය සත්යට සම්බන්ද වෙන විදිහ පෙනවන්න වෙන විදිහක් නැද්ද?

මෝහය කියන්නෙ මහත්තය හිත අවිද්‍යාවෙන් කිලිටි වීමට කියන නමක්. මෙහෙම හිත මට්ටම් 23 දක්වා කිලිටි වෙන්න පුළුවන්. සාමාන්‍යයෙන් මෝහය පැහැදිලි කරනනේ රාග හෝ ද්වේශ අරගෙන. මම ඉස්සෙල්ල කිව්ව වගෙ ගෝචර දෙයින් මේක ඉස්සෙල්ල ලෙහාගෙන ඉන්න ඕනි. මෝහයක් තමයි පටිච්චසමුප්පන්නව රාගයකට හෝ ද්වේශයකට convert වෙන්නෙ. ඒ කියන්නේ පටිච්චසමුප්පාදයේ ඔය අවිද්‍යාව ඇත්තටම මෝහ අවස්ථාවක්. දැන් ඔය මම කිව්ව උදාහරණයෙත් මෝහයෙන් තමයි පටන් ගන්නෙ. ඒ කියන්නේ රූපය දකින වෙලාවේ රූපයට තණ්හා උනේ කොපමණද, ඒ පමණට හිත මෝහයෙන් පඬු ගැහිල තියනව - මේක levels 21ක් දක්වා යන්න පුළුවන්. ඔබතුමා මේක පොතේ දැකල ඇති කියල හිතෙනව. අවිද්‍යාව කිලිටි වෙන තරම කොපමණද එපමණට මෝහය, මෝහය කොපමණද එපමණට ද්ව්ශය හෝ රාගය. අපි රාග ද්වේශ මෝහ කිව්වට මේවා ක්‍රයාත්මක වෙන්නේ යුගන්ද්ධව, මෝහ>රාග හෝ මෝහ>ද්වේශ වශයෙන්.

4. මම අහුවෙ, රාගයයි, ද්වේශයයි, දෙකම යෙදෙන්නෙ , නැති වෙලාවල් තියෙනවනෙ...උදා අපි කෙනෙක් දකිනව රාග හෝ, ද්වේශ ෆීලින් එකක් නැතුව...නැතිනම්, මොකක් හරි, එක අරමුනක (උදා, රතු පාට රවුමක්) දිහා බලාගෙන ඉන්න යෝගියෙක්.. මෙන්න මේවගෙ, මෝහය විතරක් යෙදෙන අවස්තාවක්, පටිච්චසමුපදය පැහදිලි කරන්න..

1. ඕක පෙනුනට වැඩක් නැහැනෙ මහත්තය ඔබතුමාට තාම මල දැකල ආශ්වාද එනවනම්, ප්‍රඥාව කියන්නෙ මහත්තය වඩන දෙයක් නෙමෙයි, මාර්ගය වැඩීමෙන් වැඩෙන දෙයක්. දැන් රූපය දැකල ඇතිවෙන්නේ විඥානය (විකුර්තිය) අපිට ඕනි ඥාණය (ප්‍රකුර්තිය) ඇතිවෙන්නනෙ. අවසාන ප්‍රතිඵලය ඔය ඔය රූපය නිසා පෙලෙන මම කියන හැගීම ඇතිවීම නැතිකර ගන්න එකනෙ. ඒක, ඔයටික දැනගත්ත කියලා වෙන්නෙ නැහැ කියලා ඔබතුමාට පැහැදිලියිනෙ

දැන් ඔය කියන විදිහට, වින්නානයේ, විකුර්තිය, ප්‍රකුර්ති කරන්නනෙ, ප්‍රජ්නාව ඕනෙ වෙන්නෙ...

5. කොහොමද, ප්‍රජ්නාවෙන්, විකුර්ති වින්නානය, ප්‍රකුර්ති වෙන්නෙ?
6. මේ කියන්නෙ, රහත් අවස්තාවද?
7. සොවාන්, සකුර්දාගමි, අනාගාමි අවස්තවන් වල ප්‍රජ්නාවක් අනවශ්යද?

2. ඔහුට ඔය රූපය ඔහොමම තියනව නමුත් ඔය පෙලෙන මම කියන හැගීම නැතිවෙනව, රූපයක් ඕනි වුන මම කියල ගන්න දෙයක් නැහැ

8. ඔබතුමා, අවබෝද, අවස්තාව කියල ගන්නෙ, රහත් අවස්තව නෙ?
9. එතකොට, සෝවන් අවස්තාව අවබොද අවස්තාවක් නෙවේද?

3. සතර සතිපට්ඨානය ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගයේ සම්මා කම්මන්ත වලට අයිති මාර්ග අංගයක්, ඉතිං මේකට කලින් සම්මා දිට්ඨියට පත්වෙල ඉන්න ඕනි මහත්තය එතකොට තමයි සතර සතිපට්ඨානය වඩනව කියලා මොකක්ද කරන්න ඕනි කියල දැනගන්නෙ. අවසාන ප්‍රතිපලය වෙන්න ඕනි මම, මගේ කියල එන හැගීම නැති කරන ඒකනේ. සම්මා දිට්ඨියට පත්වුණා කියන්නෙ සෝවාන් උනා කියන ඒකනෙ.

10. සතර සතිපට්ටානයට කලින්, සම්මා දිට්ටිය තියෙන්න ඕනෙ, නැතිනම්, සතිපට්ටනයට කලින් සොවාන් විය යුතුයි. මේක ඔබතුමාගෙ පවුද්කලික අදහසක් ද, නැතිනම් ත්‍රිපිටක රෙෆෙරෙන්ස් තියෙනවද?

4. දෘෂ්ටි මට්ටමෙන් චතුරාර්‍ය සත්‍ය අවබෝධය තමයි සොවාන් වෙනව කියන්නෙ, ඒකනේ සොවාන් ඵලයට පත්වුන අයට කෙලෙස් දෘෂ්ටි මට්ටමෙන් ප්‍රහානයි කියන්නෙ. ඒ කියන්නේ රූපයක් දැක්කම දෘෂ්ටි මට්ටමෙ අවිද්‍යාවක් නැහැ. අර මම ඉස්සෙල්ල කිව්වෙ අවිද්‍යාවේ කිලිටි වීම, මෙතන දෘෂ්ටියෙන් අවිද්‍යාව කිලිටි වන stages සොවාන් පුද්ගලයට අහෝසියි. ඒ නිසා සතර අපා ගතකරන රාග හා ද්වේශ ඇති කරන මම සහ මගේ හැගීම් ඇතිවෙන්නෙ නැහැ. මම සහ මගේ හැගීම එක මට්ටමකට දුර්වල වුණා කියල ගන්න පුළුවන්. සම්පූර්ණයෙන්ම නැතිවෙන්නෙ රහත් ඵලයේදී. ඔබතුමා සමහර විට පොතේ දැකල ඇති ඔය අවිද්‍යාව කිලිටි වෙන stages 23නේ එක stage එකක් තියනව දුම්මේජ්ජං කියන තැන ඉඳන් පහලට stages සෝතාපන්න පුද්ගලයට නැතුවයනව කියලා කියන්නෙ.

11. "රුපයක්, දැක්කම දිට්ටි මට්ටමේ අවිද්යවක් නැ"... ඒ කියන්නෙ මොකක්ද..දිට්ටි මට්ටමෙ නැති අවිද්යාව මොකක්ද?
12. "සතර අපා ගතකරන රාග හා ද්වේශ ඇති කරන මම සහ මගේ හැගීම් ඇතිවෙන්නෙ නැහැ" - ඒ කොහොමද?

 

[MalSeven]

1. මේකට අනුවනම්, පේලීම දුකයි, පන්ච උපාදාන දුකයි, එකක් වගේ පේන්නෙ...බුදු හමුදුරුවන්...ඔය එකොලොස් දුක කියල, අයෙත් වෙනම පන්ච උපාදනයත්, දුකයි කියන්නෙ ඇයි දෙකම එක නම්?




2a "සෛද්ධාන්තිකව දුක නිර්මාණය කරන්න ඕනි" - සයිදාන්තිකව, දුක, ඇතිවෙන අයුරු පෙන්නනවද?

2b. මම අහුවෙ, දුක්ක දුක්ක, විපරිනාම දුක්ක, සන්ස්කාර දුක්ක...අන්නෙ එතන එන සන්ස්කාර දුක්ක.. ඔය තුනම පැහදිලි කරන්නකො, පුලුවන් නම්..



3. පොඩ්ඩක්, පැහදිලි මදි, පට්ටිච්ච සමුපාදයට හරි, චතුරාර්ය සත්යට සම්බන්ද වෙන විදිහ පෙනවන්න වෙන විදිහක් නැද්ද?



4. මම අහුවෙ, රාගයයි, ද්වේශයයි, දෙකම යෙදෙන්නෙ , නැති වෙලාවල් තියෙනවනෙ...උදා අපි කෙනෙක් දකිනව රාග හෝ, ද්වේශ ෆීලින් එකක් නැතුව...නැතිනම්, මොකක් හරි, එක අරමුනක (උදා, රතු පාට රවුමක්) දිහා බලාගෙන ඉන්න යෝගියෙක්.. මෙන්න මේවගෙ, මෝහය විතරක් යෙදෙන අවස්තාවක්, පටිච්චසමුපදය පැහදිලි කරන්න..




දැන් ඔය කියන විදිහට, වින්නානයේ, විකුර්තිය, ප්‍රකුර්ති කරන්නනෙ, ප්‍රජ්නාව ඕනෙ වෙන්නෙ...

5. කොහොමද, ප්‍රජ්නාවෙන්, විකුර්ති වින්නානය, ප්‍රකුර්ති වෙන්නෙ?
6. මේ කියන්නෙ, රහත් අවස්තාවද?
7. සොවාන්, සකුර්දාගමි, අනාගාමි අවස්තවන් වල ප්‍රජ්නාවක් අනවශ්යද?



8. ඔබතුමා, අවබෝද, අවස්තාව කියල ගන්නෙ, රහත් අවස්තව නෙ?
9. එතකොට, සෝවන් අවස්තාව අවබොද අවස්තාවක් නෙවේද?



10. සතර සතිපට්ටානයට කලින්, සම්මා දිට්ටිය තියෙන්න ඕනෙ, නැතිනම්, සතිපට්ටනයට කලින් සොවාන් විය යුතුයි. මේක ඔබතුමාගෙ පවුද්කලික අදහසක් ද, නැතිනම් ත්‍රිපිටක රෙෆෙරෙන්ස් තියෙනවද?



