මේක පත හෑල්ලක්. කියවන්න වෙලාවක් තියෙනවා නම් කියවපන්. වෙලාවක් නැත්තන් අවුලක් නෑ කියවන්න එපා. මට මේ දේවල් වචනයක් නෑර කියවල හිත නිදහස් කරගන්න එකෙක් නෑ. සමහර වෙලාවට බොන්න එකෙක් සෙට් වුනත් ගොඩක් වෙලාවට බොන්නේ තනියම. ඒක නිසා ගොඩක් මගේ හිතේ තියෙන දේවල් මම තනියම මටම කියාගන්නවා කාටහරි කියන විදිහට. කමෙන්ට් එකක් දානවා නම් හිතකර විදිහට කමෙන්ට් එකක් දාපන්. ඒක තවත් තුවාලේ පාරවන විදිහේ කමෙන්ට් එකක් කරන්න එපා.
Part 01
උඹල දන්නවනේ මගේ ඉස්කෝලේ කෙල්ලෙක් එදා ෆෝන් එක හදන්න යද්දී මගේ පස්සෙන් ඇවිල්ල මාව අඳුරගෙන කතා කරලා ෆෝන් නම්බර් එක දීලා මැසේජ් කරන්න ගත්තා කියල. ඉතින් එදා දවසේ රෑ මැසේජ් කරපු ගමන් ඇහුවේ මගෙන් බැඳලද, gf කෙනෙක් ඉන්නවද කියල. එයත් බැඳලා නෑ ගෙදරින් හොයනවා කිව්වා. කෙලින්ම එහෙම අහපු නිසා ඒ කෙල්ල සෑහෙන්න ෆෝවඩ් කියල මට පොඩ්ඩක් හිතුනා. වයසත් පැනලා නිසා ඒක නෝමල් වෙන්න ඇති කියලා මම හිතාගත්තා. මාත් එහෙනම් ආශ්‍රය කරලා බලමු අපි දෙන්නා ගැලපෙනවා නම් තීරනෙකට එමු කියල කිව්වා. ඔහොම උදේ හවා කෝල් කරන්න ගත්තා. දවසක් දෙකක් හම්බුනා.
උන්ගේ අම්මා මාව දන්නවා කිව්වා. ඒ කාලේ ඉස්කෝලේ ඇරිලා ගෙදර ගියාම ඉස්කෝලේ වුන දේවල් අම්මා එක්ක කියනවලු. එතකොට මන් ගැනත් කියනවලු. මම පැත්තකට වෙලා ඉන්න අහිංසක චරිතයක් කියල. පස්සේ මේකිට මගුල් හොයද්දි එහෙම උන්ගේ අම්මා අහනවලු මන් ගැන, අර ළමයාවත් හම්බුනේ නැද්ද FB එකේවත් කියල. එයාවත් හිටියා නම් මෙහෙම මගුල් හොයන්න ඕන නෑ කියලත් කිව්වලු. අන්තිමේ ඒකි ගෙදරට කියනවා කිව්වා මන් ගැන. පස්සේ මමත් හා කිව්වා. මටත් ඒ තරම් අවුලක් හිතුනේ නෑ කෙල්ල ගැන. කලින් රිලෙෂන්ශිප්ස් 4-5ක් තිබුනලු. අන්තිමට තිබ්බ එක මාස 4ක් වගේ තිබ්බ කිව්වා. ඌ අපිට වඩා වැඩිමල් ඩයල් එකක්ලු. අවුරුද් 3ක් ද කොහෙද. ගෙවල් පැත්තේම ලු. උට මෙයාලගෙ ගෙදරින් කැමති වුනේ නැහැල්ලු. හැබැයි මෙයාගෙ කැමැත්තට ඉඩ දුන්නලු. ඌ කල් යද්දී බීලා මෙයාට කෝල් අරන් බනිනවලු, සැක කරනවලු. ඔහොම නිසා මෙයා ඒක නැවත්තුවලු. ඒක නවත්තපු තරහට මෙයාලගේ ගේ ඉස්සරහට ඌ දවසක් රෑ ඇවිල්ලා කෑ ගැහුවලු. උගේ නංගියි, නංගිගෙ මිනිහත් ආවලු. එහෙම බැනපු නිසා මෙයාට ස්ට්‍රෙස් ආවලු. ස්ට්‍රෙස් ආපු නිසා මහත් වුනාලු. මොකද පරණ ෆොටෝ වල ලස්සනට කෙට්ටුවට ඉඳලා තියෙනවා. අරූ හම්බුනා ටිකට මහත් වෙලා. ඒ ස්ට්‍රෙස් එකටලු. අන්තිමේ මෙයා ගිහිල්ල පොලිසියේ කම්ප්ලේන් එකකුත් දාලා අරුට විරුද්දව. ඒ කම්ප්ලේන් එකේ කොපියත් පට්ට පෙන්නලා තියෙනවා පස්සේ. ඒ කම්ප්ලේන් එක දැම්මට පස්සෙත් මූව හම්බෙන්න ගිහිල්ල මේකි. හිතපන්කෝ ඉතින් එහෙම කරපු එකා එක්ක ආයේ හම්බුනා කියන්නේ. පස්සේ ආයේ වලි ගිහිල්ලා නතර වෙලා. පස්සේ ඒක එහෙම්මම යට ගිහිල්ලා. ඊට පස්සේ මාස හතරකට වගේ පස්සේ තමා හම්බෙලා තියෙන්නේ මාව.
