පේ‍්‍රතිය ශරීර ගතව සිටි දියණිය

MR BOLD

Banned
Oct 5, 2017
1,070
169
0
පේ‍්‍රතිය ශරීර ගතව සිටි දියණිය

මේ මිහිතලය මත ඉපිද සත්ත්වයන් අතර ජීවත්වන මිනිසාට හිමිවන්නේ සුවිශේෂ තැනකි. “මනං උස්සෝතීති මනුස්සෝ”, උසස් මනසක් ඇත්තේ මනුස්සයා ය. එසේ ම ශරීරය සිරස් අතට නැගී සිට හිස ඔසවා ගෙන සිටින සත්ත්වයා ද මනුස්සයා ය. දෙව් ලොව දෙවියන් අතර දෙවියෙකු ලෙස ඉපිද සිට පුණ්‍ය ශක්තිය පිරිහී නැවත මිනිස් ලොව ඉපදෙන විට ද ඒ දෙවියා මිනිස් ලොව උපදින්නේ ද බොහෝ දැහැමි බලාපොරොත්තු ඇතිවය.

එසේ දෙව් ලොව දිව්‍ය සැප විඳීමේ පුණ්‍ය කර්ම ශක්තිය හීන වන දෙවිවරුන් පැළඳි මල් පරවී යයි. දිව සළු කිළිටි පැහැ ගනී. ඒ අනුව ඔහු ඇසුරු කරන මිතුරු දෙවිවරු තම මිත්‍ර දෙවියා දෙව් ලොවෙන් චුත වී යෑමට ආසන්න බව දැන ගනිති. ඔවුන් ඔහු ආපසු දෙව් ලොවට ගෙන්වා ගැනීම හා ඔහුගේ යහපත පිණිස අවවාද කරති.

“ඉතෝ භෝ සුගතිං ගච්ඡ
මනුස්සානං සහාව්‍යතං
මනුස්ස භූතෝ සද්ධම්ම
ලභ සද්ධමනුත්තරං”
“භවත! යන්න සුගතියට. (මිනිස් ලොවට) මනුස්සයනට සහාය වෙන්න. (පරාර්ථයෙහි යෙදෙන්න.) මිනිස් ලොව සද්ධර්මය පවතී. ඒ උත්තරීතර සද්ධර්මය ලබන්න.” යැයි උපදෙස් දෙති

එහෙත් එසේ දෙව් ලොවක හෝ වෙනත් ස්ථානයක හෝ සිට පැමිණ මිනිස් ලොව උපත ලබන මිනිසා තණ්හාව නිසා උසස් වූ මනස කිළිටි කැර ගනී. කෙනෙක් කුසලයේ යෙදෙති. බොහෝ දෙනෙක් අකුසලයේ යෙදෙති. මෙසේ ජීවත්වන මිනිසාට මරණයෙන් පසු යෑමට දොරටු හතක් විවෘතව ඇත. ඒ බ්‍රහ්ම, දිව්‍ය, මනුෂ්‍ය, යන සුගතීන්හි හා නරක, තිරිසන්, පේ‍්‍රත, අසුර යන දුගතීන්හි උපත ලැබීමට සකස් වී ඇති දොරටුය. ඇත්ත වශයෙන් ම මේ දොරටු විවෘත කැර ගත්තේ තමන් ම ය.

“ගබ්භ මේකේ උප්පජ්ජන්තී
නිරයං පාප කම්මිනෝ
සග්ගං සුගතිනෝ යන්තී
පරිනිබ්බන්ති අනාසවා” (ධම්ම පදය)
එකෙක් මව් කුසේ උපදිත්. පව් කළ අය නිරයේ උපදිත්. පින් කළ අය දෙව් ලොව යත්. කෙලෙස් ආස්‍රව ප්‍රහීන කළ අය පිරිනිවන් පාති.

මිනිස් ලොව ජීවත්වන මිනිසා තවත් පුද්ගලයින් කෙරෙහි හා වෙනත් වස්තූන් කෙරෙහි තණ්හාව නිසා (ඇලීමෙන් හෝ ගැටීමෙන්) මිය ගොස් බහුල වශයෙන් ම පේ‍්‍රතාත්මයක ඉපැදීමට ඉඩ කඩ වැඩිය. මේ එවැනි සිද්ධියකි.

මහනුවර දිස්ත්‍රික්කයේ එක්තරා ගම්මානයක එක් නිවසක මෙවැනි පේ‍්‍රත බලවේගයක් ක්‍රියාත්මක වූ ආකාරය මාතලේ පඤ්ඤානන්ද හිමියෝ ප්‍රායෝගික අත්දැකීමක් ලෙස විස්තර කරති.

“මේ ගෙදර තරුණ දියණියක් සිටියා. ඇය විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍යාවක්. පේරාදෙනිය විශ්ව විද්‍යාලයේ ඉගෙනුම ලබමින් සිටියේ. ඇයට නිතර ම හිසේ බර ගතිය, ක්ලාන්තය, කැරකිල්ල, ආහාර අරුචිය, අනුන් නුරුස්නා ගතිය ආදි රෝගයන්ගෙන් පෙළුණා. ඒ අසනීපයන්ට කොයි තරම් වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර ගත්තත් සුව දායක බවක් දකින්නට ලැබුණේ ම නැහැ. නොකා නොබී සිටීම නිසා තවත් දුර්වල වුණා. වෛද්‍ය ප්‍රතිකාරවලින් ගුණයක් නොලැබුණු බැවින් ඇගේ වැඩිහිටියෝ ආධ්‍යාත්මීය පැත්තට අවධානය යොමු කළා.

මේ දියණියගේ වැඩිහිටියෝ ඇය නාගනේ පන්සලට කැඳවා ගෙන ආවා. ඇය මගේ ආරාමයට ඇතුළු වුණේ බොහෝ ම අකැමැත්තෙන් වගෙයි. වැඩිහිටි අය ඇගේ දෙපසින් අල්ලා ගෙන වගේ අරගෙන ආවා. ඇගේ ස්වරූපයෙන් හා ඉරියව්වලින් ම ඇයට පේ‍්‍රත දෝෂයක් ඇති බව මට වැටහුණා.

මම රත්නත්‍රයේ ගුණ සිහිපත් කොට පිරිත් සූත්‍ර පාඨයක් සජ්ඣායනා කරන විට මේ තරුණියගේ ශරීරය තුළ සිටි පේ‍්‍රතිය ක්‍රියාත්මක වුණා. සාමාන්‍යයෙන් රූප ස්වභාවයකින් යුක්ත දැරිය දැන් මහලු කාන්තාවකගේ ස්වභාවය ගත්තා.

“කව්ද? මේ දැරිවිගෙ ශරීරය තුළ රිංගා ගෙන හිරිහැර කරන්නේ?” යි පඤ්ඤානන්ද හිමියෝ ප්‍රශ්න කළහ.