11. "රුපයක්, දැක්කම දිට්ටි මට්ටමේ අවිද්යවක් නැ"... ඒ කියන්නෙ මොකක්ද..දිට්ටි මට්ටමෙ නැති අවිද්යාව මොකක්ද?
12. "සතර අපා ගතකරන රාග හා ද්වේශ ඇති කරන මම සහ මගේ හැගීම් ඇතිවෙන්නෙ නැහැ" - ඒ කොහොමද?

1. ඔතන පංචඋපාදානස්කන්ධය දුකයි කියන්නෙ සංඥාවක් ඒක ප්‍රඥා ගොචරයි, ඔය තණ්හාවෙන් අල්ලගෙන ඉන්න ටික දුකයි කියලා කාටවත් දැනෙන්නෙ නැහැනෙ. එක නිසා ඇතිවෙන පෙලීම හිතට දැනෙන දුක. "සංකිත්තෙන පංචඋපාදානස්කන්ධා දුක්ඛා" කියලනෙ දේශනාකලේ මහත්තය ඒ කියන්නෙ සංෂිප්ත වශයෙන් පංචඋපාදානස්කන්ධය දුකයි කියලනෙ මේක තමයි අවබෝධ කල යුතු දුක.


2a. ඔය සංකාර මහත්තය නොයෙකුත් ගොඩනැගීම් නේ (code හදන එක) ඒවා තුලත් ක්‍රියාත්මක වෙන්නෙ පටිච්චසම්මුප්පාද චක්‍ර. පටිච්චසම්මුප්පාදය කොතනද එතන දුක නිර්මාණය වෙනව.

2b. මේ සංකාරත් ගොඩනැගීම් ම තමයි, ඔබතුමා මලක් සංකාර කරනව කියන්නෙ ඇසෙන් එන වස්තු රූපයේ වරණ සටහන මගින් මල කියන ආකෘතිය ගොඩනගන එක. යමක් ගොඩනැගුවොත් ඒක දුකට ප්‍රත්‍ය වෙනවනෙ මහත්තය


3 තියෙනව, යමක් අනිච්ච නම් එය දුක (ආර්‍ය දුක), යමක් දුක නම් එය අනත්තයි, මේක අවබෝධ නැහැ මහත්තය, අනිච්ච සහ අනත්ත කියන දෙකම සංඥානෙ. දැනුමක් හැටියට දල අදහසක් පමණයි තියෙන්නෙ. ඒක මෙතන ලියන්න නම් අමාරුයි.

4. ඔබතුමා ඔය අහන්නෙ මෝහ මූලයක් ගැන, ඔය මෝහ මූල මහත්තය. එක අරමුනක (උදා, රතු පාට රවුමක්) දිහා බලාගෙන ඉන්නව කියන්නෙ සංකාර කරමින් ඉන්නෙ, ඒ කියන්නේ ඒක දිහා බලාගෙන සිතෙන් දේවල් (toughts) ගොඩනගමින් ඉන්න. දැන් ඔය thoughts බැලුවොත් මහත්තය ඒවා ඇතුලෙ යන්නෙ ඔය රව්ම නිසා ගන්න නොයෙක් ආශ්වාද, හිතන්නකො මේකෙ මෝහය කියන්නෙ රව්ම බලාගෙන ඉන්නකොට දිව්‍ය ලෝකේ යනවා කියල දැන් යෝගියාගේ හිතේ මේ සංකාර තමයි වැඩෙන්නෙ. මේවත් පටිච්චසමුප්පාද චක්‍රම තමයි. මේ යෝගියගෙ ඉස්සරහින් ඔය රව්ම ඇදල ගත්තොත් ඔබතුමාට ද්වේශ පටිච්චසම්මුප්පද චක්‍ර බලාගන්න පුළුවන් වෙයි.

5. සෝවාන් වීමෙන් පසු සතර සතිපට්ඨානය වඩනවා කියන්නේ ප්‍රඥා ඉන්ද්‍රියට ගෝචර වෙච්ච නිරෝධ ආර්‍ය සත්‍ය ක්‍රියාත්මක කරන ක්‍රමය. මේක වෙන ආකාරය නම් මට ගෝචර නැහැ මහත්තය.

6. රහත් අවස්ථාව කියන්නේ මහත්තය අවබෝධය පූර්ණවූ අවස්ථාව. ඒ කියන්නේ අවිද්‍යාව, නැත්නම් මෝහයේ levels 23 නම අහෝසි වෙච්ච අවස්ථාව.
7. ප්‍රඥාව අවශ්‍යයි මහත්තය ඒ ඒ ඵලයට සමගාමීව ප්‍රඥාව වැඩෙනව.

8. පූර්ණ අවබෝධය කියන්නෙ රහත් බව (ඉහත 6.) මම කියන හැගීම සංඥා මට්ටමේවත් නැහැ
9. පූර්ණ අවබෝධය නෙමයි මම කියන හැගීම දෘෂ්ටි මට්ටමෙන් නැහැ, ඔබතුමා බලනව ඇති මොකක්ද මේ දෘෂ්ටි මට්ටම සහ සංඥා මට්ටම කියන්නෙ කියල;
ඔබතුමා අහල ඇති කියල හිතනවා මේ සිත පඬු ගැහෙන ආකාරය, දෘෂ්ටියෙන් පටන්ගෙන සංඥා දක්වා. ඒක මෙන්න මේ වාගේ, සිගරට් බීමට ඇබ්බැහි වීම ගන්නකො;
කාගෙන් හරි එන දෘෂ්ටිය: සිගරට් හරි ෂෝක්... යනාදී වශයෙන් - දැන් මේ මට්ටමේ තියෙන්නෙ දැනීමක් සහ සිගරට් ඕනි කියන සුළු පෙලීමක් විතරයි.
දැන් සිගරට් එකක් බොනව එතකොට අර සුළු පෙලීම තාවකාලිකව නැතිවෙල ආශ්වාදය දැනෙනෙව, බලන්න මෙතන තියන ඇම මහත්තය, හිතින් හදාගත්ත දෙයක් පිටින් ආව කියල හිතුව. දැන් මේ පුද්ගලයට proove වුණා සිගරට් බිව්වම ආශ්වාදයි කියල, නමුත් ඇත්ත කතාව වෙන එකක්නෙ. මෙහෙම දිගින් දිගටම මේ පුද්ගලය සිගරට් බොනකොට සිගරට් එකට තියන බැඳීම (තණ්හාව) එන්න එන්න තීව්ර වෙන්ව. මෙහෙම එක මට්ටමකට පස්සේ දෘෂ්ටි මට්ටමේ තිබ්බ සිගරට් හරි ෂෝක් යන දෘෂ්ටිය සංඥාවක් බවට පත් වෙනව. දැන් සිගරට් එකක් දන්කිනකොට හිතට හිතන්න දෙයක් නැහැ සිගරට් ෂෝක් තමයි හිතේ default නිගමනය. දෙවියෝ, අම්ම, බුදු හාමුදුරුවො.... මේ සංඥා මට්ටමෙන් හිත හොඳයි කියල ගත්ත දේවල් වලට උදාහරණ, නරක පැත්තටත් මෙහෙමම තමයි.

10. ඔබතුමා මහා සතිපට්ඨාන සුත්‍රයේ මුල කොටස බැලුවොත් පෙනෙනව ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගයට අවතීර්ණ වෙන්නත් සතිපට්ඨානය වඩන්න පුළුවන් කියල ඒ කියන්නෙ සතිපට්ඨානය ලෞකිකව වඩල සෝවාන් වෙන්න පුළුවන් කියන එකනේ. සතර සතිපට්ඨානයත්, ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගය වගේම දෙආකාරයි (ලෞකික සහ ලෝකෝත්තර) - ඇත්තටම මේ දෙකම එකක් කියල පෙන්නන්නත් පුළුවන් (මම ඉස්සර reference හොයල තිබුන, හමු උනොත් දාන්නම්)
ඉතිං හරි කමටහන් (චතුරාර්‍ය සත්‍ය දේශන්වක්) අහල සතිපට්ඨානය වැඩුවොත් සෝවාන් වෙන්න පුළුවන් මහත්තය. මේක ලෝකෝත්තර වඩන්නේ සෝවාන් උනාට පස්සෙ. මම අදහස් කලේ ඒක.

11.12. ඉහත 6 සහ 8 හි හිත පඬු ගැහෙන ආකාරය බලන්න. ඔය දුම්මේජ්ජං අවස්ථාවන් එහා ඒවා අපා ගතකරනවා කියන්නේ ඇයි කියලා දන්නෙ නැහැ මහත්තය.

 

[ek_rosh]

1. ඔතන පංචඋපාදානස්කන්ධය දුකයි කියන්නෙ සංඥාවක් ඒක ප්‍රඥා ගොචරයි, ඔය තණ්හාවෙන් අල්ලගෙන ඉන්න ටික දුකයි කියලා කාටවත් දැනෙන්නෙ නැහැනෙ. එක නිසා ඇතිවෙන පෙලීම හිතට දැනෙන දුක. "සංකිත්තෙන පංචඋපාදානස්කන්ධා දුක්ඛා" කියලනෙ දේශනාකලේ මහත්තය ඒ කියන්නෙ සංෂිප්ත වශයෙන් පංචඋපාදානස්කන්ධය දුකයි කියලනෙ මේක තමයි අවබෝධ කල යුතු දුක.

1. ඔව්, පෙලීම දුකක් කියල කවුරුත් දන්නවෙනෙ..." ඔය තණ්හාවෙන් අල්ලගෙන ඉන්න ටික දුකයි" - ඒක කොහොමද දන්නෙ?

2a. ඔය සංකාර මහත්තය නොයෙකුත් ගොඩනැගීම් නේ (code හදන එක) ඒවා තුලත් ක්‍රියාත්මක වෙන්නෙ පටිච්චසම්මුප්පාද චක්‍ර. පටිච්චසම්මුප්පාදය කොතනද එතන දුක නිර්මාණය වෙනව.

2b. මේ සංකාරත් ගොඩනැගීම් ම තමයි, ඔබතුමා මලක් සංකාර කරනව කියන්නෙ ඇසෙන් එන වස්තු රූපයේ වරණ සටහන මගින් මල කියන ආකෘතිය ගොඩනගන එක. යමක් ගොඩනැගුවොත් ඒක දුකට ප්‍රත්‍ය වෙනවනෙ මහත්තය

2. "යමක් ගොඩනැගුවොත් ඒක දුකට ප්‍රත්‍ය වෙනවනෙ" - යමක් ගොඩනගුවොත්, අයි එහෙම වෙන්නෙ, කොහොද දන්නෙ?