මෙයාට ෆෝන් දෙකක් තියෙනවා. ස්මාර්ට් ෆෝන් දෙකක්. දෙකේම තියෙනවා සිම් දෙක ගානේ සිම් හතරක්. මොකදට ඔච්චර සිම් කියල ඇහුවම කිව්වේ එකක් මල්ලි එකක් කියල. මොබිටෙල් දෙකයි හච් දෙකයි. එක මොබිටෙල් එකක් නම් කලින් වැඩ කරපු තැනින් දීපු එකක්ද මොකක්ද කියල කිව්වා දැන් මතක් නෑ මොකක්ද කිව්වේ කියල හරියටම. කොහොම හරි මම ඒ ගැන වැඩිය අහන්න ගියේ නෑ. ඒකිගේ නිදහසනේ කියල. කොහොමත් කොහේ හරි යද්දී ගෙනියන්නේ එක ෆෝන් ඒකයි. අනික ගෙදර දාලා යන්නේ. මට ඔතනින් දීලා තිබ්බේ හච් නමබ්ර්ස් දෙකයි එක මොබිටෙල් එකකුයි විතරයි, අනිත් මොබිටෙල් එක දුන්නේ නෑ ඒක තමා කිව්වා බෑන්ක් වලට ඔන්ලයින් බෑන්කින් වලට එහෙම දීලා තියෙන්නේ. මම ආයේ අහන්න ගියෙත් නෑ.
අන්තිමේ අපෙ ගෙදරින් එහේ යන්න දවස් කතා කරගත්තා. එහෙ යන්න දවස් දෙකකට කලින් රෑ මෙයා එක්ක හොඳට මැසේජ් කර කර ඉද්දි පැයක් විතර සද්ද නැතුව ඉඳලා එක පාරට මැසේජ් කරනවා Let's breakup කියලා. ඒ කියන්නේ අනිද්දට එහෙ යන්න තියෙන්නේ අද කියනවා බ්‍රේකප් වෙමු කියල. මම ඇහුවා ඒ මොකද කියල. කෝල් ආන්සර් කලෙත් නෑ. මැසේජ් විතරයි. නෑ අපි ගැලපෙන්නේ නෑ. හේතුවක් කියන්නෙත් නෑ. මම ඇහුවා එතකොට ඔහේ එන එකට මොකද වෙන්නේ කියල, කමක් නෑ එන්නලු. මට හොඳට රඟපාන්න පුළුවන් කිව්වා. මට ඕක හිතට වැදුනා. රඟපාන්න පුළුවන් කියන එක. හැබැයි වැඩිය හිතන්න ගියෙත් නෑ ඒ වෙලාවේ කටට ආපු දෙයක් කියල හිතලා. ඒ මදිවට සෑහෙන්න බොරු චෝදනා එක්ක මැසේජ් එවන්න ගත්තේ. එක එක්කෙනා එක්ක කම්පෙයාර් කරන්න එපාලු, අනන් මනං ගොඩක්. මට දැන් නම් මතකත් නෑ එවපු ගොඩක් දේවල්. මට ඒ වෙලාවේ සිරාවටම හිතුනා මෙයාට මානසික ලෙඩක් තියෙනවද කියල මේ කොහෙවත් නැති මගේ ළඟින්වත් යන්නේ නැති චෝදනා කරන්නේ මොකද කියල. කොහොම හරි එදා ඉතින් මම හා එහෙනම් කමක් නෑ. අපි ඔහේ එන්නේ නෑ මේක වෙන්නේ නෑ, මාත් බ්‍රේකප් එකට ඕකේ කියල මැසේජ් කරන එකත් නවත්තලා දාලා නිදාගන්න ගියා.
පහුවෙනිදා උදේ ගුඩ් මෝනින් කියල මැසේජ් කරලා තිබ්බ. මාත් රිප්ලයි කළා. සොරි කියන්නේ නැද්ද අහනවා මගෙන්. මම කිව්වා මම වරදක් නොකළ මොකටද සොරි කියන්නේ කියල. වරද මොකක්ද කියල නොදැන සොරි කියන්න බෑනේ. අන්තිමේ මෙයා කියනවා කලින් දවසේ එවපු මැසේජ් එකක් නිසාලු බ්‍රේකප් වෙමු කිව්වා. මම මෙයා වගේ කෙනෙක් කියල කෙල්ලෙක්ගෙ ෆොටෝ එකක් යැව්වා. වැලක තිබ්බ එකක්. මුණ විතරක් කපලා. මම කිව්වා හෙලුකුට්ටන් වීඩියෝ එකක හිටියේ කියල. ඔයා වගේ කෙනෙක් කියල. අන්න එකට මෙයා ට්‍රිගර් වෙලා තිබ්බේ, "ඔයා වගේ කෙනෙක්" කියන එක සහ ඒක වැලක කෙල්ලෙක් නිසා. හරි කොහොම හරි මම මේකට සොරි කිව්වා. ආයේ ඔන්න නෝමල් වුනා.
පස්සේ ඔක්තෝම්බර් මාසේ පෝය දවසේ අපි එහෙ ගියා. ඒ මිනිස්සුත් අපිට හොඳට සැලකුවා. එතකොට යාළුවෙලා මාසයක්වත් නෑ.
ඔහොම කාලය ගෙවෙද්දී මෙයා හිටපු ගමන් සතියකට දවසක් හෝ දෙකක් එක එක දේවල් වලින් ට්‍රිගර් වෙන්න ගත්තා. සමහර වෙලාවට කියනව මම රඟපානවලු. අනන් මනං ගොඩක්. මට දැන් මතක නෑ කියපු සේරම. ඒ වෙලාවට මට ඉතින් එපා වෙනවා. මට තේරෙනවා මම නිකන් මගේ මානසික ශක්තිය මාර විදිහට නිරපරාදේ හේදිලා යනවා වගේ. හැබැයි ළඟ ඉඳිද්දී කිසි අවුලක් නෑ. එහෙ ගෙදර ඉඳන් කෝල් මැසේජ් කරද්දී තමා මේ සේරම ප්‍රශ්න. ළඟ ඉන්නකොට හොඳටම ඉන්නවා.
