මන් මේ මාස දෙක පුරාම හොස්පිටල් එකට ගියා යාලුවෙක්ගෙ තාත්තකෙනෙක් ඇක්සිඩන්ට් වෙලා නිසා. ( කලින් ඒ ගැන ත්‍රෙඩ් එකක් දැම්මා.) ජීවිතේ මොකක්ද කියල හිතෙනවා එතන ඉද්දි. අද මන් පහට ගියාම ඉස්සරහ ඇදේ අන්කල් කෙනෙක් ඉන්නවා දැන් ටික දවසක ඉදන්. කකුලෙ තුවාල නිසා ඇවිත් තිබුනේ. දිය වැඩියා තුවාල. එයා කතා කරන්නෙ නෑ කියල නර්ස් ඇවිත් එක පාර බැලුවා මොකක් හරි මොනිටර් එකක් ගහල තිබ්බෙ පොඩි. පස්සෙ ඩොක්ට ඇවිත් පපුව ප්‍රෙස් කරල කරල ට්‍රයි කලා. ඒතන ඒ අන්කල්ගෙ පුතා ඉදියා එයත් බයෙන් බලාගේන එයත් ටිකක් වයසයි. පොර බයවෙලා මගෙන් අහනවා මොකද වෙන්නෙ කියල. කොහොම හරි ට්‍රයි කරල කරල ඩොක්ට අන්තිම චෙcක් එකක්ත් කලා ටූච් එක ගහල ඇස් දෙකට. අන්කල් මැරිලා. ඩොක්ට පුතා ලගට ගිහින් කිව්ව තාත්ත නැති උනා කියල පොර ටිකක් වෙලා ශොක් වෙලා ඉදලා මල්ලිට කෝල් එකක් ගන්න ට්‍රයි කරනවා පෝන් එකේ මොකක් හරි අවුලක්.මන් මගේ පෝන් එකෙන් නම්බර් එක ගහල කෝල් එක අරන් දුන්නා. එහා පැත්තෙන් ආන්සර් කරා විතරයි පොර හිර කරන් ඉදපු ශොක් එක පිපිරුව අහයියෙන් අඩාගෙන බාතෲම් පැත්තට ගියා.
දැකපු මරණ වලින් මෙක ටිකක් හෝ සහනයක් තියෙන මරණයක් ඒත් පුතා බලන් ඉදිය විදිය මට ශොක් උනේ.
මේ ටිකේ හොස්පිටල් එකෙ පුදුම සිද්දි දැක්කෙ කියන්න බැරිතරම් අවුල්.
දැකපු මරණ වලින් මෙක ටිකක් හෝ සහනයක් තියෙන මරණයක් ඒත් පුතා බලන් ඉදිය විදිය මට ශොක් උනේ.
මේ ටිකේ හොස්පිටල් එකෙ පුදුම සිද්දි දැක්කෙ කියන්න බැරිතරම් අවුල්.
..එක පාර පන යන එක හොදයි බන් එහෙම වෙනවට වඩා.