3 තියෙනව, යමක් අනිච්ච නම් එය දුක (ආර්‍ය දුක), යමක් දුක නම් එය අනත්තයි, මේක අවබෝධ නැහැ මහත්තය, අනිච්ච සහ අනත්ත කියන දෙකම සංඥානෙ. දැනුමක් හැටියට දල අදහසක් පමණයි තියෙන්නෙ. ඒක මෙතන ලියන්න නම් අමාරුයි.

3. මේක තර්කයෙන් ඔප්පු කරන්න පුලුවන්ද?. මෙතන යමක් කියල අදහස් කරන්නෙ මොනවද?

4. ඔබතුමා ඔය අහන්නෙ මෝහ මූලයක් ගැන, ඔය මෝහ මූල මහත්තය. එක අරමුනක (උදා, රතු පාට රවුමක්) දිහා බලාගෙන ඉන්නව කියන්නෙ සංකාර කරමින් ඉන්නෙ, ඒ කියන්නේ ඒක දිහා බලාගෙන සිතෙන් දේවල් (toughts) ගොඩනගමින් ඉන්න. දැන් ඔය thoughts බැලුවොත් මහත්තය ඒවා ඇතුලෙ යන්නෙ ඔය රව්ම නිසා ගන්න නොයෙක් ආශ්වාද, හිතන්නකො මේකෙ මෝහය කියන්නෙ රව්ම බලාගෙන ඉන්නකොට දිව්‍ය ලෝකේ යනවා කියල දැන් යෝගියාගේ හිතේ මේ සංකාර තමයි වැඩෙන්නෙ. මේවත් පටිච්චසමුප්පාද චක්‍රම තමයි. මේ යෝගියගෙ ඉස්සරහින් ඔය රව්ම ඇදල ගත්තොත් ඔබතුමාට ද්වේශ පටිච්චසම්මුප්පද චක්‍ර බලාගන්න පුළුවන් වෙයි.

4. නැ මහත්තය, මෙතන, යොගියගෙ සිතේ තියෙන්නෙ, රවුම රතුයි කියල විතරයි..එක අරමුනයි.. එතකොට කොහොමද ආශ්වාද හර්හා දුක ගොද නැගෙන්නෙ...පැහදිලිව පෙන්වන්න..

5. සෝවාන් වීමෙන් පසු සතර සතිපට්ඨානය වඩනවා කියන්නේ ප්‍රඥා ඉන්ද්‍රියට ගෝචර වෙච්ච නිරෝධ ආර්‍ය සත්‍ය ක්‍රියාත්මක කරන ක්‍රමය. මේක වෙන ආකාරය නම් මට ගෝචර නැහැ මහත්තය.

6. රහත් අවස්ථාව කියන්නේ මහත්තය අවබෝධය පූර්ණවූ අවස්ථාව. ඒ කියන්නේ අවිද්‍යාව, නැත්නම් මෝහයේ levels 23 නම අහෝසි වෙච්ච අවස්ථාව.
7. ප්‍රඥාව අවශ්‍යයි මහත්තය ඒ ඒ ඵලයට සමගාමීව ප්‍රඥාව වැඩෙනව.

8. පූර්ණ අවබෝධය කියන්නෙ රහත් බව (ඉහත 6.) මම කියන හැගීම සංඥා මට්ටමේවත් නැහැ
9. පූර්ණ අවබෝධය නෙමයි මම කියන හැගීම දෘෂ්ටි මට්ටමෙන් නැහැ, ඔබතුමා බලනව ඇති මොකක්ද මේ දෘෂ්ටි මට්ටම සහ සංඥා මට්ටම කියන්නෙ කියල;
ඔබතුමා අහල ඇති කියල හිතනවා මේ සිත පඬු ගැහෙන ආකාරය, දෘෂ්ටියෙන් පටන්ගෙන සංඥා දක්වා. ඒක මෙන්න මේ වාගේ, සිගරට් බීමට ඇබ්බැහි වීම ගන්නකො;
කාගෙන් හරි එන දෘෂ්ටිය: සිගරට් හරි ෂෝක්... යනාදී වශයෙන් - දැන් මේ මට්ටමේ තියෙන්නෙ දැනීමක් සහ සිගරට් ඕනි කියන සුළු පෙලීමක් විතරයි.
දැන් සිගරට් එකක් බොනව එතකොට අර සුළු පෙලීම තාවකාලිකව නැතිවෙල ආශ්වාදය දැනෙනෙව, බලන්න මෙතන තියන ඇම මහත්තය, හිතින් හදාගත්ත දෙයක් පිටින් ආව කියල හිතුව. දැන් මේ පුද්ගලයට proove වුණා සිගරට් බිව්වම ආශ්වාදයි කියල, නමුත් ඇත්ත කතාව වෙන එකක්නෙ. මෙහෙම දිගින් දිගටම මේ පුද්ගලය සිගරට් බොනකොට සිගරට් එකට තියන බැඳීම (තණ්හාව) එන්න එන්න තීව්ර වෙන්ව. මෙහෙම එක මට්ටමකට පස්සේ දෘෂ්ටි මට්ටමේ තිබ්බ සිගරට් හරි ෂෝක් යන දෘෂ්ටිය සංඥාවක් බවට පත් වෙනව. දැන් සිගරට් එකක් දන්කිනකොට හිතට හිතන්න දෙයක් නැහැ සිගරට් ෂෝක් තමයි හිතේ default නිගමනය. දෙවියෝ, අම්ම, බුදු හාමුදුරුවො.... මේ සංඥා මට්ටමෙන් හිත හොඳයි කියල ගත්ත දේවල් වලට උදාහරණ, නරක පැත්තටත් මෙහෙමම තමයි.

10. ඔබතුමා මහා සතිපට්ඨාන සුත්‍රයේ මුල කොටස බැලුවොත් පෙනෙනව ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගයට අවතීර්ණ වෙන්නත් සතිපට්ඨානය වඩන්න පුළුවන් කියල ඒ කියන්නෙ සතිපට්ඨානය ලෞකිකව වඩල සෝවාන් වෙන්න පුළුවන් කියන එකනේ. සතර සතිපට්ඨානයත්, ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගය වගේම දෙආකාරයි (ලෞකික සහ ලෝකෝත්තර) - ඇත්තටම මේ දෙකම එකක් කියල පෙන්නන්නත් පුළුවන් (මම ඉස්සර reference හොයල තිබුන, හමු උනොත් දාන්නම්)
ඉතිං හරි කමටහන් (චතුරාර්‍ය සත්‍ය දේශන්වක්) අහල සතිපට්ඨානය වැඩුවොත් සෝවාන් වෙන්න පුළුවන් මහත්තය. මේක ලෝකෝත්තර වඩන්නේ සෝවාන් උනාට පස්සෙ. මම අදහස් කලේ ඒක.

11.12. ඉහත 6 සහ 8 හි හිත පඬු ගැහෙන ආකාරය බලන්න. ඔය දුම්මේජ්ජං අවස්ථාවන් එහා ඒවා අපා ගතකරනවා කියන්නේ ඇයි කියලා දන්නෙ නැහැ මහත්තය.

6. "ඔබතුමා කලින් පොස්ට් එකක කියනව, - "සම්මා දිට්ඨියට පත්වෙල ඉන්න ඕනි මහත්තය එතකොට තමයි සතර සතිපට්ඨානය වඩනව කියලා මොකක්ද කරන්න ඕනි කියල දැනගන්නෙ"

තව 5. කියනව - සෝවාන් වීමෙන් පසු සතර සතිපට්ඨානය වඩනවා කියන්නේ ප්‍රඥා ඉන්ද්‍රියට ගෝචර වෙච්ච නිරෝධ ආර්‍ය සත්‍ය ක්‍රියාත්මක කරන ක්‍රමය

මෙතනින් කියවෙන්නෙ, සතිපට්ටානයත කලින් සොවාන් විය සිටි යුතු බවය්.

හැබයි, 10 දි කියනව, ලවුකික සතිපට්ටනයකින් සෝවාන් විය යුතු බවයි..

6a. ඔබතුමා, කියන විදිහට, සති පට්ටාන දෙකක් තියෙනව කියන්න රෙෆෙරෙන්ස් මොනවද?

6b. ඒ දෙක අතර වෙනස මොකක්ද..වඩන ක්‍රමය අනුව.

6c. සතිපට්ටානයේ මුලික අරමුන, බොජ්ජන්ග වර්දනය කරමින්, ප්‍රජ්නාව වර්දනය කිරීමනෙ... ඔය ලව්කික සතිපට්ටනයෙන් ප්‍රජ්නාව වර්දනය වෙනවද?

6d. වෙනවනම්, ආයෙත්, ආර්ය සතිපට්ටානයක් වඩන්නෙ අයි?

6e. ප්‍රජ්නාවට පෙර සෝවන් විය හැකිද? නැතිනම්, සොවාන් සිතක ප්‍රජ්නාව තිබිය යුතුද?

6f. ලවුකික සතිපට්ටානයෙන් සොවන් විය යුතු කියන එකට රෙෆෙරෙන්ස් මොනවද?

6g. ලව්කික මාර්ගයකින්, ලෝකොත්තට පලයක් ලබන්නෙ කොහොමද?

6h. අන්තිමට ඔබතුමා කියනවනෙ, ලවුකික, ලෝකොත්තට දෙකම එකක් කියල...ඒ කියන්නෙ, සොවාන් වෙන්න පෙර ලෝකෝත්තර සතිපට්ටනය වඩන්න ඕනෙ? , එක තැනක නැ කියනව..පැටලිලි ගොඩයි මහත්ත්යො..

 

[MalSeven]

1. ඔව්, පෙලීම දුකක් කියල කවුරුත් දන්නවෙනෙ..." ඔය තණ්හාවෙන් අල්ලගෙන ඉන්න ටික දුකයි" - ඒක කොහොමද දන්නෙ?




2. "යමක් ගොඩනැගුවොත් ඒක දුකට ප්‍රත්‍ය වෙනවනෙ" - යමක් ගොඩනගුවොත්, අයි එහෙම වෙන්නෙ, කොහොද දන්නෙ?




3. මේක තර්කයෙන් ඔප්පු කරන්න පුලුවන්ද?. මෙතන යමක් කියල අදහස් කරන්නෙ මොනවද?



4. නැ මහත්තය, මෙතන, යොගියගෙ සිතේ තියෙන්නෙ, රවුම රතුයි කියල විතරයි..එක අරමුනයි.. එතකොට කොහොමද ආශ්වාද හර්හා දුක ගොද නැගෙන්නෙ...පැහදිලිව පෙන්වන්න..