එයා දන්නා කන්න තැනක්, බීම බොන්න තැනකට එහෙම යද්දී මෙයා කියන්නේ කවද හරි මම නැති වුනත් යන්න ඔයා මේ තැන් දැනගෙන ඉන්න ඕන කියල. ඒ කියන්නේ මේ සම්බන්ධෙ නැති වුනත් කියල ඒ කියන්නේ. සැහෙන්න නෙගටිව් මයින්ඩ්සෙට් එකක මෙයා හිටියේ.
මෙයා කියනව මෙයාගේ පුංචි මෙයාට හරියනවට කැමති නැහැල්ලු. ඉරිසියයිලු. එහෙම මෙයා කිව්වට මට හිතුනෙම මෙයා ඒක මෙයාගේ ඔලුවෙන් මවාගත්ත දෙයක් කියල. මෙයාගේ තාත්තට එක එක ගෑනු එක්ක සම්බන්ධකම් තියෙනවලු, කලිනුත් තිබ්බලු, දැන් තව කෙනෙක් ඉන්නවලු. පුංචි එක්කත් තියෙනවලු, මට ඒවත් පෙනුනේ මෙයාගේ මනස්ගාත වගේ. මම ඒ වෙලාවට කියන්නේ තාත්ත එහෙම වුනාට දුව එහෙම වෙන්න එපා කියල.
ඊට පස්සේ නොවැම්බර් මාසේ පෝය දවසට මෙයාලගේ ගෙදරින් අපේ ගෙදර එන්න දාගත්තා. එහෙන් අපිට උදේ තේ වේලක් දුන්නට මම හිතුවා එයාලට දවල් කෑම දෙන්න. මේකටත් එයා කැමති වුනේ නෑ. කිව්වෙම අනේ ඕන නෑ කෑම දෙන්න ඕන නෑ ඔය පොඩියට තේ දෙන්න කියල. ඒක මේ අපිට කරදර වෙනවට වගේ නිකන් කියන දෙයක් විදිහට නෙමෙයි ඒක කිව්වේ. නිකන් තරහෙන් වගේ. තේ විතරක්ම දෙන්න කියලා කියන්නේ නිකන් මේක මගුලකින් කෙලවර වෙන්නේ නැතිවුනොත් කියන දෙයක් හිතේ තියාගෙන වගේ. හැමතිස්සෙම ඕකම කියවන්න ගත්තා කෑම දෙන්න එපා කියල. ඒත් මායි මස්සිනයි අක්කයි එකතුවෙලා නිදිමරාගෙන උයලා එයාලා ආපු දවසට කෑම දුන්නා.
කොහොම හරි එදාට කලින් දවසේ මෙයාගේ පස්සේන් කලින් කොල්ලා ඇවිල්ලා ආයේ. මෙයා උදේ වැඩට යද්දී. මෙයා කියල දැන් මේක ඉවරයි ආයේ එන්න එපා කියල. එහෙම තමා මට කිව්වේ. මෙයා බස් එකේ නැගලා යද්දී අරූ බයික් එකෙන් පස්සෙන් ආවලු. එච්චර තමා වෙලා තියෙන්නේ එදා. වැඩ කරන්නෙත් ගෙවල් කිට්ටුවම තැනක. ජොබ් එක සෙට් වෙලත් සති දෙකක් වගේ ඇති එතකොට.
තව දෙයක් වුනා එයාලගේ ගෙදරින් අපේ ගෙදර ආපු දවසේ. අපේ බාප්පා තමා එයාලගේ ගෙදර මිනිස්සු එක්ක සේරම කතා කරගෙන මේ දේවල් ඔගනයිස් කලේ. ඉතින් අපේ බාප්පා එයාලගේ තාත්තාගෙන් අහලා තිබුනා දුව අපේ පුතාට මාස දෙකක් වැඩිමල් කියල දන්නවා නේද කියල. මම මාස දෙකක් බාලයි කෙල්ලට වඩා. ඉතින් තාත්ත කියල ඔව් ඒක අවුලක් නෑ කියල. ඒක ගිහිල්ල කෙල්ලට කියලා. කෙල්ල ඒකටත් ට්‍රිගර් වුනා. ඇයි එහෙම දෙයක් අහන්නේ ගෙදරටත් ගෙන්නුවට පස්සේ. මේක නවත්තන්නද එයාලට ඕන. මම ඉතින් පැය ගානක් ඕක තේරුම් කළා නෑ එහෙම දෙයක් නෑ. ඔව්ව ගණන් ගන්න එපා ඒක නිකන් අහන්න ඇත්තේ කියල. මෙයා අහන්නෙම නෑ. කියවන්නෙම අරක ගැන. මම ඉතින් පට්ට ගේමක් දෙනවා නෑ එහෙම දෙයක් නෑ කියල තේරුම් කරවන්න. අන්තිමේ මෙයා බාප්පා ගැන හිත නරක් වුනා වගේ වුනා. මම හිතුවේ හොඳ මිනිස්සු කියල. බලද්දී එහෙම ඇති හොඳක් නෑ ඔහොමයි කියල. මම නම් එදා අල්ලලා දාලා තිබ්බේ මේ මගුල. ඒ තරම්ම එපා වෙලා තිබ්බේ. දැන් ඉවර වෙයි කියල හිතන් හිටියේ. පහුවෙනිදා උදෙත් අනන් මනං මැසේජ් එවලා තිබ්බා ඒක ගැන. "මට තාත්තා බනිනවා මේකත් නවත්තන්නද හදන්නේ වයස ගැන කතා කල කියල. ජරා ළමයෙක් වෙන්න එපා කිව්වා මට. අපරාදේ මම එදා ඔයාව දැකලා කතා කලේ. පවුල් ජීවිතේ කියන්නේ මෙහෙම දෙයක් නම් මට මෙහෙම පවුල් ජීවිතයක් එපා." ඔය වගේ මගුල් ගොඩක් එවලා තිබ්බ. මම මුකුත්ම නොකියා සද්ද නොකර ඉන්න එක තමා කලේ. මොකද මට පුරුද්දක් නෑ කෑ ගහගෙන වලියට වගේ යන්න ඔව්වට. මම හිතුවේ මෙතනින් පස්සේ මේක ඉවර වෙයි කියල. ඒත් ආයේ දවල් වෙද්දී මෙයා නෝමල් වුනා. ආයේ පරණ තත්වෙට ආවා.
