හොඳයි, ජවිපෙ ආවාම ඔය දේවල් වෙනස් අතකට වේවි කියල හිතනවද? ආචාර්ය හැරිණි අමරසූරිය කියල තිබුන කටු කන්න වෙනවා, අමාරු කාලයක් එනවා, එකට ලැහැස්ති වෙන්න කියල. අපි කවුරුත් කටුව කන්න ඕන. මේකේ වගකීම මහජනයා විඳින්න ඕන. මොකද රට මෙහෙම වුනේ මහජනයාගේ වැරැද්දෙන්. මේක මම පැහැදිලි කරන්නම් මෙහෙම. අපේ මිනිස්සු පෞද්ගලිකව ඇමක් ලැබෙනවා නම් පගාවක් දෙනවා නම් ඕනෑම කෙනෙකුට ඡන්දය දෙනවා. ඒ දවස්වල ඇමති කෙනෙක් හිටියා උළු දෙය්යා කියල, මිනිහ හැම ගෙදරකටම සංකේතාත්මකව උළු කැටයක් දීලා ඡන්දය කදාගත්තා. ටකරන් තහඩුවට ඡන්දය දුන්නු ය ඉන්නවා. උපාධිධාරීන් 40,000කට ආණ්ඩුවේ රක්ෂා දෙනවා කිව්වම අමාරු ප්‍රතිසංස්කරණ කරපු ආණ්ඩුවක් පෙරලපු රටක් මේක. තව දෙයක් ආර්ථික විද්‍යාඥයෙක් කිව්වා ලංකාවේ වත්කමට සාපේක්ෂව වඩා වැඩි ධනයක් පෙන්වනවා කියල, මානව සංවර්ධන දර්ශක වලින් ලංකාව ඉන්නේ ඉතාම ඉහලින් යුරෝපයේ රටකට කිට්ටුයි. නමුත් සමාන ධනයක් ඇති රටක එහෙම නැහැ, මොකද මේ වෙනස?
ලංකාව නොමිලයේ අධ්‍යාපනය දෙනවා සෞඛ්‍ය සේවා නොමිලයේ දෙනවා, මේ හැම දෙයක්ම මුදල් ගෙවිය යුතු සේවාවන්. රුපියල් කෝටියක් විතර මිල අධික උපාධියක් නොමිලයේම කරලා රටින් පිට වෙලා ධනවත් රටක වැඩ කරන්න සිහින දකින පරපුරක් අපිට ඉන්නවා, කලින් දහස් ගණනක් පිට වෙලා තියෙනවා. ඒ හැම අයෙකුටම වියදම් කලේ මේ රටේ මිනිස්සු, මිල ගෙව්වේ නය වෙලා ඔය විදියට වියදම් කරන එකෙහි සීමාවක් තිබෙනවා, ඒ සීමාවට තමයි අප පසුගිය වසර වලදී අත් වින්දේ. ලංකාව විතරක් නෙවෙයි ආජන්ටිනාවටත් මේ දෙයම වුනා. ආජන්ටිනාව කියන්නේ ඛනිජ සම්පත් සුලභ ජනගහනය අඩු රටක්, නමුත් ඔවුනුත් සුබ සාධනය සඳහා අසීමිතව වියදම් කරලා අපි වගේම බංකොලොත් වුනා,.