6. "ඔබතුමා කලින් පොස්ට් එකක කියනව, - "සම්මා දිට්ඨියට පත්වෙල ඉන්න ඕනි මහත්තය එතකොට තමයි සතර සතිපට්ඨානය වඩනව කියලා මොකක්ද කරන්න ඕනි කියල දැනගන්නෙ"

තව 5. කියනව - සෝවාන් වීමෙන් පසු සතර සතිපට්ඨානය වඩනවා කියන්නේ ප්‍රඥා ඉන්ද්‍රියට ගෝචර වෙච්ච නිරෝධ ආර්‍ය සත්‍ය ක්‍රියාත්මක කරන ක්‍රමය

මෙතනින් කියවෙන්නෙ, සතිපට්ටානයත කලින් සොවාන් විය සිටි යුතු බවය්.

හැබයි, 10 දි කියනව, ලවුකික සතිපට්ටනයකින් සෝවාන් විය යුතු බවයි..

6a. ඔබතුමා, කියන විදිහට, සති පට්ටාන දෙකක් තියෙනව කියන්න රෙෆෙරෙන්ස් මොනවද?

6b. ඒ දෙක අතර වෙනස මොකක්ද..වඩන ක්‍රමය අනුව.

6c. සතිපට්ටානයේ මුලික අරමුන, බොජ්ජන්ග වර්දනය කරමින්, ප්‍රජ්නාව වර්දනය කිරීමනෙ... ඔය ලව්කික සතිපට්ටනයෙන් ප්‍රජ්නාව වර්දනය වෙනවද?

6d. වෙනවනම්, ආයෙත්, ආර්ය සතිපට්ටානයක් වඩන්නෙ අයි?

6e. ප්‍රජ්නාවට පෙර සෝවන් විය හැකිද? නැතිනම්, සොවාන් සිතක ප්‍රජ්නාව තිබිය යුතුද?

6f. ලවුකික සතිපට්ටානයෙන් සොවන් විය යුතු කියන එකට රෙෆෙරෙන්ස් මොනවද?

6g. ලව්කික මාර්ගයකින්, ලෝකොත්තට පලයක් ලබන්නෙ කොහොමද?

6h. අන්තිමට ඔබතුමා කියනවනෙ, ලවුකික, ලෝකොත්තට දෙකම එකක් කියල...ඒ කියන්නෙ, සොවාන් වෙන්න පෙර ලෝකෝත්තර සතිපට්ටනය වඩන්න ඕනෙ? , එක තැනක නැ කියනව..පැටලිලි ගොඩයි මහත්ත්යො..

1. තණ්හාවෙන් අල්ලගෙන ඉන්න ටික තමයි පංචඋපාදානස්කන්ධ දුක කියන්නෙ ඒ කියන්නෙ ආර්‍ය දුක මේ තමයි අවබෝධ කල යුතු දුක

2. ගොඩනගනව කියන්නෙ මහත්තය ද්වතාවයක් ඇතිකරන එකනෙ, ඒ කියන්නෙ දකින්නෙක් ඉන්නව, දකින දෙයක් තියනව, අසන්නෙක් ඉන්නව, අසන දෙයක් තියනව...යනාදී වශයෙන්, මේකේ ලොකු ප්‍රශනයක් නැහැ ... රහතන් වහන්සේටත් සංකාර තියනවනෙ, ප්‍රශ්නය මහත්තය අභිසංකාර. ඒ කියන්නේ දකින්නා මම වෙනව, දකින දේ මගෙ වෙනව, අසන්නා මම, ඇහෙන දේ මගේ ... යනාදී වශයෙන්. කොහොම ගත්තත් මේ අවස්ථා දෙකේදිම දැනෙන සැප, දුක හැදෙනව. සංකාර, සංකාර කිව්වට මේ අභිසංකාර ගැනනෙ කතාකරන්නෙ.

3. පුළුවන් මහත්තය නමුත් එකට අනිච්ච්, දුක්ඛ සහ අනත්ත විග්‍රහයක් ඉස්සෙල්ල කරල ඉන්න ඕනි. ඔබතුමා දන්නව ඇති ඕවා ශ්‍රුතමය ඥාන, ඉතින් මම මෙතන මොකක් ලිව්වත් ඔබතුමාට තව ප්‍රශ්න ගොඩක් ඇරෙන්න වෙන දෙයක් ලැබෙන්නෙ නැහැ. මම අහපු කෙටිම ත්‍රිලක්‍ෂණ විග්‍රහ අඩුම ගානේ පැය 7ක් 8ක් දිගයි. ඉතින් ඔබතුමාට ගවේෂනාත්මකව මේක හොයන්න ඕනි නම් ඔබතුමා අනික් ගවේෂණ කරන ආකාරයටම කරන්න. දෙයක් උඩින් පල්ලෙන් බලල lebal ගහන්න ලේසියි මහත්තය.

යමක් කියල අදහස් කරන්නෙ සංකාරයක් (සිතේ ගොඩනැගීමක්, ද්වතාවයක්)


4. දැන් තේරුණා ඔබතුමා අහන්නෙ මොකක්ද කියල. මේ ඔය එක අරමුණක සිත තබාගැනීමෙන් ලෞකික ධ්‍යාන වඩන ක්‍රමයනෙ. මෙතන රතු රවුම සහ මම කියන්නෙ සංකාර (ගොඩනැගීම්) මේවා ධ්‍යන දක්වා ගෙනියනව කියන්නෙ ආනින්ජාභිසංකාර කරන එකනෙ මහහ්ත්ය. ඉතිං ඕක අපිට අර මුල් ක්‍රමවේදයට apply කරන්න ඕනි නම් ධ්‍යාන වල problem එක හොයාගන්න ඕනි ඒක සමාන්‍ය අපිට ගෝචර නැහැනෙ. දල අදහසකට ගත්තොත් ධ්‍යාන වඩන්නෙත් පෙලීමක් නැති කර ගන්නනෙ. අනික මම කිව්වේ මහත්තය අපිට ගොචර් දේවල් වලින් මේක proove කරගන්න ආකාරය මිසක් ධ්‍යාන වඩන කෙනෙක් analyse කරන්න නෙමෙයි.

6a. මෙතන තියෙන්නේ මහත්තය සතර සතිපට්ඨානය interpret කරන ආකරයේ වෙනසක්. ආර්‍යයෙක් interpret කරන විදියට නෙමෙයි අනාර්‍යයෙක් interpret කරන්නෙ. නැතුව දෙකක් නෙමෙයි. ඔබතුමා දැකල ඇති ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගය දෙවැදෑරුම් කොට දේශනා කරලා තියනව ලෞකික සහ ලෝකෝත්තර වශයෙන්. ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගය වඩනව කියන්නේ සතර සතිපට්ඨානය වැඩීම නම් (reference හොයල දෙන්නම්, දැන් නැහැ) සතර සතිපට්ඨානයත් ලෞකිකව වඩන ක්‍රමයක් තියෙන්න ඕනි. උදාහරණයකට මළමිනියක් බලාගෙන ආර්‍යයෙක් මෙනෙහි කරන දේ නෙමෙයි අනාර්‍යයෙක් මෙනෙහි කරන්නෙ.

ලෞකික සතිපට්ඨානයකින් සෝවාන් විය යුතුයි කියල දෙයක් නැහැ නමුත් මහා සතිපට්ඨාන සුත්‍රයේ කියලම තියනවනෙ ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගයට අවතීර්ණ වෙන්න සතිපට්ඨානය පාවිච්චි කරන්න පුළුවන් කියල.

6b. වෙනස interpretation එක - මේක තමයි බොහෝ දෙනෙක්‌ට ධර්මය පැටලෙන්න හේතුව

6c. සතිපට්ඨානය ලෞකිකව වඩනවා කියන්නෙ පිං කරන එකනෙ මහත්තය ප්‍රඥාවේ වැඩීමක් නැහැ නමුත් පින නිවනට උපනිශ්‍රය වෙනව

6d. ප්‍රඥාවේ වැඩීමට

6e. ප්‍රඥාවේ වැඩීමට පටන්ගන්න තැන තමයි සෝවාන් ඵලය

6f. මහා සතිපට්ඨාන සුත්‍රයේ ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගයට අවතීර්ණ වෙන්න සතිපට්ඨානය පාවිච්චි කරන්න පුළුවන් කියල තියනව එහෙනම් මේක ලෞකිකව වඩන්න පුළුවන් වෙන්න ඕනි

6g. මෙහෙම එකක් නැහැ. ලෞකික මාර්ගයෙන් ලෝකෝත්තර මාර්ගය පටන්ගන්න තැනට යනව විතරයි. මේ මාර්ග වශයෙන් ගත්තොත් දෙකක් (ලෞකික interpretation එකේ ඉඳන් ලෝකෝත්තර interpretation එකට යනව)

6h. නැහැ මහත්තය මම කිව්වේ මේවා දෙවැදෑරුම් කියල. ලෞකික මාර්ගයෙ = ලෝකෝත්තර මාර්ගය කියල නෙමෙයි.

මම අර කලින් කිව්ව වගෙ මහත්තය forum එකක ඔබතුමාට තව ප්‍රශ්න සහ පැටලිලි ගොඩක් ඇරෙන්න වෙන දෙයක් ලැබෙයි කියලා හිතන්න අමාරුයි. බුදුහාමුදුරුවො මේක මුලින්ම ශ්‍රුතමය ඥානයක් වෙන්න් ඕනි කිව්වේ හේතුවක් ඇතුව. ඔබතුමා ඔය අහන ප්‍රශ්න අලුත් ඒවා නෙමෙයි, ඔවා මට ඇතුළු බොහෝ දෙනෙකුට තිබුන/තියෙන ප්‍රශ්න. නමුත් ඕවට forum එකක හරියට උත්තර දෙන එක questionable, ඒක ඔබතුමාටම පේනව ඇතිනෙ.

 

[ek_rosh]

1. තණ්හාවෙන් අල්ලගෙන ඉන්න ටික තමයි පංචඋපාදානස්කන්ධ දුක කියන්නෙ ඒ කියන්නෙ ආර්‍ය දුක මේ තමයි අවබෝධ කල යුතු දුක

1. නැ මහත්තය, අවබොද කල යුතු බව නෙවේ අහන්නෙ..පුතක්ජනයක් වශයෙන්, උපාදාන ස්කන්ද දුක තියෙනව කියල දැන ගන්න කොහොමද?

2. ගොඩනගනව කියන්නෙ මහත්තය ද්වතාවයක් ඇතිකරන එකනෙ, ඒ කියන්නෙ දකින්නෙක් ඉන්නව, දකින දෙයක් තියනව, අසන්නෙක් ඉන්නව, අසන දෙයක් තියනව...යනාදී වශයෙන්, මේකේ ලොකු ප්‍රශනයක් නැහැ ... රහතන් වහන්සේටත් සංකාර තියනවනෙ, ප්‍රශ්නය මහත්තය අභිසංකාර. ඒ කියන්නේ දකින්නා මම වෙනව, දකින දේ මගෙ වෙනව, අසන්නා මම, ඇහෙන දේ මගේ ... යනාදී වශයෙන්. කොහොම ගත්තත් මේ අවස්ථා දෙකේදිම දැනෙන සැප, දුක හැදෙනව. සංකාර, සංකාර කිව්වට මේ අභිසංකාර ගැනනෙ කතාකරන්නෙ.