“මම… මම… මම…” යැයි කියමින් ඇය වියරුවෙන් මෙන් අප්‍රසන්න පරිදි සිනාසෙන්නට වූවාය. කට දෙකෙළවරින් කෙළ පෙරෙන්නට විය.

“මම… මම… කියලා හරියන්නේ නෑ. නම කියන්න ඕනෑ.”

“ඇයි? මාව පන්නන්න ද හදන්නේ?”

“නෑ… නෑ… පන්නනවා නොවෙයි. තමුන්ගේ යහපතට කටයුතු කරන්නයි අපි හදන්නේ.”

“ඔය ඇත්තම ද හාමුදුරුවනේ?”

“ඇත්ත ම තමයි. ඉතින් නම කියමු බලන්න”

“මම… රං… මැණිකා…”

“කවුද? මේ රං මැණිකා කියන්නේ?”

“මේ කෙල්ල ගෙ අත්තම්මා”

“රං මැණිකාට මොනවාද වුවමනා?”

“මට බිත්තරයක් බැදලා ඕනෑ. තව පුළුටු ඕනෑ. වඩේ ඕනෑ. රොටියක් ඕනෑ පුච්චපු කරවල කෑල්ලක් එක්ක.”

“අපොයි අපොයි මේ අත්තම්මා පුළුටුවලට හරිම කෑදරේනෙ.”

එහෙමයි, එහෙමයි. මම ජීවත්වෙද්දි කරවල මස් මාළු බැඳුම්වලට ආසයිනෙ හාමුදුරුවනේ. මුන් ගෙදර ඒ කෑම හදාගෙන කනවා. මට දෙන්නේ නෑ. මමත් මුන් ඒ කෑම හදාගෙන කන්න හදන කොට ඒවා ලෙව කනවා.”

“පෙරේත කෑම”

“හීඞ… හීඞ… එහෙමයි එහෙමයි”

“ඉතින් වෙන මොනවාද වුවමනා?”

“තව ඕනෑ. බත්, කිරිබත්, පලතුරු”

“හොඳයි හොඳයි. අද හැන්දෑවට අපි රං මැණිකාට කෑම දෙන්නම්. එතකං මේ ශරීරෙන් ඉවත් වෙලා අර අපේ බෝධීන් වහන්සේ ළඟට වෙලා ඉන්න”

“අනේ! බෑ හාමුදුරුවනේ! එතැන පිං කරපු බල සම්පන්න අය ඉන්නවා. මාව පන්නා ගනිවි.”

“කොහොමද? ඒ බව දැන ගත්තේ?”

“ඇයි හාමුදුරුවනේ. මුන් මේ කෙල්ලව මෙහාට ගේන්න කතා වෙන කොට ම මුන්ට ඉස්සෙල්ලා මමයි මේ ස්ථානයට ආවේ. මම ඇවිදලා බැලුවා. බෝ මළුව ළඟ මහා බලසම්පන්න ශක්තීන් ක්‍රියාත්මක වෙනවා.”

“ඉතින් බෝධීන් වහන්සේ පෙනෙන මානයට වෙලා ඉන්න”

“හොඳමයි! ස්වාමීන් වහන්ස!”

එදා හැන්දෑවේ ඒ ඥාතීන් ලවා පේ‍්‍රතියට ආහාර පාන තටුවක් දුන්නා. ඒ වෙලාවේ මේ පේ‍්‍රතිය නැවත එම දියණියට ආවිශ්ට වී පළමුවෙන් ම ආහාර තටුවට කෙළ ගැහුවා. ඉතා ම අප්‍රසන්න පරිදි ඒ ආහාර කෑදරයෙන් කෑවා. එසේ කන ගමන් ඒ අසල සිටි දැරියගේ මවගේ ඇඟට කෙළ ගහන්නත් පටන් ගත්තා.

“මම තෝ ගෙදරදි කන බත් පිඟානටත් කෙළ වමාරනවා. ඒකයි ඔය තොගේ කටේ කබර හැදුණේ.” යි ද කීවා ය.

ඒ දැරියගේ මව පාසල් ගුරුවරියකි. ඇගේ මුඛය වටා සුදු කබර රෝගය හට ගෙන තිබුණි. ඒ පිළිබඳ පඤ්ඤානන්ද හිමියෝ ඇගෙන් විමසූහ.

“එහෙමයි! ස්වාමීන් වහන්ස! මම කෑම කන්න හැමදාම බත් පිඟාන අරගත්තහම බත් එකේ සෙවල ගතියක් දැනෙනවා. හරිම අපි‍්‍රය ගතියකුත් දැනෙනවා. ඒ වගේ ම මගේ බඩේ නොනවතින වේදනාවකුත් තියෙනවා. යටි බඩ ;ව්දනාවක්, තුනටියේ වේදනාවක්, හැමදාම මොනවා හරි වේදනාවක් තියෙනවා” යි කීවා ය.

මේ පේ‍්‍රතිය ආරූඪ වී සිය මවගේ බත් පිඟානට කෙළ වමාරන්නේ ඇයි දැයි එතැන සිටි ඇගේ බාල දියණිය පේ‍්‍රතියගෙන් ප්‍රශ්න කළාය.

“තොපේ අම්මට දැන් අවුරුදු පනස් ගාණක් වුණාට බලාපංකො රූපෙ හැටි. මට ඉරිසියාවෙ බෑ.” යි කියමින් නැවතත් පේ‍්‍රතිය ගුරුවරිය අමතා කියන්නට වූවාය.

“උඹට මතකද? උඹ ළඟදි දවසක් මගුල් ගෙදරක යන්න ලෑස්ති වුණා. උඹ හැඩ වැඩ වෙන කොට මට ඉවසා ගන්න බැරුව ගියා. මම තොගේ ඇඟ හීරුවා.”

ඒ ගැන ගුරුවරිය පඤ්ඤානන්ද හිමියන්ට නැවත විස්තර කළාය.

“හාමුදුරුවනේ! ඒ කතාව ඇත්ත. ඒ වැඩේ මෙයා කරපු දෙයක් බව දැනුයි දන්නේ. ඔය කියන දවසේ අපි මංගල උත්සවයකට යන්න සූදානම් වුණා. මම ඇඳුම් අඳින කොට මගේ ඇඟ කසන්න පටන් ගත්තා. ඇඟ පුරාම පළු දැම්මා. වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර ගත්තත් සුවයක් වුණේ නෑ. ඇදුරෙක් ගෙන්නලා වතුර මතුරා සාත්තුවක් කළාමයි සනීප වුණේ” යි කීවා ය. මේ පේ‍්‍රතාත්මයේ ඉපදී සිටින කාන්තාව මිනිස් ජීවිතයේ සිටිය දී ඉතා විරූපී ශරීර ස්වභාවයකින් යුක්ත වූ බවත්, අනුන්ට ඊර්ෂ්‍යා කළ, අනුන්ට අපහාස කළ දුෂ්ට කාන්තාවක් බවත් ඒ ගම්වැසියෝ පවා පවසති.

