අපේ @Reincarnator කොලුවා intern කාලේ ඔෆීස් සෙට් එකත් එක්ක එලියට ගිහින් කන්න බොන්න කීයක් ඕනද කියලා අහල තිබ්බ එක නිසා මතක් උනා පොඩි කතාවක්.
මම වැඩ කරන්න ගත්තේ 2012, දෙවනි ඉන්ටර්විව් එකෙන් ජොබක් සෙට් වුනා. uni out උන ගමන් නිසා ඒදවස් වල අතේ සතේ නෑ. ගෙදර කට්ටියටත් සල්ලි නෑ. ජොබ් එකේ පඩිය 50ක් (දැන් internලටත් ඔයිට වඩා ගෙවනවා). ඒ දවස්වල 50ක් කියන්නේ හොන්ද ගානක්. ඔය රේන්ජ් එක තමා ගොඩක් අයට pay කලේ.කොහොම හරි සල්ලි නැති නිසා ගෙදරින් 15ක් ණයට අරන් ඇදුම් අරගෙන ජොබ් එකට ගියා. ටීම් එකේ ඔක්කොම මොරටු කස්ටිය. උන්ට ලෙස්ට සල්ලි. වියදම් කරන්න ගේමක් නෑ.
මුල් පඩිය නිසා බඩු අතට හම්බෙන්න කලින් වියදම් ටික ප්ලෑන් කලා. කන්න මෙචරයි, බස් එකට මෙච්චරයි, ණය මෙච්චරයි,ඉතුරු බෑන්ක් එකට දානවා. එතකොට EPF/ETF ගැනවත් අයිඩියා එකක් නෑ පලවෙනි ජොබ් එක නිසා.
ඉතින් දැන් මගේ වත්කම -15,000යි. ඔන්න දවස් දෙකක් ගිහින් පොඩි ලොක්කා අහනවා, මල්ලිලා අද අපි එලියෙන් කමුද? කසිටියම හා කිව්වා. ඒ වෙනකොට මම රෙස්ටොරන්ට් එකෙන් කාල තියෙන්නෙ කලින් එක පාරයි. ඉතින් එදා ගිහින් කෑවා. බිල බෙදල බලද්දී එකෙක්ට 2500යි. මාව රත් උනා. පර්ස් එකේ තිබ්බෙත් ගමන් වියදම් විතරයි. එදා සීනියර් ඩයල් එකෙක්ගෙන් ණයක් අරන් ගෙව්වා. ඊට පස්සේ ගෙදරින් තව 2500ක් ණයට අරන් අරූට ගෙව්වා. ඉතින් වැඩට ගිහින් මුල් සතියෙම 17500ක් ණයයි.
මට තේරුන දේ තමයි එයාලට වියදම් ගැන එච්චර දැනීමක් නෑ, එයාල හිත්තන්නේ හැමොම එයාල වගේ ස්පෙන්ඩ් කරනවා කියලා. නැතුව ලොකු සීන් නෙවී.
ඊට පස්සේ මම අපේ උන්ගෙන් ඇහුවා කොච්චර සැරයක් සතියකට මෙහෙම යනවද කියලා, මුන් කිව්ව මාසෙට 4, 5 පාරක් යනවා කියලා. දැන් ඉතින් මාව තවත් රත් උනා. කලින් හදපු වියදම් වැරදි වගේ. මාසෙකට 10ක් 12ක් වැඩිපුර යනවා, ඒ කියන්නේ මට බෑන්ක් එකේ ඉතුරු වෙන ගාන තව අඩු වෙනවා. ඔන්න ඔහොම තමා මුල් සති දෙක තුනේ ඔලුවෙ ඕවා වැඩ කලේ.
හැබයි අන්තිමට මාසෙකට සැරයක් දෙකක් වගේ තමා එලියට ගියේ. හිතපු තරන් සල්ලි වියදම් උනේ නෑ.