2. මහත්තය, මෙතන කියන්න සන්කාර/නැතිනම්, අභිසන්කාර නිසා අතිවෙන පෙලීම හරි, දැනෙන දුක නෙවේ..මම අහන්නෙ, සන්කාර දුක්කය..

3. පුළුවන් මහත්තය නමුත් එකට අනිච්ච්, දුක්ඛ සහ අනත්ත විග්‍රහයක් ඉස්සෙල්ල කරල ඉන්න ඕනි. ඔබතුමා දන්නව ඇති ඕවා ශ්‍රුතමය ඥාන, ඉතින් මම මෙතන මොකක් ලිව්වත් ඔබතුමාට තව ප්‍රශ්න ගොඩක් ඇරෙන්න වෙන දෙයක් ලැබෙන්නෙ නැහැ. මම අහපු කෙටිම ත්‍රිලක්‍ෂණ විග්‍රහ අඩුම ගානේ පැය 7ක් 8ක් දිගයි. ඉතින් ඔබතුමාට ගවේෂනාත්මකව මේක හොයන්න ඕනි නම් ඔබතුමා අනික් ගවේෂණ කරන ආකාරයටම කරන්න. දෙයක් උඩින් පල්ලෙන් බලල lebal ගහන්න ලේසියි මහත්තය.

යමක් කියල අදහස් කරන්නෙ සංකාරයක් (සිතේ ගොඩනැගීමක්, ද්වතාවයක්)

3. ත්‍රිලක්ශනය කියන්නෙ, සන්ස්කාරයක ස්වාභවයක්නෙ...උදාහරනයක් ගත්තොත්, වින්නානය. වින්යනයක් තියෙනව හරි කියල, තාර්කිකව ඔප්පු කරන්නෙ කොහොමෙද, ත්‍රිලක්ශනය ඔප්පු කරන්න කලින්.

4. දැන් තේරුණා ඔබතුමා අහන්නෙ මොකක්ද කියල. මේ ඔය එක අරමුණක සිත තබාගැනීමෙන් ලෞකික ධ්‍යාන වඩන ක්‍රමයනෙ. මෙතන රතු රවුම සහ මම කියන්නෙ සංකාර (ගොඩනැගීම්) මේවා ධ්‍යන දක්වා ගෙනියනව කියන්නෙ ආනින්ජාභිසංකාර කරන එකනෙ මහහ්ත්ය. ඉතිං ඕක අපිට අර මුල් ක්‍රමවේදයට apply කරන්න ඕනි නම් ධ්‍යාන වල problem එක හොයාගන්න ඕනි ඒක සමාන්‍ය අපිට ගෝචර නැහැනෙ. දල අදහසකට ගත්තොත් ධ්‍යාන වඩන්නෙත් පෙලීමක් නැති කර ගන්නනෙ. අනික මම කිව්වේ මහත්තය අපිට ගොචර් දේවල් වලින් මේක proove කරගන්න ආකාරය මිසක් ධ්‍යාන වඩන කෙනෙක් analyse කරන්න නෙමෙයි.

4. මහත්තය, මෙතන අහන්නෙ, ප්‍රායොගික සාමන්ය අවස්තාවක්..ද්යානයක් නෙවෙයි.. අපිට උනත්, පාටක් දිඅ බලන් ඉන්න පුලුවන් නෙ, පොඩි වෙලාවක් හරි, රාග හරි දේශ හරි නැතුව...නැතිනම්, අපිට රසක් දැනෙන්න පුලුවන් නෙ, අපිට කිසිම රගයක් හරි දේශයක් නැති...මම කතා කරන්නෙ, රාහ, ද්වෙශ, නැති මෝහය පමනක් තියන සිතකින් ඔබතුමා, කියන දුක ඇති වෙන්නෙ කොහොමාද කියල පෙන්නන්න කියල අහන්නෙ..

6a. මෙතන තියෙන්නේ මහත්තය සතර සතිපට්ඨානය interpret කරන ආකරයේ වෙනසක්. ආර්‍යයෙක් interpret කරන විදියට නෙමෙයි අනාර්‍යයෙක් interpret කරන්නෙ. නැතුව දෙකක් නෙමෙයි. ඔබතුමා දැකල ඇති ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගය දෙවැදෑරුම් කොට දේශනා කරලා තියනව ලෞකික සහ ලෝකෝත්තර වශයෙන්. ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගය වඩනව කියන්නේ සතර සතිපට්ඨානය වැඩීම නම් (reference හොයල දෙන්නම්, දැන් නැහැ) සතර සතිපට්ඨානයත් ලෞකිකව වඩන ක්‍රමයක් තියෙන්න ඕනි. උදාහරණයකට මළමිනියක් බලාගෙන ආර්‍යයෙක් මෙනෙහි කරන දේ නෙමෙයි අනාර්‍යයෙක් මෙනෙහි කරන්නෙ.

6a. දෙවිදිහකට ඉන්ටෙප්‍රිට් කරනව කියන්නෙ, ඔබෙ අදහසක් ද, නැතිනම් පිටක රෙෆෙරෙන්ස් තියෙනවද?

6b. පොඩ්ඩක්, පැහදිලි කරන්න, දෙන්නා කොහොමද, දෙවිදිහකට ඉන්ටෙප්‍රිට් කරන්නෙ? උදාහරනයකට ආනා පාන සති භාවනව ගන්නකො..

ලෞකික සතිපට්ඨානයකින් සෝවාන් විය යුතුයි කියල දෙයක් නැහැ නමුත් මහා සතිපට්ඨාන සුත්‍රයේ කියලම තියනවනෙ ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගයට අවතීර්ණ වෙන්න සතිපට්ඨානය පාවිච්චි කරන්න පුළුවන් කියල.

මම දන්න විදිහට, සෝවාන් වෙන්නෙත්, එකම සතිපට්ටනයෙන්ම තමයි...

6b. වෙනස interpretation එක - මේක තමයි බොහෝ දෙනෙක්‌ට ධර්මය පැටලෙන්න හේතුව

6c. සතිපට්ඨානය ලෞකිකව වඩනවා කියන්නෙ පිං කරන එකනෙ මහත්තය ප්‍රඥාවේ වැඩීමක් නැහැ නමුත් පින නිවනට උපනිශ්‍රය වෙනව

6d. ප්‍රඥාවේ වැඩීමට

6e. ප්‍රඥාවේ වැඩීමට පටන්ගන්න තැන තමයි සෝවාන් ඵලය

6f. මහා සතිපට්ඨාන සුත්‍රයේ ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගයට අවතීර්ණ වෙන්න සතිපට්ඨානය පාවිච්චි කරන්න පුළුවන් කියල තියනව එහෙනම් මේක ලෞකිකව වඩන්න පුළුවන් වෙන්න ඕනි

6g. මෙහෙම එකක් නැහැ. ලෞකික මාර්ගයෙන් ලෝකෝත්තර මාර්ගය පටන්ගන්න තැනට යනව විතරයි. මේ මාර්ග වශයෙන් ගත්තොත් දෙකක් (ලෞකික interpretation එකේ ඉඳන් ලෝකෝත්තර interpretation එකට යනව)

6h. නැහැ මහත්තය මම කිව්වේ මේවා දෙවැදෑරුම් කියල. ලෞකික මාර්ගයෙ = ලෝකෝත්තර මාර්ගය කියල නෙමෙයි.

මම අර කලින් කිව්ව වගෙ මහත්තය forum එකක ඔබතුමාට තව ප්‍රශ්න සහ පැටලිලි ගොඩක් ඇරෙන්න වෙන දෙයක් ලැබෙයි කියලා හිතන්න අමාරුයි. බුදුහාමුදුරුවො මේක මුලින්ම ශ්‍රුතමය ඥානයක් වෙන්න් ඕනි කිව්වේ හේතුවක් ඇතුව. ඔබතුමා ඔය අහන ප්‍රශ්න අලුත් ඒවා නෙමෙයි, ඔවා මට ඇතුළු බොහෝ දෙනෙකුට තිබුන/තියෙන ප්‍රශ්න. නමුත් ඕවට forum එකක හරියට උත්තර දෙන එක questionable, ඒක ඔබතුමාටම පේනව ඇතිනෙ.

7a. සොවාන් සිතෙ, ප්‍රජ්නාවත් නැතිනම්, අයි සතිපට්ටනයක් වඩන්නෙ සෝවන් වෙන්න?

7b. ලව්කිකව වඩන සති පට්ටානයෙන් කොහොමද කෙනෙක් සොවන් වෙන්නෙ?

7c. "ලෞකික සතිපට්ඨානයකින් සෝවාන් විය යුතුයි කියල දෙයක් නැහැ" - මේකෙන් කියන්නෙ, සති පට්ටනය නැතුව, සොවාන් වෙන්න පුලුවන් කියලද? නැතිනම් කුමක්ද?

7d. ඔබතුමා, මේ කියන්නෙ එකම සතිපට්ටානය වඩන වෙලාව අනුව, සොවාන් වෙන්න පෙර - ලව්කික ලෙස, පසුව, ලෝකොත්තට ලෙස කියලද?

 

[MalSeven]

1. නැ මහත්තය, අවබොද කල යුතු බව නෙවේ අහන්නෙ..පුතක්ජනයක් වශයෙන්, උපාදාන ස්කන්ද දුක තියෙනව කියල දැන ගන්න කොහොමද?



2. මහත්තය, මෙතන කියන්න සන්කාර/නැතිනම්, අභිසන්කාර නිසා අතිවෙන පෙලීම හරි, දැනෙන දුක නෙවේ..මම අහන්නෙ, සන්කාර දුක්කය..



3. ත්‍රිලක්ශනය කියන්නෙ, සන්ස්කාරයක ස්වාභවයක්නෙ...උදාහරනයක් ගත්තොත්, වින්නානය. වින්යනයක් තියෙනව හරි කියල, තාර්කිකව ඔප්පු කරන්නෙ කොහොමෙද, ත්‍රිලක්ශනය ඔප්පු කරන්න කලින්.



