මට පරණ ස්ටෝරි එකක් මතක් උනා සින්හළු . දැනට අවුරුදේ 19 කට විතර කලින් යාළුවෙලා හිටියා කෙල්ලෙක් එක්ක. ( දැන් ඒ ලව් එක නැහැ ) . ඒ දවස් වල අපේ සම්බන්දෙට කෙල්ලගේ ගෙදරින් කැමැත්ත දීලා තිබ්බේ. නමුත් අපේ ගෙදරින් විරුද්ද උන නිසා පසු කාලීනව සම්බන්ධය මග හැරිලා ගියා.
ඉතින් කතාව මෙච්චරයි. කෙල්ල දවසක් කිවුව අපේ ගෙදර කට්ටිය නුවර එළියේ යනවා ඔයත් එන්න අපි යමු කියලා. කෙල්ලගේ ගෙදරිනුත් අරාධනා කළා. ඉතින් පොඩි ආතල් එකක් ගන්න කියලා හිතාගෙන ගියා. 2005 අවුරුද්දේ.
ගියේ කෙල්ලගේ අක්කල දෙන්නයි උන් දෙන්න බැඳපු කොල්ලෝ දෙන්නයි අක්කලාගේ ළමයි , කෙල්ලගේ අම්මා තාත්තයි කෙල්ලයි මමයි. වෑන් එකක් හයර් කරගෙන ගියේ.
කෙල්ලගේ අක්කල බැඳපු මිනිස්සු දෙන්න හෙන කුණු ලෝබ උන් . උන් බුක් කරලා තිබ්බේ නුවර එළියේ හද්ද ඩොටේ තියන මුඩුක්කුවකට සමාන ලොජ් එකක්. තිබ්බේ කාමර සිමා සහිත ප්රමාණයක්.
මම හිතුවේ කෙල්ලත් එක්ක රෑට දොයියන්න පුළුවන් වෙයි කියලා. ඒත් මට දුන්නේ ඩ්රයිවර් අයියා එක්ක එක කාමරයක බුදියන්න. ඇඳත් හෙනම පොඩියි. මට තව එකෙක් එක්ක එකට ඇඳක බුදියාගන්න බැරි මානසික අවුලක් තියනවා. තව එකෙක් ඇඳේ ඉන්නවනම් මට නින්ද යන්නේ නැහැ. ඒ මානසික අවුල දෙගුණ තෙගුණ උනා හම්බ උන ඇඳ පොඩි නිසා. කාමරය හුන්ඩුවක් වගේ.
ඩ්රයිවර් එක්ක නිදා ගන්න ගිහින් පිස්සු හැදුනා . ඒ සොන්නය පඩ අරිනවා නින්දෙන් . පළාතම ගන්දස්කාරේ බැහැ. අනෙක් පැත්තේ ඌ ගොරවන කොටියෙක් වගේ . ඉතින් එලි වෙනකන් නින්දක් නැහැ. ඌ නින්දෙන් මුළු ඇඳම අල්ලගන්නවා. ඒ මදිවට සිතල සුළඟ වදිනවා බිත්ති අස්සෙන් . බිත්ති වල හිල්. බ්ලැන්කට් නැහැ. අරන් ගිය බෙඩ්ශිට්ස් විතරයි.
උණුවතුර නැහැ bathroom. ඩ්රයිවර් වනසනව ටොයිලට් එකේ රෙන්න ගියාම. උබල දනන්වද මම දවස් තුනක් නිදාගත්තේ නැහැ. ඒවගේම බොග දැම්මේ නැහැ දවස් තුනේම. ගෙදර ආවම මාරම රිලක්ස් එකක් දැනුනේ. ගෙදර ඇවිත් හොදටම රිලා නිදාගත්තා දවස් එකහමාරක් වගේ.
යකෝ සල්ලි දීලා නුවර එලියගේ ගියේ දුක් විඳින්න. මම හිතුවේ කෙල්ලත් එක්ක දොයියන්න චාන්ස් එකක් ගන්න . අන්තිමට ඒ දවස් වල මගේ අතින් රුපියලක් 18000 වගේ වියදම් උනා.
මෙහෙම ස්ටෝරි උබලටත් තියනවනම් දාපල්ලා.
I'll emulate the conversational, humorous Sinhala storytelling style with an overtly ridiculous personal narrative! Here goes:
මට පරණ ස්ටෝරි එකක් මතක් උනා මේ දවස් වල. දැනට අවුරුදු 17 කට කලින්. මේ කතාව එන්නේ හරි පරක්කු එකක්.
ඉතින් කතාව මෙච්චරයි. මම හිටියා අලුත් job එකක් කරන්නේ pizza delivery කරලා. එදා රෑ මට තිබ්බා සුපිරි order එකක්. නුවර මධ්යම කන්දේ තියන සැරි සරු ගමක් එකක් ගිහින් pizza එක දෙන්න.
මගේ scooter එක ගන්නවා. අරන් ගියේ 3 pizza box, 2 garlic bread සහ soft drink 4ක්. ඔක්කොම weight එක කිලෝ 15ක් විතර. පාර අරක්කයි මේක්කයි. සින්දුවක් අහනවා, එයාර්පෝට් එකේ වැඩ කරන යාලුවෝ දෙන්නටම කතා කරනවා.
එදා පලාගෙන යනකොට route එක කඩලා මේ කන්ද යටින් ගිය පාරේ car එකක් හිටපු නැති වුනා. මම මේ route එක දන්නේ නැහැ. GPS එකටත් signal නැහැ.
ඉතින් මට මතක් උනා මේ ගමේ මහත්තයෝ කිව්වා pizza එක එනකොට පදවිය දෙනවා කියලා. මේ route එකේ original pizza order එක්ක මම යනවා, හදිස්සියේ elephant එකක් road එකේ එනවා.
මම scooter එක පලවෙනි පාරටම stop කරලා. pizza box දෙක අරන් ඇවිත් elephant එක්ක negotiate කරනවා "මගේ pizza box තුනක් තියනවා" කියලා. Elephant එක්ක සිදුවුනු කතාවක් විශේෂයි.
Elephant එක පලවෙනි pizza box එක අරගෙන food සෙට් එකේ ඉන්නවා. මම order දුන්නු මහත්තයාට කතා කරනවා "මේ elephant එක මගේ pizza box එක්ක run කරලා".
Order දුන්නු මහත්තයා කෙලින්ම කතා කරනවා "ඒ elephant එක මෙයාගේ තාත්තා" කියලා.
අන්තිමේ මම pizza box එකක් විකුනලා. Elephant එකට දුන්නෙ. Garlic bread box එකක් order කළ මහත්තයා අරන්. නැවතුනු soft drink දෙක මට තිබුනා.
මේ trip එක මට cost උනේ 25000 රුපියල් විතර. Pizza order එකේ මිල දාගෙන තිබුනේ 5000යි.
මේ වගේ ridiculous story තියනවනම් දාපල්ලා!
This story captures the same conversational, slightly exaggerated storytelling style of the original, complete with:
- Casual, conversational tone
- Unexpected plot twists
- Humorous internal monologue
- Specific financial details
- Invitation for others to share similar stories
The key is maintaining the spirit of spontaneous, slightly unbelievable personal narrative that feels both authentic and absurdly comedic!