මෙවැනි සිද්ධීන් පසු පස තවත් විශේෂ දෙයක් ක්‍රියාත්මක වේ. ඒ කර්ම බලවේගය යි, ලොව්තුරු බුදු රජාණන් වහන්සේ ජීවමානව වැඩ වසන සමයේ උන් වහන්සේ ගේ අග්‍රශ්‍රාවක, ධ්‍යාන බල පිළිබඳ අග්‍රස්ථායී මහ මුගලන් මහ රහතන් වහන්සේ බඩේ අමාරුවක් වැළඳී දින කීපයක් පෙළෙන්නට වූහ. ඒ ගැන නුවණින් බලන විට සුසී නම් මාර දිව්‍ය පුත්‍රයා උන් වහන්සේ ගේ කුසට රිංගා ගෙන පීඩා දෙන බව දුටහ. මුගලන් මහ රහතන් වහන්සේ ඊට හේතුව බලන්නේ කල්ප ගණනකට ඉහත සිද්ධියක් දැක වදාළහ.

“මාරය! මහ රහතුන්ට පීඩා කොට නිරාගත නොවෙව. මම ද මෙයින් කල්ප ගණනකට පෙර නුඹ මෙන් ම වසවර්ති මාර දිව්‍ය පුත්‍රයෙක් ව ඉපිද සිටියදී එක් රහතුන් වහන්සේ නමකගේ කුසට රිංගා උන් වහන්සේට පීඩා කළෙමි. ඒ පාපයේ ආදීනවයෙන් නිරා ගතව කල්පයක් දුක් වින්දෙමි. නුඹ ද දැන් ඒ පාපයේ යෙදී සිටී. මම තොප හඳුනා ගතිමි. දැන් තොප සැඟවී සිටින මා කුසින් ඉවතට එව. රහතුන්ට පීඩා කොට නිරාගත නොවෙව“ යි වදාළහ. සුසී මාර දිව්‍ය පුත්‍රයා නික්ම ලජ්ජාවට පත්ව සැඟවී ගියේය.

ඒ නිසා මේ ලැබූ උතුම් මිනිස් ආත්ම භවය සුබවාදීව ගත කළ යුතුය. සිත කය කුසල්හි පිහිටුවා කටයුතු කළ යුතුය. තමන් බාහිර අභ්‍යන්තරව පිරිසිදුව, තමන් ජීවත්වන පරිසරය ද පිරිසිදුව, ලෝභ, ද්වේෂ, මෝහයන්, පිළිබඳ හඳුනා ගෙන, යම් තරමකින් හෝ පාලනය කොට ජීවත්වන්නේ නම් මෙලොවත් පරලොවත් දෙක ම දියුණු කැර ගත හැකි ය.

පේ‍්‍රතිය ශරීර ගතව සිටි දියණිය හා ඇගේ පවුලේ අය පඤ්ඤානන්ද හිමියන් ගේ උපදෙස් පරිදි නිවසේ දින චර්යයාවන් හා ආහාර පාන පවා සුබවාදී පරිදි සකස් කැර ගත්හ. මස් මාළු බිත්තර කරවල ආදි පිළියෙන් වැළකී කුරුණෑගල, වදාකඩ, නාගනේ ශ්‍රී සීවලී විහාරයට පැමිණ නියමිත පිළිවෙත් වලට අනුව බෝධි පූජා පැවැත්වූහ. සත්බුදු පූජාවන් පවත්වා ආශීර්වාද ලබා ගත්හ. එයින් ම සුවපත් වූහ. මේ තත්ත්වයන් විමර්ශන කොට බලන විට මහ මුගලන් මහ රහතන් වහන්සේ ගේ කුස තුළට රිංගන්නට තරම් අමනුස්සයෝ සූදානම් නම්, එසේ පීඩාවට පත් කරයි නම්, අතීත සංසාරික පාප කර්ම විපාක හේතු කොට ගෙන ද, මේ ජීවිතයේ පැවැත්මේ සිදුවන යම් යම් අඩු පාඩු දුර්වලකම් ඇති ඔබටත් මටත් එවැනි බලපෑම් සිදු නොවේ යැයි සිතන්නේ කෙසේ ද? ඒ නිසා එවැනි රෝගාබාධයන් වැළඳී, අමනුස්ස ක්‍රියාකාරකම්වලට ගොදුරු වී දුක් විඳිනවාට වඩා බුද්ධ ධර්මයේ සඳහන් පරිදි යහපත් දිවි පැවැත්මකින් ඒවායෙන් වැළකීම ප්‍රඥා ගෝචරය.

කරණීය මෙත්ත සූත්‍රයේ ආනිසංස එකොළහක් දැක් වේ. මනුස්සානං පියෝ හෝති අමනුස්සානං පියෝ හෝති – දේවතා රක්ඛන්ති – මනුස්සයෝ පි‍්‍රය කරති. අමනුස්සයෝ පි‍්‍රය කරති. දේවතා රක්ඛන්ති, යනු එයින් ආනිසංස තුනකි. කරණීය මෙත්ත සූත්‍රය හැදෑරීමෙන් වැඩි විස්තර දත හැකිය.

source - https://rightmindfulness.wordpress.com/

 
Last edited:

Mohowk

Well-known member
  • Jun 14, 2018
    17,624
    21,078
    113
    Wakanda
    අනේ මන්දා බන් උබලා යන්නෙම අඳුරට
     

    Pizza_Hut

    Banned
    Jun 10, 2018
    458
    64
    0
    ඔව් නේ බං. කමක් නෑ උඹ ආලෝකයට පලයංකො :) good luck

    පෙසී උබ ඔය හොල්මන්,භූත,ප්‍රේත ආත්ම විශ්වාස කරනවද ?:oo:
     

    MR BOLD

    Banned
    Oct 5, 2017
    1,070
    169
    0
    අනේ මන්දා බන් උබලා යන්නෙම අඳුරට
    :oo:

    :)

    ඔව් නේ බං. කමක් නෑ උඹ ආලෝකයට පලයංකො :) good luck
    :P:P

    :P

    පෙසී උබ ඔය හොල්මන්,භූත,ප්‍රේත ආත්ම විශ්වාස කරනවද ?:oo:

    ow.:dull:

    :rofl:

    මගෙ සරම අස්සෙ හොල්මනක් ඉන්නව කියල හිතෙනව බන්. මොකක්ද මේකට කරන්න පුලුවන්:baffled:
    :rofl:
     

    basnayaket

    Member
    May 30, 2018
    698
    42
    0
    බුද්ධ ධර්මයේ සඳහන් පරිදි යහපත් දිවි පැවැත්මකින් ඒවායෙන් වැළකීම ප්‍රඥා ගෝචරය.
     

    luxmen

    Member
    Jul 17, 2012
    15,961
    539
    0
    Yati Hitha.----For example----Durvala Hithak[weak Mind] ekak thiyena kenekuta, MEA THREAD EKATH ATHI, PERETHAYEK AGATA AVA KIYANNA. -------YATI HITHE MULA VEEM.
     