අන්තිමේ ඔහොම සතියක් විතර යද්දී දවසක් රෑ මට කෝල් කරන්න ඕන වෙලාව පහුවෙලත් කෝල් එක නැති නිසා මම ගනිද්දී නම්බර් එක බිසී. පැය දෙකක් විතර එක දිගට බිසී. පස්සේ මට කෝල් කළා. කිව්වා වට්සැප් එකේ හදාගත්ත ගෘප් එකක ඉන්න අක්කා කෙනෙක්ලු කෝල් කලේ. ආගිය විස්තර කතා කලාලු. මේ මහා රෑ 12ත් පහුවෙනකන්. මම ඕකේ කියල හිටියා.
ඔහොම ගිහිල්ලා ආයේ දවස් කිහිපෙකින් ආයේ නම්බර් එක බිසී. හැබැයි බිසී වෙන්නේ හච් එක. මට දීපු මොබිටෙල් එක වැඩ නෑ. මොකද ඒකට කෝල් යන්නේ නෑනේ හච් එක වැඩ කරද්දී. මට දැන් සැක හිතෙන්න ගත්ත නිසා මම දෙකටම සැරින් සැරේට ගන්නවා. අරක බිසිද. මේක වැඩ නැද්ද. බිසී නම් මොකෙක් හරි එක්ක කතා කරනවා නේද. මල පැනලා තිබ්බේ මොකෙක් හරි ඉන්නවා නම් පලයන් කියල කියන්න තරම්. අන්තිමේ කිව්වා කලින් එකා කතා කරන්නේ කියල. ඌ බීලා ඇවිල්ල වෙන්න ඇතිලු මේකිට බනිනවලු. කුණුහරුපෙන්. උඹලා දෙන්නවම මරනවා කිව්වලු. කලින් දවස් වල හොඳින් කතා කලාලු. දැන් ආයේ තරහෙන් කතා කරනවලු. එදා පස්සෙන් ආපු දවසේ නම්බර් එක දෙනකන් යන්නේ නෑ කියල බලෙන්ම ඉල්ලගත්තළු. මට ඒ වෙලාවේ සැහෙන්න තරහ ගියත් මම ඒ වෙලාවේ අහන්න ඕන දේවල් ඇහුවේ නෑ. මට අදටත් පුදුමයි ඇයි මම එදා එච්චර ලොකු ප්‍රශ්නයක් අතාරියේ කියලා.
අන්තිමේ පහුවෙනිදා වැඩට ගිහිල්ලත් නම්බර් එක බිසී. පස්සේ වැඩ ඇරිලා කෝල් කලාම කියනව අරූ එක්ක අද දෙකින් එකක් විසඳගන්න ඕන මම මේ ගෙවල් වලට හැරෙන පාර ගාව ඉන්නේ. මූට මම එන්න කිව්වා. අද දෙකින් එකක් විසන්දගන්නවා. මූ එක්ක මරාගෙන හරි මැරෙනවා කිව්වා. මම කිව්වා ගෙදර යන්න කියලා. නෑ විසඳගන්න ඕන කිව්වා. එදා හවස වහිනවා. පස්සේ ටික වෙලාවකින් මට වීඩියෝ කෝල් එකක් ගත්ත එයා. ගෙදර ඇවිල්ල වැස්සේ තෙමීගෙන. අඬනවා කෝල් එකෙන්. උට ගැහුවා කිව්වා කම්මුලට. ඌ මෙයාව වාහනේ දාගෙන යන්න හැදුවලු. මෙයාගේ බෑග් ඒකයි ෆෝන් ඒකයි අරගත්තළු. මෙයා ගෙදරට දුවගෙන ආවලු. පස්සේ අරුන් වාහනේ හරවාගෙන ඇවිල්ලා බෑග් ඒකයි ෆෝන් ඒකයි පාරට විසික් කරලා ගියාලු. මෙයා අහුලගෙන ආවලු. මම කිව්වා යමු කියල පොලිසි. බෑ කිව්වා. කලිනුත් පොලිසි ගියාම මටයි ප්‍රශ්න ඇතිවුනේ. ඒක නිසා මේ පාර යන්නේ නෑ කිව්වා. ආයේ එන එකක් නෑ කිව්වා. මෙයා ගෙදරටත් කිව්වා ඊට පස්සේ ප්‍රශ්නේ, ගෙදරිනුත් පොලිසි යන්න කිව්වට ගියේ නෑ. කෙල්ලගේ තාත්ත අරුණගේ ගෙදර ගිහිල්ලා කතා කරන්න. ඒත් ඌ ගෙදර ඉඳලා නෑ. උන්ගේ තාත්තා ඉඳල තියෙන්නේ. උන්ගේ තාත්තා කියල දුව තාම අපේ පුතා එක්ක කතා කරනවා කියල. පහුවෙනිදා කෙල්ලගේ අම්ම ගිහිල්ල පොලිසි. පස්සේ අම්මට පොලිසියෙන් කියල අවුරුදු 18 ට වැඩි නම් එයා තමා එන්න ඕන පැමිණිල්ල දාන්න කියල. ඒත් මෙයා ගියේ නෑ. ආයේ එන එකක් නෑ කියල කිව්වේ ඌ.