4. මහත්තය, මෙතන අහන්නෙ, ප්‍රායොගික සාමන්ය අවස්තාවක්..ද්යානයක් නෙවෙයි.. අපිට උනත්, පාටක් දිඅ බලන් ඉන්න පුලුවන් නෙ, පොඩි වෙලාවක් හරි, රාග හරි දේශ හරි නැතුව...නැතිනම්, අපිට රසක් දැනෙන්න පුලුවන් නෙ, අපිට කිසිම රගයක් හරි දේශයක් නැති...මම කතා කරන්නෙ, රාහ, ද්වෙශ, නැති මෝහය පමනක් තියන සිතකින් ඔබතුමා, කියන දුක ඇති වෙන්නෙ කොහොමාද කියල පෙන්නන්න කියල අහන්නෙ..



6a. දෙවිදිහකට ඉන්ටෙප්‍රිට් කරනව කියන්නෙ, ඔබෙ අදහසක් ද, නැතිනම් පිටක රෙෆෙරෙන්ස් තියෙනවද?

6b. පොඩ්ඩක්, පැහදිලි කරන්න, දෙන්නා කොහොමද, දෙවිදිහකට ඉන්ටෙප්‍රිට් කරන්නෙ? උදාහරනයකට ආනා පාන සති භාවනව ගන්නකො..



මම දන්න විදිහට, සෝවාන් වෙන්නෙත්, එකම සතිපට්ටනයෙන්ම තමයි...




7a. සොවාන් සිතෙ, ප්‍රජ්නාවත් නැතිනම්, අයි සතිපට්ටනයක් වඩන්නෙ සෝවන් වෙන්න?

7b. ලව්කිකව වඩන සති පට්ටානයෙන් කොහොමද කෙනෙක් සොවන් වෙන්නෙ?

7c. "ලෞකික සතිපට්ඨානයකින් සෝවාන් විය යුතුයි කියල දෙයක් නැහැ" - මේකෙන් කියන්නෙ, සති පට්ටනය නැතුව, සොවාන් වෙන්න පුලුවන් කියලද? නැතිනම් කුමක්ද?

7d. ඔබතුමා, මේ කියන්නෙ එකම සතිපට්ටානය වඩන වෙලාව අනුව, සොවාන් වෙන්න පෙර - ලව්කික ලෙස, පසුව, ලෝකොත්තට ලෙස කියලද?

1. පංචඋපාදානස්කන්ධ දුක කියන්නෙ ආර්‍ය දුක, ඉතින් මේක තියනව කියල පෘතක්ජනයෙක් දැනගන්නෙ එකේ effects වලින් අර මුල්ම example එකේ වගේ වෙන විදියකින් මේක ගෝචර නැහැ.

2. සංකාර දුක්ඛය, පංචඋපාදානස්කන්ධ දුක්ඛය, ආර්‍ය දුක්ඛය මේ ඔක්කොම එකයි මහත්තය සංකාර දුක්ඛය කියල වෙනම එකක් නැහැ.

3. ත්‍රිලක්ශනය කියන්නෙ මහත්තය ආයිත් චතුරාර්‍ය සත්‍යම තමයි. ඒක තියනව කියල ඔප්පු කරගන්න විදිය තමයි අර මුල් example එකේ කිව්වෙ.
විඥානය ගත්තොත්, ඒක මොකක්ද කියල definition එකක් තියනවනෙ. දැන් විඥානය කියන්නෙ විකුර්තිවූ ඥානය කියල ගත්තොත්;
ඥානයක් කියන්නෙ මොකක්ද? ඇති දේ ඇති සැටියෙන් දැකීම කියල ගත්තොත් හරිද?
එහෙනම් විඥානය කියන්නෙ ඇති දේ ඇති සැටියෙන් නොදැකීම කියල ගත්තොත් හරිද?
අර සිගරට් උදාහරනයේ සිගරට් බොන පුද්ගලය ඇති දේ ඇති සැටියෙන් ගත්තද?
එහෙම නම් ඔහුට තියෙන්නෙ විඥානයක් කියල ගත්තොත් හරි නේද?

4. හොඳමයි, ඔව් ඔබතුමාට දැනෙන රාග හරි දේශ හරි නැතුව බලා ඉන්න පුළුවන් නමුත් ඔබතුමා මේ රතු කියල දැනගන්න තැනින් නවතින්නෙ නැහැනේ. ඔබතුමාට තව හැගීමක් එනව. ඒ තමයි මේ වෙන් වෙල දැනෙන ස්වභාවය. මේක සියුම් මම හිතනව ඔබතුමාට point එක ගන්න පුළුවන් වෙයි කියලා.මේ කියන්නේ රතු පෙනෙන එක නෙමෙයි මේ ඔබතුමාත්, රතු පාටත් වෙනස් entities දෙකක් කියලා දැනෙන ස්වභාවය. "මම" කියන ඉතා තදින් වෙන්කර ගත්ත එකකුත්, ඒ මම "රතු" කියල ලිහිල් ව වෙන් කරගත්ත පාටකුත් දකිනව. මම, රතු පාට ... මේ ඔක්කොම සම්මුති මහත්තය, ඔබතුමා විද්‍යාත්මකවත් දන්නව ඔය රවුම ඇත්තටම රතු නෙමෙයි කියලත්. මූල අංශු වශයෙන් ඔතන දේවල් වෙන්වෙල විද්‍යමාන වෙන්නෙ ශක්ති විපර්යාස නිසා කියලත්. ඒ කියන්නේ ඔතන ඔය මම කියල හැදිල තියෙන එකත්, රතු කියල හැදිල තියන එකත් සංකාරනෙ එහෙනම් ඒවත් පටිච්චසම්මුප්පනයි. පටිච්චසම්මුප්පන නම් අර කලින් example එකෙන් prove කරන්න පුළුවන් නමුත් සාමාන්‍ය කෙනෙකුට මෙච්චර ගැඹුරට ගෝචරද?

මේක මේ විදියට අරගෙන සත්‍ය අවබෝධ කලේ මේ බුද්ධ සාසනයේ එක මහ රහතන් වහන්සේ නමක් විතරයි, අපිට මේක හරියට කියාගන්නවත් බෑ

6a. මගේ අදහසක් නමෙයි මහත්තය ඔබතුමා මජ්ක්‍ධිම නිකායේ එන මහාචත්තාරීසක සූත්‍රය, මුල ඉඳල කියවන්න, කෑලි කෑලි ගන්න එපා. මුළු ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගයම දෙපරිදි කොට දේශනා කරල තියනව.

6b. සරලවම කිව්වොත් අනාර්‍යයෙක් පිං විදියට ආර්‍යයෙක් කුසල් විදියට interpret කරන්නෙ. පිං විදියට ගන්න හැටි කියල ඔය asliyanage මහත්තය එහෙම නිතරම posts දාන්නෙ, මේක අමුතුවෙන් කියන්න ඕනි නැහැනෙ. කුසල් විදියට ගන්නවා කියන්නේ අනිච්ච දුක්ඛ අනත්ත ලෙස ගැනීම ඒකට සෝවාන් වෙල ඉන්න ඕනි

ඔව් ඔබතුමා දන්න විදිය හරි, interpretation විතරයි වෙනස්


7a. ?? සොවාන් සිතෙ ප්‍රඥාව නැහැ කිව්වෙ නැහැ මහත්තය සොවාන් මට්ටමට ප්‍රඥාව තියනව. ඒක මාර්ගය වැඩීමත් සමග වැඩෙනව.

7b. ලෞකීක සතිපට්ඨානය වැඩීමෙන් පිං රැස්වෙනව, පිං නිවනට උපනිශ්‍රය වෙන්ව

7c. ලෞකික සතිපට්ඨානයකින් විතරක්ම සෝවාන් වෙනව කියන්න මට දත්ත නැහැ මහත්තය, පුලුවන්ද බැරිද කියල දන්නෙ නැහැ.
7d. ඔව් එහෙම තමයි මම හිතන්නෙ

 

[ek_rosh]

1. පංචඋපාදානස්කන්ධ දුක කියන්නෙ ආර්‍ය දුක, ඉතින් මේක තියනව කියල පෘතක්ජනයෙක් දැනගන්නෙ එකේ effects වලින් අර මුල්ම example එකේ වගේ වෙන විදියකින් මේක ගෝචර නැහැ.

1. මහත්තය, කවුරු හරි කිව්වොත්, අපි දැනනෙ දුක විතරයි තියෙනෙ..තන්හාව නිසා..ඊට උඩින්, ආර්ය දුක කියල එකක් නැ කියල..එක කොහොමද, තර්කානුකුලව වැරදි කියල පෙන්නන්නෙ?

2. සංකාර දුක්ඛය, පංචඋපාදානස්කන්ධ දුක්ඛය, ආර්‍ය දුක්ඛය මේ ඔක්කොම එකයි මහත්තය සංකාර දුක්ඛය කියල වෙනම එකක් නැහැ.

3. ත්‍රිලක්ශනය කියන්නෙ මහත්තය ආයිත් චතුරාර්‍ය සත්‍යම තමයි. ඒක තියනව කියල ඔප්පු කරගන්න විදිය තමයි අර මුල් example එකේ කිව්වෙ.
විඥානය ගත්තොත්, ඒක මොකක්ද කියල definition එකක් තියනවනෙ. දැන් විඥානය කියන්නෙ විකුර්තිවූ ඥානය කියල ගත්තොත්;
ඥානයක් කියන්නෙ මොකක්ද? ඇති දේ ඇති සැටියෙන් දැකීම කියල ගත්තොත් හරිද?
එහෙනම් විඥානය කියන්නෙ ඇති දේ ඇති සැටියෙන් නොදැකීම කියල ගත්තොත් හරිද?
අර සිගරට් උදාහරනයේ සිගරට් බොන පුද්ගලය ඇති දේ ඇති සැටියෙන් ගත්තද?
එහෙම නම් ඔහුට තියෙන්නෙ විඥානයක් කියල ගත්තොත් හරි නේද?

2. මහත්තය, මෙතන, අපි වින්නානයක් කියල දෙයක් තියෙනව කියන විස්වාසෙන්ම නෙද පටන්ගන්නෙ?