    LINDA_ADERSON_22

    Well-known member
  • Dec 12, 2010
    20,432
    25,347
    113
    🇰🇪 🦁🐯🐺🐻🦌🐗🦊🦝🦒
    25ccbc54-f92a-4078-bd0b-e456578894e3.jpg


    https://www.scribd.com/document/213...anaava-daham-vila-http-dahamvila-blogspot-com
     
    • Like
    Reactions: MR BOLD

    LINDA_ADERSON_22

    Well-known member
  • Dec 12, 2010
    20,432
    25,347
    113
    🇰🇪 🦁🐯🐺🐻🦌🐗🦊🦝🦒
    ඛල්ලාටිය ප්‍රේත වස්තුව
    කුසලාකුසල කර්මයන්ගේ විපාක මැනැවින් විදහා දක්වන ඛල්ලාටිය ප්‍රේත වස්තුව
    සසරේ භයානක බව ම ප්‍රකට කරමින්, අනුන් සතු සුළු දෙයක් වුව ද සොරා ගැනීමෙන් නො සිතූ අන්දමේ දුකකට පත්ව පීඩා විඳි ස්ත්‍රියකගේ කථා පුවතක් මෙම ඛල්ලාටිය කථා පුවතෙන් විස්තර වෙයි. මොහොතකට හෝ කල්‍යාණ මිත්‍ර ඇසුර ලැබීමෙන් විඳින්නට තිබූ භයානක නිරයේ උපත වළක්වාලමින් දිව්‍ය උපත පවා ලබා දුන් සත්පුරුෂ කල්‍යාණ මිත්‍ර පිරිසකගේ ක්‍රියාවේ විස්මිත බව ද මෙයින් හෙළි වෙයි.
    භාග්‍යවත් අරහත් සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ සැවැත්නුවර දෙව්රම් වෙහෙර වැඩ වසන කල්හි එක්තරා ප්‍රේතියක් අරභයා මෙම කථා වස්තුව වදාළ සේක.
    අතීත කාලයෙහි බරණැස් නුවර විශිෂ්ට රූප සම්පත්තියක් ඇති, වර්ණ සෞන්දර්යයෙන් සමන්විත, සුන්දර කේශ කලාපයකින් සමන්විත, රූප සම්පත ජීවන වෘත්තිය කොටගත් වෛශ්‍යා ස්ත්‍රියක් විය. ඇගේ නිල් පැහැය ගත් දික් වූ, සිනිඳු, වෙළන ලද අග ඇති දෑතින් ම ගත යුතු වූ කෙස් කලඹ නො විසිරී පා සළඹ දක්වා පැතිර පවතී. ඇගේ එම මනස්කාන්ත කෙස් කළඹ දැක බොහෝ තරුණ පිරිස් ඇයට මනාපයෙන් පසු වුහ.
    මෙම කේශ කල්‍යාණයට ඊර්ෂ්‍යා කළ ස්ත්‍රීන් කිහිප දෙනෙකු විය. ඔවුන් කුමන්ත්‍රණය කොට ඇයගේ ම දාසියක ලවා හිසකෙස් වැටෙන්නට බෙහෙතක් ඇය වෙත ලබා දුන්නෝ ය. එම දාසිය විෂ බෙහෙත ස්නානය කරන අවස්ථාවක් බලා දිය නෑමේ දී යොදාගනු ලබන ‘නහන සුණු’ සමඟ මිශ්‍ර කර ඇයට ලැබෙන්නට සැලසුවා ය. කිසිවක් නොදත් වෛශ්‍යා ස්ත්‍රිය හිසකෙස් මුල එම විෂ බෙහෙතෙන් තෙමා ගංගා දියෙහි ගිලුණා ය.
    ගිලුණු සැණින් කේශ කලාපය මුලින් ම ඉදිරී වැටුණේ ය. ඇගේ හිස තිත්ත ලබු ගෙඩියක් මෙන් විය. ඇයගේ සම්පූර්ණ කේශ කලාපය ම ගැලවී ගොස් ඉතා අවලස්සන ස්වභාවයකට පත් වූවා ය. ඇතුල් නුවරට ඇතුළු වීමට නො හැකි තරම් ලජ්ජාවක් ඇය තුළ වූ අතර හිස රෙදි කැබැල්ලකින් ඔතාගෙන නුවරින් පිට ප්‍රදේශයකට පලා ගියා ය.
    කිහිප දිනක් ගතවෙත්ම ඇයගේ ලජ්ජාව නොමැති වූ අතර ජීවිකාව ගෙන යාම පිණිස තල මිරිකා තෙල් වෙළඳාම ද මත්පැන් වෙළඳාමක් ද කරමින් කාලය ගත කළා ය. ඇය එක් දිනක් බීමතින් සිටි මිනිසුන් දෙදෙනෙකු නිදා සිටින අතර ඔවුන් ඇඳ සිටි වස්ත්‍ර සොරකම් කළා ය. නැවත දිනෙක රහතන් වහන්සේනමක් පිණ්ඩපාතය වඩිනු දැක පහන් සිත් උපදවාගෙන ආසන පනවා තෙල් මිශ්‍ර වැගිරෙන තෙල් ඇති මුරුවට දන් දුන්නා ය. එම තෙරුන් වහන්සේ ඈ කෙරෙහි අනුකම්පාවෙන් එය පිළිගෙන වැළඳූ සේක. ඇය පහන් සිත් ඇතිව රහතන් වහන්සේගේ හිසට ඉහළින් කුඩයක් අල්වමින් සිටියා ය. තෙරුන් වහන්සේ ඇගේ සිත සතුටු කරමින් පුණ්‍යානුමෝදනා කොට වැඩි සේක. ස්ත්‍රිය, රහතන් වහන්සේ අනුමෙවෙනි බණ දේශනා කරන අවස්ථාවේ දී ‘මාගේ හිසකේ දික්, තුනී, සිනිඳු, මොළොක්, වෙළුණු අග ඇති වේවා’ යි ප්‍රාර්ථනා කළා ය.