Part 01
උඹල දන්නවනේ මගේ ඉස්කෝලේ කෙල්ලෙක් එදා ෆෝන් එක හදන්න යද්දී මගේ පස්සෙන් ඇවිල්ල මාව අඳුරගෙන කතා කරලා ෆෝන් නම්බර් එක දීලා මැසේජ් කරන්න ගත්තා කියල. ඉතින් එදා දවසේ රෑ මැසේජ් කරපු ගමන් ඇහුවේ මගෙන් බැඳලද, gf කෙනෙක් ඉන්නවද කියල. එයත් බැඳලා නෑ ගෙදරින් හොයනවා කිව්වා. කෙලින්ම එහෙම අහපු නිසා ඒ කෙල්ල සෑහෙන්න ෆෝවඩ් කියල මට පොඩ්ඩක් හිතුනා. වයසත් පැනලා නිසා ඒක නෝමල් වෙන්න ඇති කියලා මම හිතාගත්තා. මාත් එහෙනම් ආශ්‍රය කරලා බලමු අපි දෙන්නා ගැලපෙනවා නම් තීරනෙකට එමු කියල කිව්වා. ඔහොම උදේ හවා කෝල් කරන්න ගත්තා. දවසක් දෙකක් හම්බුනා.
උන්ගේ අම්මා මාව දන්නවා කිව්වා. ඒ කාලේ ඉස්කෝලේ ඇරිලා ගෙදර ගියාම ඉස්කෝලේ වුන දේවල් අම්මා එක්ක කියනවලු. එතකොට මන් ගැනත් කියනවලු. මම පැත්තකට වෙලා ඉන්න අහිංසක චරිතයක් කියල. පස්සේ මේකිට මගුල් හොයද්දි එහෙම උන්ගේ අම්මා අහනවලු මන් ගැන, අර ළමයාවත් හම්බුනේ නැද්ද FB එකේවත් කියල. එයාවත් හිටියා නම් මෙහෙම මගුල් හොයන්න ඕන නෑ කියලත් කිව්වලු. අන්තිමේ ඒකි ගෙදරට කියනවා කිව්වා මන් ගැන. පස්සේ මමත් හා කිව්වා. මටත් ඒ තරම් අවුලක් හිතුනේ නෑ කෙල්ල ගැන. කලින් රිලෙෂන්ශිප්ස් 4-5ක් තිබුනලු. අන්තිමට තිබ්බ එක මාස 4ක් වගේ තිබ්බ කිව්වා. ඌ අපිට වඩා වැඩිමල් ඩයල් එකක්ලු. අවුරුද් 3ක් ද කොහෙද. ගෙවල් පැත්තේම ලු. උට මෙයාලගෙ ගෙදරින් කැමති වුනේ නැහැල්ලු. හැබැයි මෙයාගෙ කැමැත්තට ඉඩ දුන්නලු. ඌ කල් යද්දී බීලා මෙයාට කෝල් අරන් බනිනවලු, සැක කරනවලු. ඔහොම නිසා මෙයා ඒක නැවත්තුවලු. ඒක නවත්තපු තරහට මෙයාලගේ ගේ ඉස්සරහට ඌ දවසක් රෑ ඇවිල්ලා කෑ ගැහුවලු. උගේ නංගියි, නංගිගෙ මිනිහත් ආවලු. එහෙම බැනපු නිසා මෙයාට ස්ට්‍රෙස් ආවලු. ස්ට්‍රෙස් ආපු නිසා මහත් වුනාලු. මොකද පරණ ෆොටෝ වල ලස්සනට කෙට්ටුවට ඉඳලා තියෙනවා. අරූ හම්බුනා ටිකට මහත් වෙලා. ඒ ස්ට්‍රෙස් එකටලු. අන්තිමේ මෙයා ගිහිල්ල පොලිසියේ කම්ප්ලේන් එකකුත් දාලා අරුට විරුද්දව. ඒ කම්ප්ලේන් එකේ කොපියත් පට්ට පෙන්නලා තියෙනවා පස්සේ. ඒ කම්ප්ලේන් එක දැම්මට පස්සෙත් මූව හම්බෙන්න ගිහිල්ල මේකි. හිතපන්කෝ ඉතින් එහෙම කරපු එකා එක්ක ආයේ හම්බුනා කියන්නේ. පස්සේ ආයේ වලි ගිහිල්ලා නතර වෙලා. පස්සේ ඒක එහෙම්මම යට ගිහිල්ලා. ඊට පස්සේ මාස හතරකට වගේ පස්සේ තමා හම්බෙලා තියෙන්නේ මාව.