4. හොඳමයි, ඔව් ඔබතුමාට දැනෙන රාග හරි දේශ හරි නැතුව බලා ඉන්න පුළුවන් නමුත් ඔබතුමා මේ රතු කියල දැනගන්න තැනින් නවතින්නෙ නැහැනේ. ඔබතුමාට තව හැගීමක් එනව. ඒ තමයි මේ වෙන් වෙල දැනෙන ස්වභාවය. මේක සියුම් මම හිතනව ඔබතුමාට point එක ගන්න පුළුවන් වෙයි කියලා.මේ කියන්නේ රතු පෙනෙන එක නෙමෙයි මේ ඔබතුමාත්, රතු පාටත් වෙනස් entities දෙකක් කියලා දැනෙන ස්වභාවය. "මම" කියන ඉතා තදින් වෙන්කර ගත්ත එකකුත්, ඒ මම "රතු" කියල ලිහිල් ව වෙන් කරගත්ත පාටකුත් දකිනව. මම, රතු පාට ... මේ ඔක්කොම සම්මුති මහත්තය, ඔබතුමා විද්‍යාත්මකවත් දන්නව ඔය රවුම ඇත්තටම රතු නෙමෙයි කියලත්. මූල අංශු වශයෙන් ඔතන දේවල් වෙන්වෙල විද්‍යමාන වෙන්නෙ ශක්ති විපර්යාස නිසා කියලත්. ඒ කියන්නේ ඔතන ඔය මම කියල හැදිල තියෙන එකත්, රතු කියල හැදිල තියන එකත් සංකාරනෙ එහෙනම් ඒවත් පටිච්චසම්මුප්පනයි. පටිච්චසම්මුප්පන නම් අර කලින් example එකෙන් prove කරන්න පුළුවන් නමුත් සාමාන්‍ය කෙනෙකුට මෙච්චර ගැඹුරට ගෝචරද?

3. මහත්තය, තව හැගීමක් එන, දෙවන චක්‍රයට යන්න එපා...මම අහන්නෙ, මෝහය විතරක් සිතේ තියෙන අවස්තාවට අනුකූල චක්‍රයෙන් දුක හැදෙන හැටි. දෙවන චක්‍රයට ගියොත්, පලමු චක්‍රය ඉවර වෙලානෙ...

මේක මේ විදියට අරගෙන සත්‍ය අවබෝධ කලේ මේ බුද්ධ සාසනයේ එක මහ රහතන් වහන්සේ නමක් විතරයි, අපිට මේක හරියට කියාගන්නවත් බෑ

6a. මගේ අදහසක් නමෙයි මහත්තය ඔබතුමා මජ්ක්‍ධිම නිකායේ එන මහාචත්තාරීසක සූත්‍රය, මුල ඉඳල කියවන්න, කෑලි කෑලි ගන්න එපා. මුළු ආර්‍ය අෂ්ටාංගික මාර්ගයම දෙපරිදි කොට දේශනා කරල තියනව.

හරි මේක බලන්නම්, ස්තුති...

6b. සරලවම කිව්වොත් අනාර්‍යයෙක් පිං විදියට ආර්‍යයෙක් කුසල් විදියට interpret කරන්නෙ. පිං විදියට ගන්න හැටි කියල ඔය asliyanage මහත්තය එහෙම නිතරම posts දාන්නෙ, මේක අමුතුවෙන් කියන්න ඕනි නැහැනෙ. කුසල් විදියට ගන්නවා කියන්නේ අනිච්ච දුක්ඛ අනත්ත ලෙස ගැනීම ඒකට සෝවාන් වෙල ඉන්න ඕනි

ඔව් ඔබතුමා දන්න විදිය හරි, interpretation විතරයි වෙනස්


7a. ?? සොවාන් සිතෙ ප්‍රඥාව නැහැ කිව්වෙ නැහැ මහත්තය සොවාන් මට්ටමට ප්‍රඥාව තියනව. ඒක මාර්ගය වැඩීමත් සමග වැඩෙනව.

4. "6e. ප්‍රඥාවේ වැඩීමට පටන්ගන්න තැන තමයි සෝවාන් ඵලය" - මේ කියන්නෙ, සොවාන් සිතේ, ප්‍රජ්නාව නැ කියල නෙවේද?

7b. ලෞකීක සතිපට්ඨානය වැඩීමෙන් පිං රැස්වෙනව, පිං නිවනට උපනිශ්‍රය වෙන්ව

7c. ලෞකික සතිපට්ඨානයකින් විතරක්ම සෝවාන් වෙනව කියන්න මට දත්ත නැහැ මහත්තය, පුලුවන්ද බැරිද කියල දන්නෙ නැහැ.
7d. ඔව් එහෙම තමයි මම හිතන්නෙ

5. තාම ඔබතුමා කියන සෝවන් වෙන මාර්ගය පැහදිලි නැ. සතිපට්ටනය ඕනෙද, නැද්ද.... ඔබතුමා කියන, සෝවන් වෙන්න කල යුතු දේ, පිලිවෙලින්, එතකොට, පැහදිලි වෙයි..

 

[hasithayad]

තාම විසඳගෙන නෑ

 

[MalSeven]

1. මහත්තය, කවුරු හරි කිව්වොත්, අපි දැනනෙ දුක විතරයි තියෙනෙ..තන්හාව නිසා..ඊට උඩින්, ආර්ය දුක කියල එකක් නැ කියල..එක කොහොමද, තර්කානුකුලව වැරදි කියල පෙන්නන්නෙ?



2. මහත්තය, මෙතන, අපි වින්නානයක් කියල දෙයක් තියෙනව කියන විස්වාසෙන්ම නෙද පටන්ගන්නෙ?



3. මහත්තය, තව හැගීමක් එන, දෙවන චක්‍රයට යන්න එපා...මම අහන්නෙ, මෝහය විතරක් සිතේ තියෙන අවස්තාවට අනුකූල චක්‍රයෙන් දුක හැදෙන හැටි. දෙවන චක්‍රයට ගියොත්, පලමු චක්‍රය ඉවර වෙලානෙ...



හරි මේක බලන්නම්, ස්තුති...



4. "6e. ප්‍රඥාවේ වැඩීමට පටන්ගන්න තැන තමයි සෝවාන් ඵලය" - මේ කියන්නෙ, සොවාන් සිතේ, ප්‍රජ්නාව නැ කියල නෙවේද?



5. තාම ඔබතුමා කියන සෝවන් වෙන මාර්ගය පැහදිලි නැ. සතිපට්ටනය ඕනෙද, නැද්ද.... ඔබතුමා කියන, සෝවන් වෙන්න කල යුතු දේ, පිලිවෙලින්, එතකොට, පැහදිලි වෙයි..

1. එහෙම අය එක්ක වැඩිය කතා නොකර ඉන්න එක හොඳයි මහත්තය. හැබැයි කෙනෙක් අවොත් මට මේ ජීවීතයේ යම් අවුලක් පෙනෙනව, මේකේ අර්ථය මොකක්ද?, ඇයි මට දුක දැනෙන්නේ? වගේ ප්‍රශ්න අහගෙන, අන්න ඒ කෙනාට කියන්න පුළුවන් මෙන්න මෙහෙම සත්‍යක් තියනව ඒක අවබෝධ කලොත් ඔය ප්‍රශ්ණ වලට උත්තර ලැබෙනව. මෙන්න එකේ theory එක, එහෙම සත්‍යක් තියනව කියලා prove කරගන්නේ මෙන්න මෙහෙම කියල කියල දෙන්න පුළුවන්.

2. නැනේ මහත්තය අපි definition එකෙන් පටන් ගත්තෙ, මොකක්ද මෙතන විශ්වාස කලේ?

3. ඔබතුමා කියන්නේ රතුපාට දැකීමෙන් පමණක් නැවත්වීම ගැනද? එහෙම පුළුවන් රහතන් වහන්සේට විතරය්, උන්වහන්සේලාට ක්‍රයාත්මක වෙන්නෙ අව්‍යාකෘත පටිච්ච සමුප්පාදය, ඒක අවිද්‍යාවෙන් නෙමෙයි පටන්ගන්නෙ. දෙවන චක්‍රයක කතාවක් නැහැ මහත්තය රහත් නොවුණු කෙනෙක්ගෙ මේක පටන්ගන්නෙම අවිද්‍යාවෙන්.

4. මේක සිත් මට්ටමෙන් කියන්න නම් තේරෙන්නෙ නැහැ මහත්තය. ප්‍රඥාව ඇතිවීමත් සෝවාන් ඵලයත් එකවර සිදුවෙන්නෙ කියල දැනට ගන්නකො

5.
සත්පුරුෂ සේවනය - ආර්‍යන් වහන්සේලා ඇසුරේ සිටීම, දහම් කරුණු, ප්‍රශ්ණ සාකච්චා කිරීමට
සත්ධර්ම ශ්‍රවනය - චතුරාර්‍ය සත්‍ය දේශනා ශ්‍රවනය
යෝනිසෝමනසිකාරය - සතර සතිපට්ඨානය සෝවාන් වන තුරු ලෞකිකයි
ධම්මානුධම්ම පටිපදාව.- මේ පුරුදු කිරීම, ඇසූ ධර්මයට අනුව කලයුතු දේ කිරීම සහ නොකල යුතු දේ නොකිරීම (සරලව)

---

තාම විසඳගෙන නෑ

තාම නැහැ මහත්තය, තව කල් යයි වගෙ
------ Post added on Jan 18, 2023 at 1:34 PM

 

[hasithayad]

තාම නැහැ මහත්තය, තව කල් යයි වගෙ
------ Post added on Jan 18, 2023 at 1:34 PM

විසඳගත්තාම අනිවාර්යෙන් මට දැනුම් දෙන්න මහත්මයා

 

[ek_rosh]

1. එහෙම අය එක්ක වැඩිය කතා නොකර ඉන්න එක හොඳයි මහත්තය. හැබැයි කෙනෙක් අවොත් මට මේ ජීවීතයේ යම් අවුලක් පෙනෙනව, මේකේ අර්ථය මොකක්ද?, ඇයි මට දුක දැනෙන්නේ? වගේ ප්‍රශ්න අහගෙන, අන්න ඒ කෙනාට කියන්න පුළුවන් මෙන්න මෙහෙම සත්‍යක් තියනව ඒක අවබෝධ කලොත් ඔය ප්‍රශ්ණ වලට උත්තර ලැබෙනව. මෙන්න එකේ theory එක, එහෙම සත්‍යක් තියනව කියලා prove කරගන්නේ මෙන්න මෙහෙම කියල කියල දෙන්න පුළුවන්.

1. නැහනෙ, මහත්තය, පෘව් කරගන්නෙ මෙහමයි කියනකොට තමයි, ඒ ප්‍රශ්නය එන්නේ.

2. නැනේ මහත්තය අපි definition එකෙන් පටන් ගත්තෙ, මොකක්ද මෙතන විශ්වාස කලේ?