    ඇය මරණයෙන් පසු කුසල් අකුසල් කර්මයන්ගේ විපාක අනුව මුහුද මැද රන් විමානයක හුදෙකලා ව උපන්නා ය. ඇගේ කේශ කල්‍යාණය ප්‍රාර්ථනා කළ ආකාරයෙන් ම අලංකාර විය. මිනිසුන්ගේ ඇඳුම් සොරකම් කළ අකුසල් විපාකයෙන් ඇඳුමක් නොමැතිව නිර්වස්ත්‍රව කාලය ගත කළා ය. ඇය රන් විමනෙහි ම නැවත නැවත ඉපදෙමින් බුද්ධාන්තරයක් මුළුල්ලෙහි ම නිරුවතින් කල් යැව්වා ය.
    අපගේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ලොව පහළ වී උතුම් ශ්‍රී සද්ධර්මය දේශනා කොට සැවැත්නුවර වැඩ වාසය කරන කාලය යි. සැවැත්නුවරවාසී වෙළෙන්දන් සියයක් පමණ ස්වර්ණභූමියට ගමන් ගන්නා නැවක ගමන් කරමින් සිටියදී ප්‍රචණ්ඩ මාරුතයකට හසු වී ඒ මේ අත ගසාගෙන යන අතර එම විමාන ප්‍රේතිය වාසය කරන ප්‍රදේශයට පැමිණියහ. එවිට ප්‍රේතිය විමානය සමඟ තමන් වෙළෙන්දන් හට පෙනෙන්නට සැලැස්වූවා ය.
    එය දුටු නැවේ සිටි ප්‍රධාන වෙළෙන්දා “විමන තුළ සිටින නුඹ කවරෙක් ද? මනුෂ්‍ය ස්ත්‍රියක් ද? නැතිනම් අමනුෂ්‍ය ස්ත්‍රියක් ද? මහත් ඍද්ධි ඇති නුඹ ව අපි දකින්නට කැමැත්තෙමු. විමානයෙන් පිටතට පැමිණෙනු.” යැයි පැවසී ය.
    “පින්වත් පුරුෂය, මා නිරුවත් ය, විමානයෙන් පිටතට පැමිණීමට නො හැකි ය. කේශ කලාපයෙන් වසා ගන්නා ලද සිරුරින් යුතුව සිටිමි. මා විසින් සුළු පිනක් පමණක් කරන ලදී.”
    එම ප්‍රේතිය එසේ පැවසූ විට වෙළඳ ප්‍රධානියා තම උතුරු සළුව ඇයට දීමට කැමතිව මෙසේ පවසන ලදී. “මෙය මාගේ උතුරු සළුව යි, මේ වස්ත්‍රය හැඳගෙන විමානයෙන් පිටතට පැමිණෙනු මැනවි, අපි නුඹ ව දක්නට කැමැත්තෙන් පසුවන්නෙමු.”
    “නිදුකාණෙනි, ඔබගේ අතින් මගේ අතට දෙන දෙය මට නො ලැබෙයි. පරිභෝගයට සුදුසු නො වෙයි. සම්මා සම්බුද්ධ ශ්‍රාවක වූ, කර්මඵල විශ්වාසයෙන් යුක්ත වූ, ශ්‍රද්ධාවෙන් යුක්ත වූ, තෙරුවන් සරණ ගිය උපාසකයෙක් ඔබගේ පිරිස අතර සිටියි. ඔබ විසින් මට දෙන සළුව එම උපාසකතුමාට ලබා දී එම පින මා හට දුන මැනවි… එසේ කළ විට මම සියලු කාම සම්පත් ලබා, දිව්‍ය වස්ත්‍ර ලබා සුවපත් වන්නෙමි.” යි ප්‍රේත ස්ත්‍රිය පැවසුවා ය.
    වෙළෙන්දෝ එම උපාසකයා නහවා, සුවඳ වර්ග ඇඟ ගල්වා වර්ණයෙන්, සුවඳින් සහ රසයෙන් යුක්ත භෝජන වළඳන්නට සැලැස්වූහ. හඳනා සළුව සහ උතුරු සළුව යන සළු වර්ග දෙකක් ඔහුට පූජා කොට එම දානය ප්‍රේත ස්ත්‍රියට අනුමෝදන් වන්නට සැලසූහ.
    පින අනුමෝදන් වූ ඇයට විවිධාකාර දිව්‍ය භෝජන ද වර්ණවත් දිව සළු ද නොයෙක් වර්ගවල පාන වර්ග ද ලැබිණ. ඉන් සතුටට පත් වූ ඇය ස්නානයෙන් පිරිසිදු ශරීරය ඇතිව කසී සළුවලටත් වඩා වටිනා වස්ත්‍රයන්ගෙන් සැරසී වෙළෙඳුන් ඉදිරියේ පෙනී සිටියා ය.
    පුණ්‍ය විපාකයන්ගේ ආශ්චර්යය තම දෑසින් ම ප්‍රත්‍යක්ෂ කර ගත් වෙළඳ පිරිස උපාසකතුමාට බොහෝ ගෞරව සැලකිලි දැක්වූහ. උපාසකතුමා ද වෙළඳ පිරිසට ධර්ම කරුණු දේශනා කොට සිත් පැහැදවීය. ඔවුන් තිසරණ සරණයෙහි පිහිටුවා සීල ගුණයන්ගෙන් සංවර වූ පිරිසක් බවට පත් කළේ ය.
    ප්‍රේත ස්ත්‍රියගේ විමානය සිත් සේ දුටු වෙළඳ පිරිස ඇය කුමන කුසලයක යෙදීමෙන් මෙවන් පුණ්‍ය විපාකයක් ලැබුවේදැ යි විමසන්නට වූහ.
    “පින්වත් දෙවඟන, නුඹගේ විමානය හස්තීන්, අශ්වයන්, ස්ත්‍රී පුරුෂයින්ගේ ලියකම් මල්වැල්වලින් යුත් මනාව නිමවන ලද කැටයමින් යුක්ත ය, සිත්කළු ය, බැබළීමෙන් යුක්ත ය. මේ කුමන කුසල කර්මයක විපාකයක් ද?”