මෙයාට ෆෝන් දෙකක් තියෙනවා. ස්මාර්ට් ෆෝන් දෙකක්. දෙකේම තියෙනවා සිම් දෙක ගානේ සිම් හතරක්. මොකදට ඔච්චර සිම් කියල ඇහුවම කිව්වේ එකක් මල්ලි එකක් කියල. මොබිටෙල් දෙකයි හච් දෙකයි. එක මොබිටෙල් එකක් නම් කලින් වැඩ කරපු තැනින් දීපු එකක්ද මොකක්ද කියල කිව්වා දැන් මතක් නෑ මොකක්ද කිව්වේ කියල හරියටම. කොහොම හරි මම ඒ ගැන වැඩිය අහන්න ගියේ නෑ. ඒකිගේ නිදහසනේ කියල. කොහොමත් කොහේ හරි යද්දී ගෙනියන්නේ එක ෆෝන් ඒකයි. අනික ගෙදර දාලා යන්නේ. මට ඔතනින් දීලා තිබ්බේ හච් නමබ්ර්ස් දෙකයි එක මොබිටෙල් එකකුයි විතරයි, අනිත් මොබිටෙල් එක දුන්නේ නෑ ඒක තමා කිව්වා බෑන්ක් වලට ඔන්ලයින් බෑන්කින් වලට එහෙම දීලා තියෙන්නේ. මම ආයේ අහන්න ගියෙත් නෑ.
අන්තිමේ අපෙ ගෙදරින් එහේ යන්න දවස් කතා කරගත්තා. එහෙ යන්න දවස් දෙකකට කලින් රෑ මෙයා එක්ක හොඳට මැසේජ් කර කර ඉද්දි පැයක් විතර සද්ද නැතුව ඉඳලා එක පාරට මැසේජ් කරනවා Let's breakup කියලා. ඒ කියන්නේ අනිද්දට එහෙ යන්න තියෙන්නේ අද කියනවා බ්‍රේකප් වෙමු කියල. මම ඇහුවා ඒ මොකද කියල. කෝල් ආන්සර් කලෙත් නෑ. මැසේජ් විතරයි. නෑ අපි ගැලපෙන්නේ නෑ. හේතුවක් කියන්නෙත් නෑ. මම ඇහුවා එතකොට ඔහේ එන එකට මොකද වෙන්නේ කියල, කමක් නෑ එන්නලු. මට හොඳට රඟපාන්න පුළුවන් කිව්වා. මට ඕක හිතට වැදුනා. රඟපාන්න පුළුවන් කියන එක. හැබැයි වැඩිය හිතන්න ගියෙත් නෑ ඒ වෙලාවේ කටට ආපු දෙයක් කියල හිතලා. ඒ මදිවට සෑහෙන්න බොරු චෝදනා එක්ක මැසේජ් එවන්න ගත්තේ. එක එක්කෙනා එක්ක කම්පෙයාර් කරන්න එපාලු, අනන් මනං ගොඩක්. මට දැන් නම් මතකත් නෑ එවපු ගොඩක් දේවල්. මට ඒ වෙලාවේ සිරාවටම හිතුනා මෙයාට මානසික ලෙඩක් තියෙනවද කියල මේ කොහෙවත් නැති මගේ ළඟින්වත් යන්නේ නැති චෝදනා කරන්නේ මොකද කියල. කොහොම හරි එදා ඉතින් මම හා එහෙනම් කමක් නෑ. අපි ඔහේ එන්නේ නෑ මේක වෙන්නේ නෑ, මාත් බ්‍රේකප් එකට ඕකේ කියල මැසේජ් කරන එකත් නවත්තලා දාලා නිදාගන්න ගියා.
පහුවෙනිදා උදේ ගුඩ් මෝනින් කියල මැසේජ් කරලා තිබ්බ. මාත් රිප්ලයි කළා. සොරි කියන්නේ නැද්ද අහනවා මගෙන්. මම කිව්වා මම වරදක් නොකළ මොකටද සොරි කියන්නේ කියල. වරද මොකක්ද කියල නොදැන සොරි කියන්න බෑනේ. අන්තිමේ මෙයා කියනවා කලින් දවසේ එවපු මැසේජ් එකක් නිසාලු බ්‍රේකප් වෙමු කිව්වා. මම මෙයා වගේ කෙනෙක් කියල කෙල්ලෙක්ගෙ ෆොටෝ එකක් යැව්වා. වැලක තිබ්බ එකක්. මුණ විතරක් කපලා. මම කිව්වා හෙලුකුට්ටන් වීඩියෝ එකක හිටියේ කියල. ඔයා වගේ කෙනෙක් කියල. අන්න එකට මෙයා ට්‍රිගර් වෙලා තිබ්බේ, "ඔයා වගේ කෙනෙක්" කියන එක සහ ඒක වැලක කෙල්ලෙක් නිසා. හරි කොහොම හරි මම මේකට සොරි කිව්වා. ආයේ ඔන්න නෝමල් වුනා.
පස්සේ ඔක්තෝම්බර් මාසේ පෝය දවසේ අපි එහෙ ගියා. ඒ මිනිස්සුත් අපිට හොඳට සැලකුවා. එතකොට යාළුවෙලා මාසයක්වත් නෑ.
ඔහොම කාලය ගෙවෙද්දී මෙයා හිටපු ගමන් සතියකට දවසක් හෝ දෙකක් එක එක දේවල් වලින් ට්‍රිගර් වෙන්න ගත්තා. සමහර වෙලාවට කියනව මම රඟපානවලු. අනන් මනං ගොඩක්. මට දැන් මතක නෑ කියපු සේරම. ඒ වෙලාවට මට ඉතින් එපා වෙනවා. මට තේරෙනවා මම නිකන් මගේ මානසික ශක්තිය මාර විදිහට නිරපරාදේ හේදිලා යනවා වගේ. හැබැයි ළඟ ඉඳිද්දී කිසි අවුලක් නෑ. එහෙ ගෙදර ඉඳන් කෝල් මැසේජ් කරද්දී තමා මේ සේරම ප්‍රශ්න. ළඟ ඉන්නකොට හොඳටම ඉන්නවා.