ඔය කාලේ පහු කරල දැන් අවුරුදු 12ක් විතර වෙනවා. ගොඩක් දුර ඇවිල්ල තියෙන්නේ එතන ඉන්දන්. වෙලාවක් තිබ්බොත් ආයි කතාවක් ලියන්නම්
මම වැඩ කරන්න ගත්තේ 2012, දෙවනි ඉන්ටර්විව් එකෙන් ජොබක් සෙට් වුනා. uni out උන ගමන් නිසා ඒදවස් වල අතේ සතේ නෑ. ගෙදර කට්ටියටත් සල්ලි නෑ. ජොබ් එකේ පඩිය 50ක් (දැන් internලටත් ඔයිට වඩා ගෙවනවා). ඒ දවස්වල 50ක් කියන්නේ හොන්ද ගානක්. ඔය රේන්ජ් එක තමා ගොඩක් අයට pay කලේ.කොහොම හරි සල්ලි නැති නිසා ගෙදරින් 15ක් ණයට අරන් ඇදුම් අරගෙන ජොබ් එකට ගියා. ටීම් එකේ ඔක්කොම මොරටු කස්ටිය. උන්ට ලෙස්ට සල්ලි. වියදම් කරන්න ගේමක් නෑ.
මුල් පඩිය නිසා බඩු අතට හම්බෙන්න කලින් වියදම් ටික ප්ලෑන් කලා. කන්න මෙචරයි, බස් එකට මෙච්චරයි, ණය මෙච්චරයි,ඉතුරු බෑන්ක් එකට දානවා. එතකොට EPF/ETF ගැනවත් අයිඩියා එකක් නෑ පලවෙනි ජොබ් එක නිසා.
ඉතින් දැන් මගේ වත්කම -15,000යි. ඔන්න දවස් දෙකක් ගිහින් පොඩි ලොක්කා අහනවා, මල්ලිලා අද අපි එලියෙන් කමුද? කසිටියම හා කිව්වා. ඒ වෙනකොට මම රෙස්ටොරන්ට් එකෙන් කාල තියෙන්නෙ කලින් එක පාරයි. ඉතින් එදා ගිහින් කෑවා. බිල බෙදල බලද්දී එකෙක්ට 2500යි. මාව රත් උනා. පර්ස් එකේ තිබ්බෙත් ගමන් වියදම් විතරයි. එදා සීනියර් ඩයල් එකෙක්ගෙන් ණයක් අරන් ගෙව්වා. ඊට පස්සේ ගෙදරින් තව 2500ක් ණයට අරන් අරූට ගෙව්වා. ඉතින් වැඩට ගිහින් මුල් සතියෙම 17500ක් ණයයි.
මට තේරුන දේ තමයි එයාලට වියදම් ගැන එච්චර දැනීමක් නෑ, එයාල හිත්තන්නේ හැමොම එයාල වගේ ස්පෙන්ඩ් කරනවා කියලා. නැතුව ලොකු සීන් නෙවී.
ඊට පස්සේ මම අපේ උන්ගෙන් ඇහුවා කොච්චර සැරයක් සතියකට මෙහෙම යනවද කියලා, මුන් කිව්ව මාසෙට 4, 5 පාරක් යනවා කියලා. දැන් ඉතින් මාව තවත් රත් උනා. කලින් හදපු වියදම් වැරදි වගේ. මාසෙකට 10ක් 12ක් වැඩිපුර යනවා, ඒ කියන්නේ මට බෑන්ක් එකේ ඉතුරු වෙන ගාන තව අඩු වෙනවා. ඔන්න ඔහොම තමා මුල් සති දෙක තුනේ ඔලුවෙ ඕවා වැඩ කලේ.
හැබයි අන්තිමට මාසෙකට සැරයක් දෙකක් වගේ තමා එලියට ගියේ. හිතපු තරන් සල්ලි වියදම් උනේ නෑ.
ඔය කාලේ පහු කරල දැන් අවුරුදු 12ක් විතර වෙනවා. ගොඩක් දුර ඇවිල්ල තියෙන්නේ එතන ඉන්දන්. වෙලාවක් තිබ්බොත් ආයි කතාවක් ලියන්නම්
ළමයි ඉන්න පවුල් පන්සල් වෙච්ච උන් එන්නේ අවුරුදු පාටියට විතරයි.