    “පින්වත් සත්පුරුෂයෙනි, සිත ඇද බවට, වක්‍ර බවට පත් කරන කෙලෙස් නැසූ… සිත ඍජු භාවයට පත් කළ, පිණ්ඩපාතයෙහි හැසිරෙන්නා වූ නික්ලේශී රහතන් වහන්සේනමකට මම කර්මඵල විශ්වාසයෙන් යුක්තව, යහපත් ප්‍රසන්න සිතින් තෙල් මිශ්‍ර තල පූජා කළෙමි (පෙර මිනිස් ආත්මයේ දී).
    එම කුසල කර්මයේ විපාකය මම බොහෝ කාලයක් තිස්සේ මෙහි වාසය කරමින් විඳිමි. එම කුසලය දැන් ගෙවී යමින් පවතී. තවත් ඉතිරිව ඇත්තේ ස්වල්පයකි.
    එම නිසා මම නොබෝ කාලයකින් මෙයින් චුත වන්නෙමි. මාස හතරකින් පසු මාගේ මරණය සිදුවන්නේ ය. ප්‍රේත ලෝකයට වඩා නිසැක ව ම කටුක වූ, දරුණු විපාක ඇති, සැපයක් නැති නිසා නිරය යැයි නම් ලද නරකයට මම පැමිණෙන්නෙමි.”
    මෙහි දී නිරය යැයි කියා අවීචි මහා නිරය අදහස් කළ බැවින් එහි ස්වරූපය දක්වයි.
    “එහි සිව් කොණක් ඇත්තේ ය, සිව් දිසාවන්හි වූ සිව් දොරකින් යුක්ත ය. කොටස් වශයෙන් ප්‍රමාණ කර මනා ව බෙදන ලදී, යකඩ පවුරකින් වට කරන ලද්දේ ය. යකඩ පියනකින් ම මතුපිටින් වසන ලද්දේ ය.
    ඒ අවීචි මහා නරකයේ අයෝමය (යකඩයෙන් සැදුණු) භූමිය ගිනි දැල්වී පවතී. හාත්පසින් නැගෙන ගිනි දලුවලින් නැවත නැවතත් ගිනි ගනී. මෙසේ හාත්පස සියලු දිශාවන් යොදුන් සියයක් තරම් දුර සෑම විටක ම අග්නි ජාලය පවතී.
    ඒ මහා නිරයෙහි වැටී මම බොහෝ කාලයක් මුළුල්ලෙහි දුක් වේදනා විඳින්නෙමි. මෙබඳු දුක් විඳීම මා විසින් කරන ලද පාප කර්මයේ විපාක ය. ඒ හේතුවෙන් මම දැන් ශෝකයෙන් පසුවෙමි.”
    මෙසේ දෙවඟන තමා කළ කර්මය, ඵලය සහ අනාගතයෙහි නිරයෙහි උපදින බව ප්‍රකාශ කළ විට මහත් කරුණාවන්ත උපාසකතුමා ඇයට පිහිට වීමට ඉදිරිපත් විය.
    “පින්වත් දෙවඟන, නුඹ තනි මා හට පමණක් දන් දී සකල කාම සම්පත්වලින් යුත් දිව්‍යමය සැප ලැබුවා ය. දැන් මේ උපාසක පිරිසට ම දන් පූජා කොට බුදුගුණ ද සිහිකොට නිරයේ උපතින් මිදෙන්නේ ය.” යි ඔහු පැවසී ය.
    එවිට බොහෝ සතුටට පත්වූ ඇය එම උපාසක පිරිසට දිව්‍ය ආහාරපාන දන් දී දිව්‍ය වස්ත්‍රයන් හා නොයෙක් මුතු මැණික් වර්ග ද පූජා කළා ය. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ උදෙසා දිව්‍ය වස්ත්‍ර දෙකක් එම උපාසකයන්ගේ අතට ලබා දුන්නා ය.
    “ස්වාමීනී, භාග්‍යවතුන් වහන්ස… එක්තරා විමාන ප්‍රේතියක් ඔබ වහන්සේගේ ශ්‍රී පාද යුග්මය හිසින් වඳියි.” පවසා සැවැත් නුවරට ගොස් මාගේ වචනයෙන් ශාස්තෘන් වහන්සේ වන්දනා කරන්නැයි පවසා තම වැඳීම ද පවසා යැව්වා ය. එම නෞකාව ද තමාගේ ඍද්ධියෙන් වෙළෙඳුන් කැමති පටුනට පැමිණවූවා ය.
    වෙළඳ පිරිස පටුනෙන් ගොඩ බැස සැවැත්නුවර වෙත පැමිණ බුදුරජාණන් වහන්සේ බැහැ දැක වස්ත්‍ර යුගලය පිළිගන්වා වන්දනාව ද සැලකර සිටියහ. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ එම කථා පුවත අර්ථය ලෙස ගෙන පැමිණ සිටි පිරිසට විස්තර වශයෙන් ශ්‍රී සද්ධර්මය දේශනා කළ සේක.
    එම උපාසක පිරිස පසු දින බුද්ධ ප්‍රමුඛ මහා සංඝරත්නය උදෙසා මහ දන් පූජා කොට ඇයට නැවත පුණ්‍යානුමෝදනාව ලබා දුන්හ. එම ප්‍රේතිය ප්‍රේත ලෝකයෙන් චුත වී මාණික්‍යයෙන් බබළන්නා වූ තව්තිසා දෙව්ලොව රන් විමනක දෙවඟනන් දහසක් පිරිවරා උපන්නා ය.
    ඇසුර – ‘ප්‍රේත වස්තු වර්ණනාව’ ග්‍රන්ථය
     