එයා දන්නා කන්න තැනක්, බීම බොන්න තැනකට එහෙම යද්දී මෙයා කියන්නේ කවද හරි මම නැති වුනත් යන්න ඔයා මේ තැන් දැනගෙන ඉන්න ඕන කියල. ඒ කියන්නේ මේ සම්බන්ධෙ නැති වුනත් කියල ඒ කියන්නේ. සැහෙන්න නෙගටිව් මයින්ඩ්සෙට් එකක මෙයා හිටියේ.
මෙයා කියනව මෙයාගේ පුංචි මෙයාට හරියනවට කැමති නැහැල්ලු. ඉරිසියයිලු. එහෙම මෙයා කිව්වට මට හිතුනෙම මෙයා ඒක මෙයාගේ ඔලුවෙන් මවාගත්ත දෙයක් කියල. මෙයාගේ තාත්තට එක එක ගෑනු එක්ක සම්බන්ධකම් තියෙනවලු, කලිනුත් තිබ්බලු, දැන් තව කෙනෙක් ඉන්නවලු. පුංචි එක්කත් තියෙනවලු, මට ඒවත් පෙනුනේ මෙයාගේ මනස්ගාත වගේ. මම ඒ වෙලාවට කියන්නේ තාත්ත එහෙම වුනාට දුව එහෙම වෙන්න එපා කියල.
ඊට පස්සේ නොවැම්බර් මාසේ පෝය දවසට මෙයාලගේ ගෙදරින් අපේ ගෙදර එන්න දාගත්තා. එහෙන් අපිට උදේ තේ වේලක් දුන්නට මම හිතුවා එයාලට දවල් කෑම දෙන්න. මේකටත් එයා කැමති වුනේ නෑ. කිව්වෙම අනේ ඕන නෑ කෑම දෙන්න ඕන නෑ ඔය පොඩියට තේ දෙන්න කියල. ඒක මේ අපිට කරදර වෙනවට වගේ නිකන් කියන දෙයක් විදිහට නෙමෙයි ඒක කිව්වේ. නිකන් තරහෙන් වගේ. තේ විතරක්ම දෙන්න කියලා කියන්නේ නිකන් මේක මගුලකින් කෙලවර වෙන්නේ නැතිවුනොත් කියන දෙයක් හිතේ තියාගෙන වගේ. හැමතිස්සෙම ඕකම කියවන්න ගත්තා කෑම දෙන්න එපා කියල. ඒත් මායි මස්සිනයි අක්කයි එකතුවෙලා නිදිමරාගෙන උයලා එයාලා ආපු දවසට කෑම දුන්නා.
කොහොම හරි එදාට කලින් දවසේ මෙයාගේ පස්සේන් කලින් කොල්ලා ඇවිල්ලා ආයේ. මෙයා උදේ වැඩට යද්දී. මෙයා කියල දැන් මේක ඉවරයි ආයේ එන්න එපා කියල. එහෙම තමා මට කිව්වේ. මෙයා බස් එකේ නැගලා යද්දී අරූ බයික් එකෙන් පස්සෙන් ආවලු. එච්චර තමා වෙලා තියෙන්නේ එදා. වැඩ කරන්නෙත් ගෙවල් කිට්ටුවම තැනක. ජොබ් එක සෙට් වෙලත් සති දෙකක් වගේ ඇති එතකොට.
තව දෙයක් වුනා එයාලගේ ගෙදරින් අපේ ගෙදර ආපු දවසේ. අපේ බාප්පා තමා එයාලගේ ගෙදර මිනිස්සු එක්ක සේරම කතා කරගෙන මේ දේවල් ඔගනයිස් කලේ. ඉතින් අපේ බාප්පා එයාලගේ තාත්තාගෙන් අහලා තිබුනා දුව අපේ පුතාට මාස දෙකක් වැඩිමල් කියල දන්නවා නේද කියල. මම මාස දෙකක් බාලයි කෙල්ලට වඩා. ඉතින් තාත්ත කියල ඔව් ඒක අවුලක් නෑ කියල. ඒක ගිහිල්ල කෙල්ලට කියලා. කෙල්ල ඒකටත් ට්‍රිගර් වුනා. ඇයි එහෙම දෙයක් අහන්නේ ගෙදරටත් ගෙන්නුවට පස්සේ. මේක නවත්තන්නද එයාලට ඕන. මම ඉතින් පැය ගානක් ඕක තේරුම් කළා නෑ එහෙම දෙයක් නෑ. ඔව්ව ගණන් ගන්න එපා ඒක නිකන් අහන්න ඇත්තේ කියල. මෙයා අහන්නෙම නෑ. කියවන්නෙම අරක ගැන. මම ඉතින් පට්ට ගේමක් දෙනවා නෑ එහෙම දෙයක් නෑ කියල තේරුම් කරවන්න. අන්තිමේ මෙයා බාප්පා ගැන හිත නරක් වුනා වගේ වුනා. මම හිතුවේ හොඳ මිනිස්සු කියල. බලද්දී එහෙම ඇති හොඳක් නෑ ඔහොමයි කියල. මම නම් එදා අල්ලලා දාලා තිබ්බේ මේ මගුල. ඒ තරම්ම එපා වෙලා තිබ්බේ. දැන් ඉවර වෙයි කියල හිතන් හිටියේ. පහුවෙනිදා උදෙත් අනන් මනං මැසේජ් එවලා තිබ්බා ඒක ගැන. "මට තාත්තා බනිනවා මේකත් නවත්තන්නද හදන්නේ වයස ගැන කතා කල කියල. ජරා ළමයෙක් වෙන්න එපා කිව්වා මට. අපරාදේ මම එදා ඔයාව දැකලා කතා කලේ. පවුල් ජීවිතේ කියන්නේ මෙහෙම දෙයක් නම් මට මෙහෙම පවුල් ජීවිතයක් එපා." ඔය වගේ මගුල් ගොඩක් එවලා තිබ්බ. මම මුකුත්ම නොකියා සද්ද නොකර ඉන්න එක තමා කලේ. මොකද මට පුරුද්දක් නෑ කෑ ගහගෙන වලියට වගේ යන්න ඔව්වට. මම හිතුවේ මෙතනින් පස්සේ මේක ඉවර වෙයි කියල. ඒත් ආයේ දවල් වෙද්දී මෙයා නෝමල් වුනා. ආයේ පරණ තත්වෙට ආවා.
අන්තිමේ ඔහොම සතියක් විතර යද්දී දවසක් රෑ මට කෝල් කරන්න ඕන වෙලාව පහුවෙලත් කෝල් එක නැති නිසා මම ගනිද්දී නම්බර් එක බිසී. පැය දෙකක් විතර එක දිගට බිසී. පස්සේ මට කෝල් කළා. කිව්වා වට්සැප් එකේ හදාගත්ත ගෘප් එකක ඉන්න අක්කා කෙනෙක්ලු කෝල් කලේ. ආගිය විස්තර කතා කලාලු. මේ මහා රෑ 12ත් පහුවෙනකන්. මම ඕකේ කියල හිටියා.
ඔහොම ගිහිල්ලා ආයේ දවස් කිහිපෙකින් ආයේ නම්බර් එක බිසී. හැබැයි බිසී වෙන්නේ හච් එක. මට දීපු මොබිටෙල් එක වැඩ නෑ. මොකද ඒකට කෝල් යන්නේ නෑනේ හච් එක වැඩ කරද්දී. මට දැන් සැක හිතෙන්න ගත්ත නිසා මම දෙකටම සැරින් සැරේට ගන්නවා. අරක බිසිද. මේක වැඩ නැද්ද. බිසී නම් මොකෙක් හරි එක්ක කතා කරනවා නේද. මල පැනලා තිබ්බේ මොකෙක් හරි ඉන්නවා නම් පලයන් කියල කියන්න තරම්. අන්තිමේ කිව්වා කලින් එකා කතා කරන්නේ කියල. ඌ බීලා ඇවිල්ල වෙන්න ඇතිලු මේකිට බනිනවලු. කුණුහරුපෙන්. උඹලා දෙන්නවම මරනවා කිව්වලු. කලින් දවස් වල හොඳින් කතා කලාලු. දැන් ආයේ තරහෙන් කතා කරනවලු. එදා පස්සෙන් ආපු දවසේ නම්බර් එක දෙනකන් යන්නේ නෑ කියල බලෙන්ම ඉල්ලගත්තළු. මට ඒ වෙලාවේ සැහෙන්න තරහ ගියත් මම ඒ වෙලාවේ අහන්න ඕන දේවල් ඇහුවේ නෑ. මට අදටත් පුදුමයි ඇයි මම එදා එච්චර ලොකු ප්‍රශ්නයක් අතාරියේ කියලා.
අන්තිමේ පහුවෙනිදා වැඩට ගිහිල්ලත් නම්බර් එක බිසී. පස්සේ වැඩ ඇරිලා කෝල් කලාම කියනව අරූ එක්ක අද දෙකින් එකක් විසඳගන්න ඕන මම මේ ගෙවල් වලට හැරෙන පාර ගාව ඉන්නේ. මූට මම එන්න කිව්වා. අද දෙකින් එකක් විසන්දගන්නවා. මූ එක්ක මරාගෙන හරි මැරෙනවා කිව්වා. මම කිව්වා ගෙදර යන්න කියලා. නෑ විසඳගන්න ඕන කිව්වා. එදා හවස වහිනවා. පස්සේ ටික වෙලාවකින් මට වීඩියෝ කෝල් එකක් ගත්ත එයා. ගෙදර ඇවිල්ල වැස්සේ තෙමීගෙන. අඬනවා කෝල් එකෙන්. උට ගැහුවා කිව්වා කම්මුලට. ඌ මෙයාව වාහනේ දාගෙන යන්න හැදුවලු. මෙයාගේ බෑග් ඒකයි ෆෝන් ඒකයි අරගත්තළු. මෙයා ගෙදරට දුවගෙන ආවලු. පස්සේ අරුන් වාහනේ හරවාගෙන ඇවිල්ලා බෑග් ඒකයි ෆෝන් ඒකයි පාරට විසික් කරලා ගියාලු. මෙයා අහුලගෙන ආවලු. මම කිව්වා යමු කියල පොලිසි. බෑ කිව්වා. කලිනුත් පොලිසි ගියාම මටයි ප්‍රශ්න ඇතිවුනේ. ඒක නිසා මේ පාර යන්නේ නෑ කිව්වා. ආයේ එන එකක් නෑ කිව්වා. මෙයා ගෙදරටත් කිව්වා ඊට පස්සේ ප්‍රශ්නේ, ගෙදරිනුත් පොලිසි යන්න කිව්වට ගියේ නෑ. කෙල්ලගේ තාත්ත අරුණගේ ගෙදර ගිහිල්ලා කතා කරන්න. ඒත් ඌ ගෙදර ඉඳලා නෑ. උන්ගේ තාත්තා ඉඳල තියෙන්නේ. උන්ගේ තාත්තා කියල දුව තාම අපේ පුතා එක්ක කතා කරනවා කියල. පහුවෙනිදා කෙල්ලගේ අම්ම ගිහිල්ල පොලිසි. පස්සේ අම්මට පොලිසියෙන් කියල අවුරුදු 18 ට වැඩි නම් එයා තමා එන්න ඕන පැමිණිල්ල දාන්න කියල. ඒත් මෙයා ගියේ නෑ. ආයේ එන එකක් නෑ කියල කිව්වේ ඌ.