2. ඩෙෆිනිශන් එක, හරි කියන විස්වසයෙන් නෙ, තර්කය ගොඩ නැගෙන්නෙ...එහෙම නැතිනම්, වින්නානය කියල යමක් තියෙනව කියන විස්වාසය උඩනෙ යන්නෙ...ඔබතුමාය, වින්නනය කියල යමක් තියෙනව කියල තර්කානුකුලව පෙන්නන්න පුලුවන් නම්, විස්වසය මත් පදනම් වෙන්න ඕනෙ නැ,

3. ඔබතුමා කියන්නේ රතුපාට දැකීමෙන් පමණක් නැවත්වීම ගැනද? එහෙම පුළුවන් රහතන් වහන්සේට විතරය්, උන්වහන්සේලාට ක්‍රයාත්මක වෙන්නෙ අව්‍යාකෘත පටිච්ච සමුප්පාදය, ඒක අවිද්‍යාවෙන් නෙමෙයි පටන්ගන්නෙ. දෙවන චක්‍රයක කතාවක් නැහැ මහත්තය රහත් නොවුණු කෙනෙක්ගෙ මේක පටන්ගන්නෙම අවිද්‍යාවෙන්.

3. නැහ මහත්තය, රහතන් වහනෙස් කෙනෙක් ගැන නෙවේ කියන්නෙ..මම කිව්වනෙ, මෝහ සිතක් කියල...අව්යාකෘත පටිච්ච සමුප්පදයක් නෙවේ..මම අහන්නෙ, මෝහ සිතක් තියෙන, මේ චක්‍රයෙ, දුක ඇති වෙන්නෙ කොහොමද කියල...දැන් මීට පස්සෙ තව සිතක් අති වෙන්න පුලුවන්, ඒක්ත් දුකක් තියෙන්න පුලුවන්. මම කියන්නෙ ඒක නෙවේ..මම කියන්නෙ, මෝහ සිත පමනක් තියෙන අවස්තාවෙ චක්‍රය ගැන..ප්‍රශ්නය පැහදිලිනෙ..

4. මේක සිත් මට්ටමෙන් කියන්න නම් තේරෙන්නෙ නැහැ මහත්තය. ප්‍රඥාව ඇතිවීමත් සෝවාන් ඵලයත් එකවර සිදුවෙන්නෙ කියල දැනට ගන්නකො

4. සෝවන් අවස්තාවෙදි ප්‍රජ්නාව පවතින්න නම්..ඊට කලින් එක වඩන්න ඕනෙනෙ...ඒ කියන්නෙ, ආරිය සති පට්ටනය වඩන්න ඕනෙ, සොවාන් වෙන්නෙ කලින්...මොකද, ඔබතුමා කිව්වනෙ, ලවුකික සතිපට්ටනයෙන් ප්‍රජ්නාව වැඩෙන්න නැ කියල...එහම උනොත්, සොවාන් වෙන්නත් (පුටක්ජන සිට ), අරිය සතිපට්ටනය, පසුවත් අරිය සතිපට්ටානය.. ලවුකික සතිපට්ටනයක අවශ්යතාවය මොකක්ද?

5.
සත්පුරුෂ සේවනය - ආර්‍යන් වහන්සේලා ඇසුරේ සිටීම, දහම් කරුණු, ප්‍රශ්ණ සාකච්චා කිරීමට
සත්ධර්ම ශ්‍රවනය - චතුරාර්‍ය සත්‍ය දේශනා ශ්‍රවනය
යෝනිසෝමනසිකාරය - සතර සතිපට්ඨානය සෝවාන් වන තුරු ලෞකිකයි
ධම්මානුධම්ම පටිපදාව.- මේ පුරුදු කිරීම, ඇසූ ධර්මයට අනුව කලයුතු දේ කිරීම සහ නොකල යුතු දේ නොකිරීම (සරලව)

---

තාම නැහැ මහත්තය, තව කල් යයි වගෙ
------ Post added on Jan 18, 2023 at 1:34 PM

5. " සතර සතිපට්ඨානය සෝවාන් වන තුරු ලෞකිකයි" - ඔබතුමා උඩදි කිව්ව, සොවාන් වෙන්කොට ප්‍රජ්නාව අති වෙනව...තවතැනක කිව්ව, ලවුකික සතිපට්ටනයෙන්, ප්‍රජ්නාව වැඩෙන්නෙ නැ කියල..මෙතන කියනව..සොවාන් වෙනකල් ලවුකික සතිපට්ටනය කියල.....මේක කොන්ට්‍රඩික්ශන් එකක් නෙ මහත්තයො... ලව්කික සතිපට්ටනයෙන්, ප්‍රජ්නාව වඩෙන්නෙ නැතිනම්, සොවන් කෙනාට ප්‍රජ්නාව තියෙන්නෙ කොහොමෙද ලව්කික සතිපට්ටනය වඩල?

 

[MalSeven]

1. නැහනෙ, මහත්තය, පෘව් කරගන්නෙ මෙහමයි කියනකොට තමයි, ඒ ප්‍රශ්නය එන්නේ.



2. ඩෙෆිනිශන් එක, හරි කියන විස්වසයෙන් නෙ, තර්කය ගොඩ නැගෙන්නෙ...එහෙම නැතිනම්, වින්නානය කියල යමක් තියෙනව කියන විස්වාසය උඩනෙ යන්නෙ...ඔබතුමාය, වින්නනය කියල යමක් තියෙනව කියල තර්කානුකුලව පෙන්නන්න පුලුවන් නම්, විස්වසය මත් පදනම් වෙන්න ඕනෙ නැ,



3. නැහ මහත්තය, රහතන් වහනෙස් කෙනෙක් ගැන නෙවේ කියන්නෙ..මම කිව්වනෙ, මෝහ සිතක් කියල...අව්යාකෘත පටිච්ච සමුප්පදයක් නෙවේ..මම අහන්නෙ, මෝහ සිතක් තියෙන, මේ චක්‍රයෙ, දුක ඇති වෙන්නෙ කොහොමද කියල...දැන් මීට පස්සෙ තව සිතක් අති වෙන්න පුලුවන්, ඒක්ත් දුකක් තියෙන්න පුලුවන්. මම කියන්නෙ ඒක නෙවේ..මම කියන්නෙ, මෝහ සිත පමනක් තියෙන අවස්තාවෙ චක්‍රය ගැන..ප්‍රශ්නය පැහදිලිනෙ..



4. සෝවන් අවස්තාවෙදි ප්‍රජ්නාව පවතින්න නම්..ඊට කලින් එක වඩන්න ඕනෙනෙ...ඒ කියන්නෙ, ආරිය සති පට්ටනය වඩන්න ඕනෙ, සොවාන් වෙන්නෙ කලින්...මොකද, ඔබතුමා කිව්වනෙ, ලවුකික සතිපට්ටනයෙන් ප්‍රජ්නාව වැඩෙන්න නැ කියල...එහම උනොත්, සොවාන් වෙන්නත් (පුටක්ජන සිට ), අරිය සතිපට්ටනය, පසුවත් අරිය සතිපට්ටානය.. ලවුකික සතිපට්ටනයක අවශ්යතාවය මොකක්ද?



5. " සතර සතිපට්ඨානය සෝවාන් වන තුරු ලෞකිකයි" - ඔබතුමා උඩදි කිව්ව, සොවාන් වෙන්කොට ප්‍රජ්නාව අති වෙනව...තවතැනක කිව්ව, ලවුකික සතිපට්ටනයෙන්, ප්‍රජ්නාව වැඩෙන්නෙ නැ කියල..මෙතන කියනව..සොවාන් වෙනකල් ලවුකික සතිපට්ටනය කියල.....මේක කොන්ට්‍රඩික්ශන් එකක් නෙ මහත්තයො... ලව්කික සතිපට්ටනයෙන්, ප්‍රජ්නාව වඩෙන්නෙ නැතිනම්, සොවන් කෙනාට ප්‍රජ්නාව තියෙන්නෙ කොහොමෙද ලව්කික සතිපට්ටනය වඩල?

1. මම ඉස්සෙල්ල පෙන්නුවනෙ මහත්තය, මම සහ මම වගේ හිතන අය මේක තොරගන්න හැටි. ඔය ඔබතුමා කියන විදියේ ප්‍රශ්නයක් එනවනම් මහත්තය, මගේ අත්දැකීම් හැටියට ඒ.
a. එම පුද්ගලයට මේක තාම පැහැදිලි මදි
b. එම පුද්ගලය බොරුවට නිදි
c. එම පුද්ගලය මෝඩයෙක්
d. එම පුද්ගලය මහා ප්‍රඥාවන්තයෙන්

ඉතින් ඕක ගැන මම නම් එච්චර worry වෙන්නෙ නැහැ, දැනටත් ඉන්නෙ මහත්තය, ඉර සීතලයි කියන, ලෝකය පැතලියි කියන අය. ඒ මනුෂ්‍ය ස්වභාවය.

2. අපි විඥානයේ definition එකට ගත්තෙ "විකුර්තිවූ ඥානය කියලනෙ" මෙතන ඥානය කිව්වෙ "ඇති දේ ඇති සැටියෙන් දැකීම කියලනෙ" මෙතන මහත්තය මොකක්ද විශ්වාසයෙන් ගත්තේ? නැත්නම් මට මොකක් හරි miss උනාද?


3. මම හිතෙන්නෙ මේ ඔබතුමා අහන්නේ උපේක්ෂා වේදනාව ඇතිවීම ගැන. මේ දැනෙන දුකත් නැති සැපත් නැති අවස්ථා. ඉතිං. මේක අරන් ඔය මුල් උදාහරණයට දාන්න බැහ මොකද මේකෙ පහසුවෙන් ගෝචර වෙන effect එකක් පෙනෙන්නෙ නැහැනෙ මහත්තය. මේක හරියට EMV වලින් conductor එකක විදුලිය හැදෙනව වගෙ. මේක බලන්න තව level එකක් ඉස්සරහට යන්න ඕනි. ඒ කියන්නෙ ඔය හැදෙන විදුලියේ effects බලන්න ඕනි වගෙ වැඩක්.
මේක වෙන හැටි තියෙනව පටිච්‌චසමුප්‌පාදවිභඞ්ගයේ 389, 390...


4. එහෙම ගන්න එපා මහත්තය සෝවාන් වීමත්, ප්‍රඥාව ඇතිවීමත් පෙර පසු නොවී සිදුවෙනව කියල ගන්නකො.

5. මෙතන contradiction එකක් නැහැ මහත්තය, ඔබතුමා උපකල්පණය කරනවා සෝවාන් වෙන්න කලින් ප්‍රඥාව ඇතිවෙල තියෙන්න ඕනි කියල, එහෙම දෙයක් නැහැ සෝවාන් වීමත්, ප්‍රඥාව ඇතිවීමත් පෙර පසු නොවී සිදුවෙනව කියල ගත්තම. සෝවාන් වීමට අවශ්‍ය ප්‍රත්‍ය මිසක් ප්‍රඥාව නෙමෙයි අවශ්‍ය ප්‍රත්‍ය ලැබෙන්න පින සහ පාරමිතා තියෙන්න ඕනි. සෝවාන් වීමට කලින් ප්‍රඥාවක් ගැන කතා කරන්න බැහැ.