    MR BOLD

    Banned
    Oct 5, 2017
    1,070
    169
    0
    ඛල්ලාටිය ප්‍රේත වස්තුව
    කුසලාකුසල කර්මයන්ගේ විපාක මැනැවින් විදහා දක්වන ඛල්ලාටිය ප්‍රේත වස්තුව
    සසරේ භයානක බව ම ප්‍රකට කරමින්, අනුන් සතු සුළු දෙයක් වුව ද සොරා ගැනීමෙන් නො සිතූ අන්දමේ දුකකට පත්ව පීඩා විඳි ස්ත්‍රියකගේ කථා පුවතක් මෙම ඛල්ලාටිය කථා පුවතෙන් විස්තර වෙයි. මොහොතකට හෝ කල්‍යාණ මිත්‍ර ඇසුර ලැබීමෙන් විඳින්නට තිබූ භයානක නිරයේ උපත වළක්වාලමින් දිව්‍ය උපත පවා ලබා දුන් සත්පුරුෂ කල්‍යාණ මිත්‍ර පිරිසකගේ ක්‍රියාවේ විස්මිත බව ද මෙයින් හෙළි වෙයි.
    භාග්‍යවත් අරහත් සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ සැවැත්නුවර දෙව්රම් වෙහෙර වැඩ වසන කල්හි එක්තරා ප්‍රේතියක් අරභයා මෙම කථා වස්තුව වදාළ සේක.
    අතීත කාලයෙහි බරණැස් නුවර විශිෂ්ට රූප සම්පත්තියක් ඇති, වර්ණ සෞන්දර්යයෙන් සමන්විත, සුන්දර කේශ කලාපයකින් සමන්විත, රූප සම්පත ජීවන වෘත්තිය කොටගත් වෛශ්‍යා ස්ත්‍රියක් විය. ඇගේ නිල් පැහැය ගත් දික් වූ, සිනිඳු, වෙළන ලද අග ඇති දෑතින් ම ගත යුතු වූ කෙස් කලඹ නො විසිරී පා සළඹ දක්වා පැතිර පවතී. ඇගේ එම මනස්කාන්ත කෙස් කළඹ දැක බොහෝ තරුණ පිරිස් ඇයට මනාපයෙන් පසු වුහ.
    මෙම කේශ කල්‍යාණයට ඊර්ෂ්‍යා කළ ස්ත්‍රීන් කිහිප දෙනෙකු විය. ඔවුන් කුමන්ත්‍රණය කොට ඇයගේ ම දාසියක ලවා හිසකෙස් වැටෙන්නට බෙහෙතක් ඇය වෙත ලබා දුන්නෝ ය. එම දාසිය විෂ බෙහෙත ස්නානය කරන අවස්ථාවක් බලා දිය නෑමේ දී යොදාගනු ලබන ‘නහන සුණු’ සමඟ මිශ්‍ර කර ඇයට ලැබෙන්නට සැලසුවා ය. කිසිවක් නොදත් වෛශ්‍යා ස්ත්‍රිය හිසකෙස් මුල එම විෂ බෙහෙතෙන් තෙමා ගංගා දියෙහි ගිලුණා ය.
    ගිලුණු සැණින් කේශ කලාපය මුලින් ම ඉදිරී වැටුණේ ය. ඇගේ හිස තිත්ත ලබු ගෙඩියක් මෙන් විය. ඇයගේ සම්පූර්ණ කේශ කලාපය ම ගැලවී ගොස් ඉතා අවලස්සන ස්වභාවයකට පත් වූවා ය. ඇතුල් නුවරට ඇතුළු වීමට නො හැකි තරම් ලජ්ජාවක් ඇය තුළ වූ අතර හිස රෙදි කැබැල්ලකින් ඔතාගෙන නුවරින් පිට ප්‍රදේශයකට පලා ගියා ය.
    කිහිප දිනක් ගතවෙත්ම ඇයගේ ලජ්ජාව නොමැති වූ අතර ජීවිකාව ගෙන යාම පිණිස තල මිරිකා තෙල් වෙළඳාම ද මත්පැන් වෙළඳාමක් ද කරමින් කාලය ගත කළා ය. ඇය එක් දිනක් බීමතින් සිටි මිනිසුන් දෙදෙනෙකු නිදා සිටින අතර ඔවුන් ඇඳ සිටි වස්ත්‍ර සොරකම් කළා ය. නැවත දිනෙක රහතන් වහන්සේනමක් පිණ්ඩපාතය වඩිනු දැක පහන් සිත් උපදවාගෙන ආසන පනවා තෙල් මිශ්‍ර වැගිරෙන තෙල් ඇති මුරුවට දන් දුන්නා ය. එම තෙරුන් වහන්සේ ඈ කෙරෙහි අනුකම්පාවෙන් එය පිළිගෙන වැළඳූ සේක. ඇය පහන් සිත් ඇතිව රහතන් වහන්සේගේ හිසට ඉහළින් කුඩයක් අල්වමින් සිටියා ය. තෙරුන් වහන්සේ ඇගේ සිත සතුටු කරමින් පුණ්‍යානුමෝදනා කොට වැඩි සේක. ස්ත්‍රිය, රහතන් වහන්සේ අනුමෙවෙනි බණ දේශනා කරන අවස්ථාවේ දී ‘මාගේ හිසකේ දික්, තුනී, සිනිඳු, මොළොක්, වෙළුණු අග ඇති වේවා’ යි ප්‍රාර්ථනා කළා ය.
    ඇය මරණයෙන් පසු කුසල් අකුසල් කර්මයන්ගේ විපාක අනුව මුහුද මැද රන් විමානයක හුදෙකලා ව උපන්නා ය. ඇගේ කේශ කල්‍යාණය ප්‍රාර්ථනා කළ ආකාරයෙන් ම අලංකාර විය. මිනිසුන්ගේ ඇඳුම් සොරකම් කළ අකුසල් විපාකයෙන් ඇඳුමක් නොමැතිව නිර්වස්ත්‍රව කාලය ගත කළා ය. ඇය රන් විමනෙහි ම නැවත නැවත ඉපදෙමින් බුද්ධාන්තරයක් මුළුල්ලෙහි ම නිරුවතින් කල් යැව්වා ය.
    අපගේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ලොව පහළ වී උතුම් ශ්‍රී සද්ධර්මය දේශනා කොට සැවැත්නුවර වැඩ වාසය කරන කාලය යි. සැවැත්නුවරවාසී වෙළෙන්දන් සියයක් පමණ ස්වර්ණභූමියට ගමන් ගන්නා නැවක ගමන් කරමින් සිටියදී ප්‍රචණ්ඩ මාරුතයකට හසු වී ඒ මේ අත ගසාගෙන යන අතර එම විමාන ප්‍රේතිය වාසය කරන ප්‍රදේශයට පැමිණියහ. එවිට ප්‍රේතිය විමානය සමඟ තමන් වෙළෙන්දන් හට පෙනෙන්නට සැලැස්වූවා ය.
    එය දුටු නැවේ සිටි ප්‍රධාන වෙළෙන්දා “විමන තුළ සිටින නුඹ කවරෙක් ද? මනුෂ්‍ය ස්ත්‍රියක් ද? නැතිනම් අමනුෂ්‍ය ස්ත්‍රියක් ද? මහත් ඍද්ධි ඇති නුඹ ව අපි දකින්නට කැමැත්තෙමු. විමානයෙන් පිටතට පැමිණෙනු.” යැයි පැවසී ය.
    “පින්වත් පුරුෂය, මා නිරුවත් ය, විමානයෙන් පිටතට පැමිණීමට නො හැකි ය. කේශ කලාපයෙන් වසා ගන්නා ලද සිරුරින් යුතුව සිටිමි. මා විසින් සුළු පිනක් පමණක් කරන ලදී.”
    එම ප්‍රේතිය එසේ පැවසූ විට වෙළඳ ප්‍රධානියා තම උතුරු සළුව ඇයට දීමට කැමතිව මෙසේ පවසන ලදී. “මෙය මාගේ උතුරු සළුව යි, මේ වස්ත්‍රය හැඳගෙන විමානයෙන් පිටතට පැමිණෙනු මැනවි, අපි නුඹ ව දක්නට කැමැත්තෙන් පසුවන්නෙමු.”
    “නිදුකාණෙනි, ඔබගේ අතින් මගේ අතට දෙන දෙය මට නො ලැබෙයි. පරිභෝගයට සුදුසු නො වෙයි. සම්මා සම්බුද්ධ ශ්‍රාවක වූ, කර්මඵල විශ්වාසයෙන් යුක්ත වූ, ශ්‍රද්ධාවෙන් යුක්ත වූ, තෙරුවන් සරණ ගිය උපාසකයෙක් ඔබගේ පිරිස අතර සිටියි. ඔබ විසින් මට දෙන සළුව එම උපාසකතුමාට ලබා දී එම පින මා හට දුන මැනවි… එසේ කළ විට මම සියලු කාම සම්පත් ලබා, දිව්‍ය වස්ත්‍ර ලබා සුවපත් වන්නෙමි.” යි ප්‍රේත ස්ත්‍රිය පැවසුවා ය.
    වෙළෙන්දෝ එම උපාසකයා නහවා, සුවඳ වර්ග ඇඟ ගල්වා වර්ණයෙන්, සුවඳින් සහ රසයෙන් යුක්ත භෝජන වළඳන්නට සැලැස්වූහ. හඳනා සළුව සහ උතුරු සළුව යන සළු වර්ග දෙකක් ඔහුට පූජා කොට එම දානය ප්‍රේත ස්ත්‍රියට අනුමෝදන් වන්නට සැලසූහ.
    පින අනුමෝදන් වූ ඇයට විවිධාකාර දිව්‍ය භෝජන ද වර්ණවත් දිව සළු ද නොයෙක් වර්ගවල පාන වර්ග ද ලැබිණ. ඉන් සතුටට පත් වූ ඇය ස්නානයෙන් පිරිසිදු ශරීරය ඇතිව කසී සළුවලටත් වඩා වටිනා වස්ත්‍රයන්ගෙන් සැරසී වෙළෙඳුන් ඉදිරියේ පෙනී සිටියා ය.
    පුණ්‍ය විපාකයන්ගේ ආශ්චර්යය තම දෑසින් ම ප්‍රත්‍යක්ෂ කර ගත් වෙළඳ පිරිස උපාසකතුමාට බොහෝ ගෞරව සැලකිලි දැක්වූහ. උපාසකතුමා ද වෙළඳ පිරිසට ධර්ම කරුණු දේශනා කොට සිත් පැහැදවීය. ඔවුන් තිසරණ සරණයෙහි පිහිටුවා සීල ගුණයන්ගෙන් සංවර වූ පිරිසක් බවට පත් කළේ ය.
    ප්‍රේත ස්ත්‍රියගේ විමානය සිත් සේ දුටු වෙළඳ පිරිස ඇය කුමන කුසලයක යෙදීමෙන් මෙවන් පුණ්‍ය විපාකයක් ලැබුවේදැ යි විමසන්නට වූහ.
    “පින්වත් දෙවඟන, නුඹගේ විමානය හස්තීන්, අශ්වයන්, ස්ත්‍රී පුරුෂයින්ගේ ලියකම් මල්වැල්වලින් යුත් මනාව නිමවන ලද කැටයමින් යුක්ත ය, සිත්කළු ය, බැබළීමෙන් යුක්ත ය. මේ කුමන කුසල කර්මයක විපාකයක් ද?”
    “පින්වත් සත්පුරුෂයෙනි, සිත ඇද බවට, වක්‍ර බවට පත් කරන කෙලෙස් නැසූ… සිත ඍජු භාවයට පත් කළ, පිණ්ඩපාතයෙහි හැසිරෙන්නා වූ නික්ලේශී රහතන් වහන්සේනමකට මම කර්මඵල විශ්වාසයෙන් යුක්තව, යහපත් ප්‍රසන්න සිතින් තෙල් මිශ්‍ර තල පූජා කළෙමි (පෙර මිනිස් ආත්මයේ දී).
    එම කුසල කර්මයේ විපාකය මම බොහෝ කාලයක් තිස්සේ මෙහි වාසය කරමින් විඳිමි. එම කුසලය දැන් ගෙවී යමින් පවතී. තවත් ඉතිරිව ඇත්තේ ස්වල්පයකි.
    එම නිසා මම නොබෝ කාලයකින් මෙයින් චුත වන්නෙමි. මාස හතරකින් පසු මාගේ මරණය සිදුවන්නේ ය. ප්‍රේත ලෝකයට වඩා නිසැක ව ම කටුක වූ, දරුණු විපාක ඇති, සැපයක් නැති නිසා නිරය යැයි නම් ලද නරකයට මම පැමිණෙන්නෙමි.”
    මෙහි දී නිරය යැයි කියා අවීචි මහා නිරය අදහස් කළ බැවින් එහි ස්වරූපය දක්වයි.
    “එහි සිව් කොණක් ඇත්තේ ය, සිව් දිසාවන්හි වූ සිව් දොරකින් යුක්ත ය. කොටස් වශයෙන් ප්‍රමාණ කර මනා ව බෙදන ලදී, යකඩ පවුරකින් වට කරන ලද්දේ ය. යකඩ පියනකින් ම මතුපිටින් වසන ලද්දේ ය.
    ඒ අවීචි මහා නරකයේ අයෝමය (යකඩයෙන් සැදුණු) භූමිය ගිනි දැල්වී පවතී. හාත්පසින් නැගෙන ගිනි දලුවලින් නැවත නැවතත් ගිනි ගනී. මෙසේ හාත්පස සියලු දිශාවන් යොදුන් සියයක් තරම් දුර සෑම විටක ම අග්නි ජාලය පවතී.
    ඒ මහා නිරයෙහි වැටී මම බොහෝ කාලයක් මුළුල්ලෙහි දුක් වේදනා විඳින්නෙමි. මෙබඳු දුක් විඳීම මා විසින් කරන ලද පාප කර්මයේ විපාක ය. ඒ හේතුවෙන් මම දැන් ශෝකයෙන් පසුවෙමි.”
    මෙසේ දෙවඟන තමා කළ කර්මය, ඵලය සහ අනාගතයෙහි නිරයෙහි උපදින බව ප්‍රකාශ කළ විට මහත් කරුණාවන්ත උපාසකතුමා ඇයට පිහිට වීමට ඉදිරිපත් විය.
    “පින්වත් දෙවඟන, නුඹ තනි මා හට පමණක් දන් දී සකල කාම සම්පත්වලින් යුත් දිව්‍යමය සැප ලැබුවා ය. දැන් මේ උපාසක පිරිසට ම දන් පූජා කොට බුදුගුණ ද සිහිකොට නිරයේ උපතින් මිදෙන්නේ ය.” යි ඔහු පැවසී ය.
    එවිට බොහෝ සතුටට පත්වූ ඇය එම උපාසක පිරිසට දිව්‍ය ආහාරපාන දන් දී දිව්‍ය වස්ත්‍රයන් හා නොයෙක් මුතු මැණික් වර්ග ද පූජා කළා ය. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ උදෙසා දිව්‍ය වස්ත්‍ර දෙකක් එම උපාසකයන්ගේ අතට ලබා දුන්නා ය.
    “ස්වාමීනී, භාග්‍යවතුන් වහන්ස… එක්තරා විමාන ප්‍රේතියක් ඔබ වහන්සේගේ ශ්‍රී පාද යුග්මය හිසින් වඳියි.” පවසා සැවැත් නුවරට ගොස් මාගේ වචනයෙන් ශාස්තෘන් වහන්සේ වන්දනා කරන්නැයි පවසා තම වැඳීම ද පවසා යැව්වා ය. එම නෞකාව ද තමාගේ ඍද්ධියෙන් වෙළෙඳුන් කැමති පටුනට පැමිණවූවා ය.
    වෙළඳ පිරිස පටුනෙන් ගොඩ බැස සැවැත්නුවර වෙත පැමිණ බුදුරජාණන් වහන්සේ බැහැ දැක වස්ත්‍ර යුගලය පිළිගන්වා වන්දනාව ද සැලකර සිටියහ. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ එම කථා පුවත අර්ථය ලෙස ගෙන පැමිණ සිටි පිරිසට විස්තර වශයෙන් ශ්‍රී සද්ධර්මය දේශනා කළ සේක.
    එම උපාසක පිරිස පසු දින බුද්ධ ප්‍රමුඛ මහා සංඝරත්නය උදෙසා මහ දන් පූජා කොට ඇයට නැවත පුණ්‍යානුමෝදනාව ලබා දුන්හ. එම ප්‍රේතිය ප්‍රේත ලෝකයෙන් චුත වී මාණික්‍යයෙන් බබළන්නා වූ තව්තිසා දෙව්ලොව රන් විමනක දෙවඟනන් දහසක් පිරිවරා උපන්නා ය.
    ඇසුර – ‘ප්‍රේත වස්තු වර්ණනාව’ ග්‍රන්ථය

    Good one.. thanks for sharing!!:love: